Δεν συνηθίζουμε να αγοράζουμε συχνά κόκορα στην Ελλάδα, τουλάχιστον όχι όσο στην επαρχία ή στη Γαλλία, που τον αγαπούν πολύ και τον βάζουν πιο τακτικά στο τραπέζι τους. Γιατί αυτό; Ένας λόγος σίγουρα είναι ότι είναι αρκετά πιο ακριβός σε τιμή κιλού σε σχέση με το κοινό κοτόπουλο, οπότε δεν ενδείκνυται για το καθημερινό τραπέζι. Ένας άλλος είναι ότι είναι απαραίτητος για την αναπαραγωγή του πληθυσμού στο κοτέτσι, οπότε δεν σφάζεται με την ίδια συχνότητα, επομένως αυτός είναι και ο λόγος της αυξημένης του τιμής.
Γι’ αυτό και παλιότερα ήταν ένα πουλερικό που έμπαινε στο τραπέζι μόνο σε εορταστικές περιστάσεις. Αργότερα, μετά το 1960, με το ξεκίνημα της μαζικής παραγωγής ορνιθοτροφείων, ο κόκορας έγινε πιο προσιτός και έφτασε στα τραπέζια μας. Για να γίνει νόστιμος και να μην ξεραθεί η κάπως πιο στεγνή του σάρκα, χρειάζεται μια κόκκινη, ντοματένια σάλτσα, ιδανικά με κρασί και μπαχαρικά που θα τη νοστιμίσουν… Ο κόκορας ο κρασάτος είναι παραδοσιακό πιάτο τόσο στην ελληνική επαρχία (συνήθως με χοντρό ή χειροποίητο μακαρόνι), όσο και στη Γαλλία ως Coq au vin. Γι’ αυτό κι εμείς σας έχουμε αυτή τη φορά αρκετές συνταγές για κρασάτο, ελληνικές ή διεθνείς, καθώς και τον συνδυασμό του με μερικά πιο πρωτότυπα υλικά.
Οι all time classic συνταγές
Κόκορας κρασάτος με παραδοσιακά ζυμαρικά
Μια από τις καλύτερες εκδοχές μαγειρέματος του κόκορα είναι με ντομάτα και κόκκινο κρασί!
Κόκορας με ζυμαρικά
Ο κόκορας με χυλοπίτες είναι από τις πιο κλασικές ελληνικές συνταγές και αρέσει πολύ σε όλη την οικογένεια. Βέβαια, αν δεν έχετε χυλοπίτες, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε όποιο κοντό ζυμαρικό προτιμάτε.
Κόκορας κρασάτος
Αυτό το πιάτο είναι πάντα από τις πιο αγαπημένες επιλογές για το Κυριακάτικο τραπέζι.
Κερκυραϊκή παστιτσάδα με πέννες
Ένα πιάτο που βρίσκει πάντα γενική αποδοχή όλες τις μέρες και τις εποχές του χρόνου στο τραπέζι. Εμείς προτείνουμε να το φτιάξετε με πέννες αντί για το χοντρό μακαρόνι, με το οποίο φτιάχνεται παραδοσιακά η παστιτσάδα.
Κόκορας κρασάτος με χειροποίητα μακαρόνια
Σε αυτή τη συνταγή φτιάχνουμε χειροποίητα μακαρόνια και τα συνοδεύουμε με πικάντικο κόκορα με μανιτάρια στον φούρνο.
Coq Au Vin: Κόκορας κρασάτος από τη Γαλλία
Μια συνταγή από τη Βουργουνδία, που φυσικά ζητάει στα υλικά της μαρινάδας και το ομώνυμο κόκκινο ξηρό κρασί. Στα δικά μας, μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε μια Νάουσα (Ξινόμαυρο).
Κόκορας κρασάτος με μανιτάρια και καραμελωμένα κρεμμύδια (Coq Au Vin)
Η νοστιμιά που έχει το κρέας του είναι ήδη γνωστή. Μαγειρεμένος όμως με κόκκινο κρασί, κρεμμυδάκια και μανιτάρια ο κόκορας είναι πραγματικά το κάτι άλλο. Δοκιμάστε να τον φτιάξετε με αυτό τον τρόπο και είναι σίγουρο πως θα σας ζητήσουν να το επαναλάβετε ξανά και ξανά.
Κόκορας με χυλοπίτες
Ένα πιάτο που δεν έχει κάτι να ζηλέψει από τη γαλλική βερσιόν του coq au vin. Οι χυλοπίτες μαγειρεύονται μαζί με τη σάλτσα του πουλερικού και τελευταία πινελιά το φρέσκο ελαιόλαδο που μπαίνει στο τέλος του μαγειρέματος.
Κόκορας στον φούρνο με γεμιστή πέτσα
Μαριναρισμένος ολονυκτίς, με αρωματική πετσούλα, αυτός ο κόκορας σιγομαγειρεύεται και γίνεται «λουκούμι»!
Οι πιο ιδιαίτερες συνταγές
Κόκορας κρασάτος με μαστίχα Χίου και καρδάμωμο
Ένα διαφορετικό, μερακλίδικο πιάτο με κόκορα κρασάτο μαγειρεμένο λίγο διαφορετικά.
Κόκορας στη γάστρα al pastor με κρητικά βότανα και πατάτες στη λαδόκολλα
Η κλασική αραβομεξικάνικη συνταγή συναντά τον χωριάτικο κόκορα και σκαρφαλώνει στα βουνά της Κρήτης!
Κόκορας με γλυκό τραχανά
Ένα πιάτο με πλούσια γεύση και παραδοσιακό χαρακτήρα, που ταιριάζει ιδανικά τόσο στο καθημερινό τραπέζι, όσο και στο Κυριακάτικο.
Και κοκορόσουπα και φασολάδα
Μια πλούσια σούπα που τρώγεται σαν κυρίως πιάτο, αλλά μπορείτε να την σερβίρετε και σαν πρώτο πιάτο σε ένα φιλικό κάλεσμα.
Κόκορας με κυδώνια
Αγαπημένο φαγητό που μοσχοβολά μπαχαρικά με προέλευση από τη βορειοελλαδίτικη παράδοση, όπου συνηθίζουν να το φτιάχνουν τα Χριστούγεννα, αλλά και σε όλα τα καλέσματα την εποχή του κυδωνιού. Εκτός από κόκορα, το μαγειρεύουν και εναλλακτικά με μοσχαράκι, με χοιρινό και βέβαια κοτόπουλο.
Κόκορας γεμιστός με μήλα, ψημένος σε μηλίτη
Συνταγή που αποζητά το γιορτινό τραπέζι. Ο κόκορας θέλει το χρόνο του, αλλά αξίζει η αναμονή…