«Δοκίμασε το ποτό αυτό και θα το λατρέψεις. Θα γοητευτείς από την απλότητά του αλλά και τον στιβαρό χαρακτήρα» μου είχε πει πριν από μερικά χρόνια ο bartender Mario Basso, ενώ καθόμουν σε ένα από τα ψηλά σκαμπό της επιβλητικής μπάρας του Barreldier. Εκείνος, από την πίσω μεριά έβαζε έναν κύβο ζάχαρη στο mixing glass, πρόσθετε δύο σταγόνες από Angostura bitters μαζί με λίγο νερό και άρχιζε το ανακάτεμα. «Τώρα έρχεται η σειρά του bourbon», μου λέει. Αρχικά για 30 ml, ενώ το ανακάτεμα συνεχίζεται για να «ανοίξει» το ουίσκι, να δώσει όλα τα αρώματα του και να ενωθεί με τα υπόλοιπα υλικά. Στη συνέχεια, ο Mario συμπληρώνει με άλλα 30 ml από bourbon και ρίχνει ένα τελευταίο ανακάτεμα. Σερβίρει σε old fashioned (χαμηλό με βαρύ πάτο) ποτήρι, αφού όμως πρώτα έχει προσθέσει ένα μεγάλο παγάκι και πριν μου το προσφέρει προσθέτει μια φλούδα από πορτοκάλι. Με αυτό τον ιεροτελεστικό τρόπο φτιάχνεται το Old Fashioned, ένα από τα πιο διάσημα κλασικά κοκτέιλ, που ταιριάζει γάντι στα απογεύματα και τα βράδια του χειμώνα.
Η ιστορία του Old Fashioned ξεκινά στις αρχές του 19ου αιώνα, που τότε ονομαζόταν Whiskey Cocktail. Ακολουθούσε τη φόρμουλα των ποτών εκείνης της εποχής σύμφωνα με μια περιοδική έκδοση, το The Balance and Columbian Repository. Αυτό όριζε ως κοκτέιλ ένα ποτό με οποιαδήποτε αλκοολική βάση, ζάχαρη, νερό και bitter. Αργότερα το 1870, συναντάμε μια «βελτιωμένη» έκδοση του Whiskey Cocktail που έφτιαχναν οι τότε bartenders που πρόσθεταν άλλοτε αψέντι, άλλοτε λικέρ από μαρασκίνο ή Curacao. Αυτό όμως προκάλεσε μεγάλες αντιδράσεις στους ήδη φαν του εν λόγω ποτού που ζητούσαν το γνώριμο τους πότο, το Old Fashioned Whiskey Cocktail. Και μάλλον από εκεί έμεινε το όνομα Old Fashioned, αν και δεν είναι 100% βέβαιο.
Πολλοί ήταν εκείνοι που διεκδίκησαν την πατρότητα του Old Fashioned όμως, αυτή φαίνεται να ανήκει στον James E Pepper, έναν bartender που το 1880 εργαζόταν σε έναν ιδιωτικό κοινωνικό σύλλογο στο Λούισβιλ του Κεντάκι με την ονομασία Pendennis. Φημολογείται, λοιπόν, ότι έφτιαξε το εν λόγω κοκτέιλ για τους άνδρες του συλλόγου. Βέβαια η δημοτικότητά του, κατά αυτή την εκδοχή, άρχισε να αυξάνεται όταν ο Pepper περιέλαβε το ποτό αυτό στον κατάλογο του μπαρ Waldorf του ξενοδοχείου Astoria στη Νέα Υόρκη.
Το Old Fashioned μέχρι τις αρχές του 20ού ήταν ένα από τα πιο δημοφιλή κοκτέιλ που μάλιστα αγαπούσαν οι μοντέρνοι της εποχής – παράδοξο σε σχέση με το όνομά του. Μετά το τέλος της ποτοαπαγόρευσης, το συναντάμε αλλαγμένο. Στα υλικά του έχουν προστεθεί και φρούτα όπως μια φέτα πορτοκάλι, ανανάς ή κεράσι μαρασκίνο. Πρόκειται για μια συνήθεια που έμεινε από την εποχή της ποτοαπαγόρευσης όταν έβαζαν και φρούτα για να καλύψουν την κακή ποιότητα του αλκοόλ που υπήρχε εκείνη την περίοδο.
Η γοητεία της απλότητάς του σε συνδυασμό με τον ισορροπημένο γλυκό χαρακτήρα του αλλά και τις νότες των εσπεριδοειδών, έχουν κάνει το Old Fashioned ίσως πιο αγαπημένο ποτό όλων των εποχών. Φυσικά και αυτό, όπως και τα περισσότερα κλασικά κοκτέιλ, έχει δεχθεί βαρβαρότητες από τους επίδοξους bartenders αλλά έχει γνωρίσει και πολύ αξιόλογες παραλλαγές. Αν πάντως θέλετε τη δική μου προσωπική γνώμη, το προτιμώ στην κλασική του, old fashioned, εκδοχή. Πείτε με και εμένα old fashioned!
