Η οικογένεια Κεχρή από τη Θεσσαλονίκη μετρά τέσσερις γενιές οινοποιών, που, παράγοντας και εξάγοντας ρετσίνα σε συνολικά 21 χώρες, αποδεικνύουν ότι αυτός ο μοναδικός τύπος κρασιού μπορεί να αποτελέσει συγκριτικό πλεονέκτημα για τη χώρα μας στο έντονα ανταγωνιστικό περιβάλλον των αγορών του εξωτερικού.
Η ιστορία τους ξεκινά το στο 1939, όταν οι αδερφοί Κεχρή άνοιξαν την ταβέρνα «ο Κόκορας» στα Περιστέρια της Θεσσαλονίκης. Εκεί πουλούσαν και ένα κρασί του οποίου η ζύμωση γινόταν στα αμπάρια των πλοίων, κάτι που για τα δεδομένα της εποχής ήταν ξεχωριστό μιας και εκείνη την εποχή το να ανοίξεις οινοποιείο δεν ήταν εύκολη υπόθεση. Αυτή ήταν μόνο η αρχή αφού σύντομα το όνομα «Κεχρής» εξελίσσεται σε συνώνυμο της ποιότητας και η οικογένεια το 1954 άνοιξε το πρώτο οικογενειακό οινοποιείο στο Καλοχώρι της Θεσσαλονίκης.
Τα χρόνια κύλησαν, η μια γενιά διαδεχόταν την άλλη και το 1984 ο μεγαλύτερος γιος της οικογένειας Στέλιος Κεχρής, μετά την ολοκλήρωση των οινολογικών σπουδών του στη Dijon της Γαλλίας, ανέλαβε τα ηνία του οικογενειακού οινοποιείου. Σε αυτό το σημείο πήρε και την απόφαση να επενδύσει στη ρετσίνα προκειμένου να αποδείξει ότι μπορεί να είναι ένα ποιοτικό κρασί που ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις του σύγχρονου καταναλωτή.
Σημαντικοί υποστηρικτές, η σύζυγος και η κόρη του Ελένη που σπούδασε χημικός μηχανικός με μεταπτυχιακό στo Μπορντό της Γαλλίας αλλά και μάστερ στην οινολογία. Λίγο αφότου επέστρεψε στη Θεσσαλονίκη το 2005, ξεκίνησε επίσημα την ενασχόλησή της στην επιχείρηση ως οινολόγος. Ήταν τότε που παρουσιάστηκε και η νέα δουλειά της οικογένειας Κεχρή, το Δάκρυ του Πεύκου. Οι εντατικές προσπάθειες και η επιμονή του Στέλιου Κεχρή και της κόρης του με τα χρόνια απέδωσαν αφού η ρετσίνα έχει βρει πλέον τη θέση της ανάμεσα στα καλύτερα κρασιά του ελληνικού και του παγκόσμιου αμπελώνα. Σήμερα, το Οινοποιείο «Κεχρής» είναι το μοναδικό που έχει πλέον τέσσερις τύπους ρετσίνας και πειραματίζεται με τη δημιουργία διαφορετικών τύπων ρετσίνας στο πλαίσιο της εξερεύνησης των δυνατοτήτων και των ορίων του παραδοσιακού μας κρασιού.
Κεχριμπάρι: Η Ρετσίνα όπως πρέπει να είναι
Το Κεχριμπάρι είναι ένα κρασί που διαθέτει τον τυπικό χαρακτήρα της αυθεντικής ρετσίνας, το προϊόν που ο Στέλιος Κεχρής αναβάθμισε ποιοτικά συμβάλλοντας στην αποκατάσταση της εικόνας του. Για την οινοποίηση επιλέγεται Ροδίτης που καλλιεργείται σε υψόμετρο με στόχο τις χαμηλές αποδόσεις, ώστε να είναι πλούσιος σε αρώματα και να διαθέτει δροσερή οξύτητα. Το ρετσίνι, που διαλέγεται προσεκτικά κάθε χρόνο, προστίθεται σε συγκεκριμένη ποσότητα στο γλεύκος και έρχεται σε επαφή με το κρασί μόνο κατά τη διάρκεια της ζύμωσης.
Το αποτέλεσμα είναι ένα κρασί που ισορροπεί ανάμεσα στα φρουτώδη αρώματα αχλαδιού, πράσινου μήλου και πεπονιού από τον Ροδίτη και στις νότες μοσχολέμονου, μαστίχας Χίου και πεύκου από το ρετσίνι, ενώ η ζωηρή φρεσκάδα και το παρατεταμένο γευστικό τελείωμα αφήνουν στο στόμα μια γεύση από το ελληνικό καλοκαίρι.
Το 1999, το Κεχριμπάρι αποσπά ασημένιο μετάλλιο στον Διεθνή Διαγωνισμού Οίνου Θεσσαλονίκης και γίνεται η πρώτη ρετσίνα που βραβεύεται σε διεθνή διαγωνισμό κρασιού. Σήμερα, το Κεχριμπάρι μετράει περισσότερες από 30 συνολικά διακρίσεις.
Δάκρυ του Πεύκου: Η ρετσίνα όπως μπορεί να είναι
Το Δάκρυ του Πεύκου γεννήθηκε ως ένα προϊόν αναζήτησης της ιδανικής ισορροπίας ανάμεσα στην παράδοση και την καινοτομία. Το Ασύρτικο, η ευγενέστερη ελληνική λευκή ποικιλία, ζυμώνεται σε δρύινα βαρέλια παρουσία επιλεγμένου φρέσκου ρετσινιού. Αφού το κρασί ωριμάσει στη δρυ για 6 μήνες, διαμορφώνεται το τελικό χαρμάνι με την επιλογή του περιεχομένου μόνο των καλύτερων βαρελιών.
Το αποτέλεσμα είναι ένα κρασί όπου τα έντονα αρώματα εσπεριδοειδών του σταφυλιού ισορροπούν με τα λεπτά αρώματα δενδρολίβανου, θυμαριού και πιπερόριζας του ρετσινιού σε ένα φόντο βανίλιας και βουτύρου από την ωρίμανση στο βαρέλι. Κομψό και πολύπλοκο, το Δάκρυ του Πεύκου αποδεικνύει πως η ρετσίνα μπορεί να είναι ένα κρασί παγκόσμιας κλάσης με δυναμικό μακρόχρονης παλαίωσης.
Δείτε επίσης:
5 πράγματα που αξίζει να ξέρετε για το Σαββατιανό
Με τι κρασί να συνοδεύσω το ψάρι μου;
