Ήταν 1985 όταν το ιταλικό εστιατόριο εγκαταστάθηκε σε μια μονοκατοικία του 1935, και από τότε πολλοί Αθηναίοι έμαθαν την ιταλική κουζίνα στα τραπέζια του. Κοντά σαράντα χρόνια, μια ολόκληρη ζωή, δεν είναι λίγα στην πόλη που ψάχνει εστιατόρια με ιστορία με το κιάλι. Στα χρόνια αυτά απέκτησε φίλους πολλούς και πιστούς, παιδιά που μεγάλωσαν στα τραπέζια του πηγαίνουν τώρα με τα δικά τους παιδιά. Και δεν τη λες εύκολη γειτονιά το Παλαιό Φάληρο.
Βασισμένη στη σχέση εμπιστοσύνης με το κοινό του εστιατορίου και η απόφαση του για ανανέωση, για φρεσκάρισμα του χώρου και της κουζίνας του, χωρίς να απομακρύνεται ωστόσο από την αρχική του κατεύθυνση, την ιταλική κουζίνα. Επιθυμώντας να διατηρήσουν κάποιες σταθερές αξίες και ταυτόχρονα να παίξουν με τις σύγχρονες τεχνικές και τις γεύσεις που αγαπούν οι νεότερες γενιές, οι αλλαγές ξεκίνησαν με τον σεφ Βασίλη Ρούσσο και τη συνέχεια υπογράφει η Κυριακή Φωτοπούλου, που επιμελείται πλέον από τον περασμένο Οκτώβριο το μενού. Η νεαρή σεφ είναι νόστιμη και με δυνατό χέρι, ενώ έχει και άλλο ένα ατού, ότι αγαπά το κρασί και μαγειρεύει για να συνοδεύονται τα πιάτα της από αυτό. Δεν είναι μάλιστα λίγα τα χρόνια που συνεργάζεται με το Κτήμα Σιγάλα στη Σαντορίνη, αλλά και με το κτήμα Κυρ Γιάννη στη Νάουσα, ενώ έχει εργαστεί και στο αθηναϊκό By the Glass.
Κάπως έτσι αποφάσισε να κάνει τη δική της πρόταση στo ιταλικό των νοτίων προαστίων, στην κουζίνα του οποίου βρίσκουμε την Αναστασία Προγουλάκη. Ξεκινήσαμε το δείπνο μας με αφράτη, χειροποίητη φοκάτσα με μυρωδικά και μαζί της ήρθε ένα κλασικό πιάτο, μια σαλάτα παντσανέλα με τοματίνια και burrata. Έξυπνη η ιδέα της τομάτας ελαφρώς περασμένης από τον φούρνο που έκανε αντίστιξη στα δροσερά, γλυκά τοματίνια, ενώ ο βασιλικός σε φύλλα και λάδι έδινε την πιπεράτη δροσιά του πλάι στο ξύσμα λεμονιού που ανέβαζε ευχάριστα την ένταση. Τραγανά μικρά κομμάτια σπιτικής foccacia ολοκλήρωσαν το πιάτο, μόνο που κάποια είχαν «ποτίσει» με περισσότερο λάδι, χωρίς να υστερούν σε νοστιμιά.
Ακολούθησε το μοσχαρίσιο tartar, φτιαγμένο με ωραίο, ζουμερό κρέας, σωστά κομμένο. Μου έλειψε λίγη ένταση, ίσως εκείνη που περίμενα να προσθέσει η κάππαρη, η οποία όμως στάθηκε τελικά αδύναμη να δώσει αυτό που περίμενα. Το πιάτο «ζητούσε» το όξινο ή/και το πικάντικο. Περνώντας στα κυρίως, επιλέξαμε τη «σούπα» με το καλοψημένο ψάρι και το ψητό μαρούλι. Ωραίες εντάσεις, πλούσιος ζωμός, το φρεσκοτριμμένο πιπέρι τού πρόσθεσε έξτρα πόντους.Κλείσαμε με το ραγού. Ένα κλασικό κυριακάτικο, ιταλικό, σπιτικό φαγητό με σωστά βρασμένα ζυμαρικά paccheri, που σερβίρονται με σιγομαγειρεμένα μοσχαρίσια μάγουλα και κρέμα παρμεζάνας. Από τα πιάτα που προτιμάς να απολαμβάνεις χωρίς να τα μοιράζεσαι.
info
Αγίου Αλεξάνδρου 46, Παλαιό Φάληροο, τηλ.: 210 9818959, τιμές από €35 χωρίς ποτό
Το άρθρο της εβδομάδας
