Τα άγρια χόρτα και τα βοτάνια της Κρήτης παρείχαν πάντα στο κρητικό σπίτι τη δυνατότητα μιας οικονομικής και εύκολης τροφής -το υγιεινής τότε ήταν δευτερεύουσας σημασίας. Αργότερα και την περίοδο της Κατοχής, τα χόρτα και τα βότανα αποτελούσαν την κυριότερη τροφή των φτωχών, απλά και μόνο γιατί ήταν σε αφθονία γύρω τους, οπότε και τα κατανάλωναν σαν κύρια τροφή. Ο κατακτητής δεν συνειδητοποιούσε ότι οι πολεμιστές τρεφόντουσαν με superfoods! Τις περισσότερες φορές καταναλώνονταν ωμά, όπως τα έβρισκαν στα χωράφια και άλλες βραστά ή μαγειρεμένα με διάφορους τρόπους.