Ο Παναγιώτης Μαγουλάς έγινε vegan μέσα σε ένα βράδυ, πήγε στο τηλεοπτικό show Dragon’s Den, κέρδισε τους επενδυτές και σε λίγο καιρό ξεκινά τη δική του επιχείρηση, ένα vegan «κρεοπωλείο».
Στα 25 του χρόνια ο Παναγιώτης φαίνεται να είναι πιο ώριμος από κάθε άλλον συνομήλικό του. Συνειδητοποιημένος, μετρημένος, με καθαρές ιδέες και ένα πιο καθαρό χαμόγελο. Είχα ακούσει για εκείνον από τη συμμετοχή του στο τηλεοπτικό σόου Dragon’s Den όπου παρουσίασε την ιδέα του για ένα vegan «κρεοπωλείο». «Στο παιχνίδι πήγα τυχαία. Κάποιος γνωστός μού μίλησε γι’ αυτό και δεν έχασα την ευκαιρία. Εκείνη την εποχή έψαχνα να βρω πόρους για να ξεκινήσω τη δική μου επιχείρηση. Είτε θα έπαιρνα κάποιο δάνειο, κάποια επιδότηση, είτε θα δανειζόμουν από συγγενείς και φίλους. Τελικά η ιδέα άρεσε στους κριτές και έτσι απέκτησα επενδυτές».
Πώς έγινε η αρχή
Η ιδέα του Παναγιώτη γεννήθηκε μέσα στην καραντίνα. Δούλευε ως μάγειρας και αυτό το άνοιξε-κλείσε της εστίασης του δημιουργούσε μια αβεβαιότητα. Έτσι σκέφτηκε να φτιάξει κάτι δικό του, που όμως να μην επηρεάζεται από τον COVID. «Στο μυαλό μου είχα ότι αυτή η ιστορία δεν θα τελείωνε σύντομα και θα κρατούσε αρκετό καιρό, οπότε το vegan «κρεοπωλείο» ήταν η τέλεια ιδέα.
Είχα δει ότι είχε ανοίξει κάτι ανάλογo στο Λονδίνο, το Rudy’s, και μου άρεσε η φιλοσοφία του». Δούλευε σε δύο δουλειές για να μαζέψει τα λεφτά. Στόχος του ήταν ένα μικρό συνοικιακό μαγαζί στη Νέα Ιωνία, όπου θα πουλούσε φυτικά «κρέατα». «Φαντάσου πως ό,τι βρίσκεις σε ένα συμβατικό κρεοπωλείο θα το έβρισκες και στο δικό μου μαγαζί, μόνο που θα ήταν φτιαγμένα από ξηρούς καρπούς, σόγια, όσπρια (φακή, φασόλια, ρεβίθια) καθώς και από πρωτεΐνη σίτου», μου εξηγεί.
Βέβαια τα σχέδιά του άλλαξαν λίγο μετά τη συμμετοχή του στο σόου, το μαγαζάκι που είχε στο μυαλό του έγινε ολόκληρη μονάδα και όλα πήραν τον δρόμο τους και στα τέλη του Σεπτεμβρίου θα κυκλοφορήσουν τα πρώτα προϊόντα.
Της νύχτας τα καμώματα
Ο Παναγιώτης ήταν από τους ανθρώπους που έτρωγαν τα πάντα και σε μεγάλες ποσότητες. Έγινε όμως vegan σε μια βραδιά. «Ήταν 6 Ιουνίου 2018 όταν είδα στο YouTube την ομιλία του James Wildman «101 λόγοι να γίνεις vegan». Με έπεισε με τη λογική του και το πώς παρουσίαζε τα πράγματα. Έτσι, μου άλλαξε όλη τη φιλοσοφία». Εκείνο το βράδυ πέταξε ό,τι ζωικό είχε στο ψυγείο και στα ντουλάπια του και ξεκίνησε να εφαρμόζει την καινούρια διατροφική φιλοσοφία του. «Διάβασα ότι ο άνθρωπος μπορεί να ζήσει χωρίς κρέας και ότι μπορεί να αντικαταστήσει τη ζωική πρωτεΐνη με φυτική. Και εφόσον υπάρχουν αυτές οι εναλλακτικές, θα τις επιλέξω. Δεν έγινα vegan γιατί δεν μου αρέσει το κρέας. Έγινα vegan για τα ζώα, για ηθικούς λόγους», μου αναφέρει. Δεν ήταν εύκολο στην αρχή, μιας και δεν ήξερε τίποτα. «Δεν γνώριζα από πού και τι να ψωνίσω, πού να πάω για φαγητό και όλα τα σχετικά. Δεν είχα και κανένα φίλο με τις ίδιες αναζητήσεις. Μόνο την κοπέλα μου, που έγινε κι αυτή vegan σχεδόν μαζί με μένα, αλλά εκείνη σπούδαζε στη Κομοτηνή».
Σιγά-σιγά όμως τα βρήκε όλα, ψάχνοντας. Αναζητούσε συνεχώς τα πιο υγιεινά προϊόντα – «πολλά vegan προϊόντα περιέχουν ουσίες που δεν είναι καλό να τις καταναλώνουμε καθημερινά. Αυτές θέλω να μην υπάρχουν και δεν θα υπάρχουν στα δικά μου προϊόντα».
Πού τρως, Παναγιώτη;
«Συνήθως τρώω σε vegan μαγαζιά. Στο Athens Vegan Burger, στο Μοναστηράκι, που έχει φοβερό burger. Νότια, στη Γλυφάδα, πηγαίνω συχνά στο Av It που έχει έξυπνες ιδέες και προσεγμένες πρώτες ύλες. Άλλη μια επιλογή μου είναι το Γη, κι αυτό στη Γλυφάδα, πιο περιποιημένο, επίσης στο Vegan Beat στο κέντρο που έχει φοβερό σουβλάκι μανιταριών. Το Τρεις λαλούνήταν από τα πρώτα μαγαζιά που προτιμούσα, όμως πλέον με μπερδεύει με τον μεγάλο κατάλογο που έχει», μου λέει. Πηγαίνει όμως και σε «συμβατικά» εστιατόρια, όπως τα χαρακτηρίζει: «Πάντα βρίσκω κάτι να φάω, μιας και όλα πλέον έχουν κάποια vegan επιλογή. Ακόμα και σε σουβλατζίδικα, κάτι θα βρω να πάρω, μια απλή πίτα με πατάτες και ντόματα, για παράδειγμα. Γενικά, πλέον δεν έχω πρόβλημα όταν θα βγω με τους φίλους μου». Βέβαια, μαγειρεύει πολύ και ο ίδιος στο σπίτι. Του αρέσει να κάνει δοκιμές, κι έτσι μπαίνει τρεις και τέσσερις φορές στην κουζίνα για να φτιάξει κάτι.
«Τα περισσότερα αναγκάζομαι να τα τρώω εγώ, γι’ αυτό έχω πάρει και δέκα κιλά», μου λέει, αν και δεν του φαίνονται.
Ο Βέγκαν 269
Αυτό θα είναι το όνομα της επιχείρησης και των προϊόντων του. «Βέγκαν γιατί έτσι το λέει ο πατέρας μου», μου λέει χαμογελώντας. Όσο για τον αριθμό 269, «αυτός ήταν ο αριθμός που αναγραφόταν στο ταμπελάκι της πρώτης αγελάδας που σώθηκε από ακτιβιστές λίγες μέρες πριν από τη σφαγή της στο Ισραήλ και έχει γίνει το σύμβολο των vegan», μου εξηγεί. Όσο για το λογότυπο της εταιρείας του, είναι μια μπριζόλα, που όμως σχηματίζεται από λαχανικά. Αρχικά θα πουλά μόνο χονδρική, ενώ στα άμεσα σχέδια είναι η εισαγωγή των προϊόντων του στα ράφια των σούπερ μάρκετ και τα e-shops.
Φωτογραφίες: Σίσσυ Μόρφη
