«Θεέ μου πόσο μπλε ξόδεψες για να μην σε βλέπουμε» οι στίχοι του Ελύτη του ποιητή που έχει υμνήσει το Αιγαίο έρχονται στο μυαλό όταν από το αμπέλι του Γιώργου Μωραίτη στη Νάουσα της Πάρου ατενίζεις τη θάλασσα και τους ασημένιους βράχους στις Κολυμπήθρες.
Και όταν γυρίσεις το βλέμμα στη Παριανή γη χαζεύεις τις ξερολιθιές που απλώνονται σαν ζωνάρια για να χωρίσουν τα αμπέλια, τις ελιές και το κριθάρι. Μπορεί ο τουρισμός να έχει επιβάλλει άλλους νόμους στο νησί όμως αν θελήσεις μπορείς να παρατηρήσεις στοχαστικά 1.200 είδη φυτών! Τα αρώματα του θυμαριού μπλέκουν αρμονικά με της ρίγανης και ακόμη πιο διακριτικά τα λευκά άνθη της κάππαρης που κρέμονται νωχελικά στους βράχους.
«Η Πάρος έχει μακρά ιστορία στη αμπελοκαλλιέργεια. Ο Θεόφραστος ήταν ο πρώτος που έκανε επιστήμη την τέχνη της αμπελουργίας. Ο Παριανός αμπελώνας θεωρείται από τους αρχαιότερους του ελλαδικού χώρου», εξιστορεί ο οινολόγος και οινοποιός Γιώργος Μωραίτης περπατώντας μέσα στον αμπελώνα. Τα παλιά αμπέλια ενθαρρύνονται να αναπτυχθούν προς το έδαφος, έρπουν στο χώμα, «για να αποφύγουν τα μελτέμια, αλλά και για να ρουφήξουν την υγρασία της γης που υποκαθιστά το νερό της βροχής», συμπληρώνει ο οινοποιός.
Το κρασί από παλιά συντρόφευε τους κατοίκους του νησιού που φρόντιζαν να καλλιεργούν το αμπελάκι τους. Και δεν είναι τυχαίο που στην Παροικιά, το εκκλησάκι του Αι Γιώργη του Μεθυστή δηλώνει την αγάπη των κατοίκων για την αμπελουργία. Σε πείσμα της τουριστικής ανάπτυξης, αν και τα στρέμματα των αμπελώνων έχουν συρρικνωθεί, απλώνονται σε διάφορες περιοχές του νησιού με τις παραδοσιακές ποικιλίες, τη λευκή Μονεμβασιά, την ερυθρή Μανδηλαριά.
Ο Γιώργος Μωραΐτης, οινοποιός 4ης γενιάς, έχει μεγάλη οικογενειακή οινική παράδοση. Το κρασί υπάρχει στο DNA του και όπως ήταν φυσικό τον οδήγησε να ακολουθήσει σπουδές στην οινολογία και στη συνέχεια να δουλέψει δίπλα σε καταξιωμένους οινολόγους. Θεωρεί το κρασί προσωπική του υπόθεση και δεν πτοείται από το τουριστικό κύμα. Έτσι, αποφάσισε να δοκιμάσει τις δυνάμεις του: «Το 1976 έκανα την πρώτη εμφιάλωση», λέει ο Γιώργος και προσθέτει: «Καλλιεργώ με πάθος τον 40 στρεμμάτων βιολογικό αμπελώνα μου με τις γηγενείς ποικιλίες Μαλαγουζιά, Αιδάνι, Μανδηλαριά, Μονεμβασιά και Μαυροτράγανο». Στο μικρό και γοητευτικό οινοποιείο Μoraitico τα δρύινα βαρέλια φιλοξενούν τον παριανό οίνο. «Τα αμπέλια θέλουν μεγάλη φροντίδα και πολύ προσωπική εργασία. Άλλωστε το καλό κρασί το δίνει το αμπέλι» υποστηρίζει ο οινοποιός που το 2006 απέσπασε χρυσό βραβείο για το λευκό «κρασί του Νησιού» από τις ποικιλίες Αϊδάνι και Μονεμβασιά, στον Πανελλαδικό Διαγωνισμό Βιολογικών Κρασιών.
Το Ροδί του Νησιού είναι ένα φρέσκο κρασί που στο ποτήρι αποκαλύπτει την υπέροχη λαμπερή ροζέ φορεσιά του. Σου κλέβει την καρδιά. Τα αρώματα του σε ταξιδεύουν σε ολάνθιστους αγρούς. Με την πρώτη γουλιά απολαμβάνεις τη φρεσκάδα και τον πλούτο των ποικιλιών, κυρίως Μαλαγουζιά και Μαυροτράγανο. Ένα κρασί με ευχάριστη οξύτητα και επίγευση που διαρκεί. Ταιριάζει με τα καλοκαιρινά φρούτα και τα ελαφριά γλυκά. Πίνεται σαν απεριτίφ και συνοδεύει το δειλινό στις παραλίες της Πάρου.
Το ερυθρό κρασί του νησιού από τις ποικιλίες Μαντηλαριά, Αϊδάνι και Μονεμβασιά δίνει έντονο πορφυρό χρώμα, αρώματα κόκκινων φρούτων και νότες σοκολάτας και επίγευση που διαρκεί. Συνοδεύει κόκκινα κρέατα και κίτρινα τυριά. Οι ξένοι επισκέπτες στην Πάρο μέσα από το τοπικό κρασί και τις παραδοσιακές γεύσεις ανακαλύπτουν την αυθεντικότητα του νησιού. Και αυτές είναι οι πιο δυνατές «εικόνες» που θα πάρουν μαζί τους επιστρέφοντας στον τόπο τους.
info
Μoraitico, Φύκια, Νάουσα, Πάρου τηλ. 22840 51920, www.moraitico.gr
