Όλα όσα πάντα θέλατε να μάθετε για το κομψό ποτό με τους φανατικούς φίλους! Από την ιστορία του, τα μυστικά της απόσταξής του, τα συστατικά που το απογειώνουν, μέχρι τους συνδυασμούς που θα σας μείνουν αξέχαστοι.
Το τζιν γεννήθηκε το 1689.
Ο Γουλιέλμος Γ΄της Οράγγης, βασιλιάς της Αγγλίας, Σκοτίας, Ιρλανδίας και κυβερνήτης της Ολλανδίας τον 17ο αιώνα, θέλοντας
να κοντράρει με πολλούς διαφορετικούς τρόπους τον Λουδοβίκο 14ο της Γαλλίας και να μειώσει τη διείσδυση του κονιάκ, αύξησε τη φορολογία του, στρέφοντας τους Άγγλους στη ζενέβα (τζιν είναι η ονομασία που δόθηκε από τους Άγγλους και κατά συνέπεια το οριστικό όνομα του ποτού σε όλο τον κόσμο), επιτρέποντας την αφορολόγητη παραγωγή του και καθιστώντας το με αυτόν τον τρόπο το πιο φθηνό και ταυτόχρονα θελκτικό αλκοολούχο ποτό. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα την εκρηκτική διάδοση του τζιν,με χαρακτηριστικό παράδειγμα ότι μεθούσαν ακόμα και οι νοικοκυρές!
Πάντως, αρχικά, δεν πουλούσαν όλα τα αποστακτήρια ασφαλές τζιν, οι περίφημες «μπόμπες» –δηλαδή πάμφθηνο και πολύ
κακής ποιότητας τζιν– έδιναν και έπαιρναν. Ακολούθησαν πολλές διορθωτικές κινήσεις. Η λογική φορολογία του στη συνέχεια
ισορρόπησε τα πράγματα και με μια σειρά από προστατευτικούς νόμους η ποιότητά του έγινε πιο ελεγχόμενη και όλο και καλύτερη. Οι Άγγλοι αναμφίβολα ταυτίστηκαν ως λαός με το τζιν, το οποίο εξέλιξαν και βελτίωσαν τον 18ο και τον 19ο αιώνα. Είχε έρθει για να μείνει.
Το τζιν έχει ταπεινή καταγωγή
Όπως γίνεται συνήθως με τέτοιες ανακαλύψεις, όλα ξεκίνησαν όταν ένας δαιμόνιος φαρμακοποιός από το Λέιντ της Ολλανδίας, με το όνομα Σίλβιους, έχοντας πρώτα μελετήσει διεξοδικά όλα τα υπαρκτά γνωστά αλκοολούχα ποτά, κατάφερε να γράψει ιστορία ή μάλλον… χημεία, αναμορφώνοντας το «ζενέβα», που ήταν ο πρόγονος του τζιν και πήρε το όνομά του από τον κέδρο. Ο φαρμακοποιός το κατέστησε πιο εύληπτο και πιο υγιεινό με μια σειρά διορθωτικών κινήσεων: μείωσε την περιεκτικότητά του σε αλκοόλ στο 40% ώστε να πίνεται χωρίς αραίωση και για να σπάσει την έντονη οσμή της αλκοόλης, χρησιμοποίησε ένα εκχύλισμα καρπών αρκεύθου, του Juniperus communis, ενός αγκαθωτού θάμνου από το γένος Άρκευθος ή Γιουνίπερος ή Κέδρος (που αριθμεί τριάντα είδη, πολλά εκ των οποίων είναι μεγαλόσωμα δέντρα) της οικογένειας των Κυπαρισσίδων.
Το άρωμα της αρκεύθου είναι τόσο έντονο και διαπεραστικό που υπερισχύει και δεν αφήνει να βγουν στην επιφάνεια οι ανεπιθύμητες έντονες οσμές ενός μη καθαρού αποστάγματος. Η σχετική αφθονία της στην Ευρώπη, η χαμηλή της τιμή, η εξοικείωση του κόσμου λόγω της προηγούμενης χρήσης της στη μαγειρική σαν αρωματικό, συνέβαλαν στην καθιέρωσή της.
Λίγο μετά τη γέννηση και καθιέρωση του τζιν, δεν άργησε το φλερτ και το πάντρεμά του με διάφορα αρωματικά και
βότανα. Φλούδες εσπεριδοειδών, Αγγελική, γλυκόριζα, ρίζα Ιριδας, κανέλα και κάσια, σπόροι κόλιανδρου και πολλά
ακόμη συστατικά. Μέχρι τα μέσα του 19ου αιώνα υπήρχε τουλάχιστον μία ντουζίνα από διαφορετικούς τύπους τζιν. Σήμερα, οι
πιο δημοφιλείς, είναι τρεις: London Dry, Plymouth και Old Tom.
Ο δρόμος της απόσταξης
Διαβροχή/Εκχύλιση: Εδώ τον κύριο λόγο τον έχουν τα βότανα. Η πρώτη ύλη θερμαίνεται για λίγο μαζί με τα βότανα και στη συνέχεια αναδύονται τα αρώματα επιτρέποντας τις ζυμώσεις.
Απόσταξη: Η θερμοκρασία του υγρού ανεβαίνει σε σημείο βρασμού (78,3°C για πόσιμο αλκοόλ). Το αλκοόλ μετατρέπεται σε ατμό και επανέρχεται σε υγρή μορφή. Με αυτόν τον τρόπο διαχωρίζεται το πόσιμο αλκοόλ από άλλες ουσίες.
Μια κι έξω: Εδώ έχουμε τζιν που φτιάχνεται χωρίς την προσθήκη άλλου ουδέτερου οινοπνεύματος μετά την απόσταξη. Πολύ λίγα τζιν φτιάχνονται σήμερα με αυτή τη μέθοδο.
Ψυχρή ένωση: Ιστορικά, θεωρείται κατώτερης ποιότητας τεχνική, κατά την οποία προστίθενται αρώματα και καρυκεύματα και η ζύμωση επιτυγχάνεται κατά τη διάρκεια της εμφιάλωσης και όχι της απόσταξης.
Τα δημοφιλέστερα είδη του τζιν
London Dry
Με χαρακτηριστική απαλή μυρωδιά και γεύση πεύκου και κίτρου, τίποτα δεν μπορεί να προστεθεί σε αυτό μετά την
απόσταξη, εκτός από νερό και ουδέτερο οινόπνευμα. Tanqueray, Sipsmith, Star of Bombay και The Botanist ανήκουν όλα στην ίδια κατηγορία.
Old Tom
Φτιαγμένο με πολύ μεγαλύτερη ποσότητα γλυκόριζας, είναι γνωστό ως ένα τζιν με έξτρα γλυκιά γεύση. Το πρώτο αυθεντικό του είδους του πουλήθηκε το 1812. Φτηνές
απομιμήσεις του δέχονταν γλυκαντικές ουσίες μετά την απόσταξη. Πήρε το όνομά του από το σκάφος μέσα στο οποίο είχε μεταφερθεί σε βαρέλια. Λίγες είναι οι διαθέσιμες μάρκες του, όπως η Hayman’s.
Plymouth Gin
Μια κατηγορία από μόνο του, με ονομασία προέλευσης και πολύ πιο έντονο στις γλυκές νότες κίτρου από το London Dry.
Τι άρωμα έχει το τζιν;
Βότανα & μπαχαρικά που χρησιμοποιούνται πιο συχνά στην παραγωγή του τζιν.
Εκχύλισμα καρπών αρκεύθου
Συγκεκριμένα του Juniperus communis, ενός αγκαθωτού θάμνου από το γένος Άρκευθος ή Γιουνίπερος ή Κέδρος. Το καλύτερο είδος ευδοκιμεί στη Μεσόγειο, καθώς το κλίμα και το χώμα το ευνοούν.
Φλούδες πορτοκαλιού και λεμονιού
Καλλιεργούνται και αποξηραίνονται στη Μεσόγειο, αυτές οι φλούδες φέρνουν μεγάλη γκάμα αρωμάτων στο γευστικό προφίλ του τζιν.
Σπόροι κόλιανδρου
Παραπέμπουν σε νότες μαύρου πιπεριού και λεμονόχορτου, ανάλογα με την ποικιλία. Αυτοί οι τόνοι συνήθως εμφανίζονται στην επίγευση.
Ίρις Orris
Η ρίζα του συγκεκριμένου άνθους προσδίδει λεπτές νότες βιολέτας.
Κάσια
Πιο τολμηρή από τη συγγενική της κανέλα, αναδεικνύει τις ζεστές νότες μπαχαρικού του Γιουνίπερου.
Κανέλα
Πιο πολύπλοκη από την κάσια, προσδίδει πλούσιες, στρογγυλές, ζεστές νότες μπαχαρικών.
Αγγελική
Οι σπόροι της χρησιμοποιούνται στην ινδική κουζίνα, όμως στο τζιν, το ωφέλιμο κομμάτι της είναι οι ρίζες της. Θεωρείται
ένας συνδετικός κρίκος, που φέρνει ισορροπία στις άλλες γεύσεις. Είναι ένα περίπλοκο βότανο, γλυκό, αλμυρό και πιπεράτο, με στοιχεία από σέλινο.
Γλυκόριζα
Μία μόλις μικρή ποσότητα γλυκόριζας κάνει πολλά περισσότερα στην απόσταξη του τζιν, απ’ ό,τι θα έκανε ένα κιλό ζάχαρη. Δίνει μια διακριτή αίσθηση γλυκύτητας.
Κοκτέιλ με τζιν
Το Bramble είναι ένα κλασικό κοκτέιλ που είναι πάντα της μόδας και πολύ εύκολο να το φτιάξουμε στο σπίτι.
Υλικά για ένα κοκτέιλ
50 ml London Dry gin
25 ml χυμό λεμονιού
12,5 ml σιρόπι ζάχαρης
12,5 ml λικέρ Creme de mure
φιλέτα λεμονιού για το σερβίρισμα (προαιρετικά)
βατόμουρα για το σερβίρισμα
Διαδικασία
Χτυπάμε στο shaker τα τρία πρώτα υλικά μαζί με πάγο και τα βάζουμε σε ένα ποτήρι γεμάτο με τριμμένο πάγο.
Ραντίζουμε με το λικέρ πάνω από τον πάγο ώστε να τρέξει μέχρι κάτω. Αν θέλουμε, σερβίρουμε με ένα φιλέτο λεμονιού και μαύρα βατόμουρα.
Δείτε επίσης:
Πώς να φτιάξετε τα 8 πιο δημοφιλή κοκτέιλ με τζιν
4 κλασικά κοκτέιλ που ίσως δεν έχετε δοκιμάσει ακόμη
