Ένα καθαρόαιμο wine bar στην «εξωτική» γειτονιά της πόλης, σχεδιασμένο από τον Kirios Kriton, τηρεί τις υποσχέσεις του.
Χαμένη-χωμένη σε ένα σκοτεινό στενάκι κάθετο στην Ιερά οδό, η παλιά «δίπατη» βιοτεχνική εγκατάσταση, πανύψηλη, πετρόκτιστη, με κεραμοσκεπή, κρύβει πίσω από τη μεγάλη μαύρη μεταλλική πόρτα -χωρίς ταμπέλα- το πιο cool wine bar. Παρκάρεις εύκολα ακριβώς μπροστά, ανοίγεις το παράλογα ανάλαφρο πορτόφυλλο και κάνεις είσοδο στο παράλληλο σύμπαν.
Κάτι το απλόχωρο της αίθουσας, κάτι ο ξυλοσκεπής ουρανός, λίγο ο ατμοσφαιρικός φωτισμός και τα γήινα χρώματα παντού και πολύ -πάρα πολύ- η κάβα, το ψυγείο με τα τυριά και το μεγάλο ελλειψοειδές μπαρ, επιτυγχάνεις την αποσυμπίεση της ημέρας σε χρόνο dt. Κι όλα αυτά χωρίς να αποσιωπώ τις μουσικές επιλογές, που είναι πολύ του γούστου μου, όσες φορές και αν έχω διαβεί το κατώφλι.
Έχεις να επιλέξεις ανάμεσα σε βολικό -με πλάτη- σκαμπό του μπαρ και σε τραπέζια. Για να φτάσεις, θα περάσεις από την κλεισμένη σε τζαμαρία, φωτισμένη κάβα του κρασιού, έτσι, για να σου ανοίξει η όρεξη. Θα περάσεις και από το cheese bar, με το ψυγείο-βιτρίνα να επιδεικνύει –ανενδοίαστα- τυριά και αλλαντικά, για να πεινάσεις κανονικά.
Το μενού είναι φιλικό στο κρασί, τελεία. Έχουμε και λέμε (τι δοκιμάσαμε): βουτυρένιο, σάρκινο, νόστιμο καρπάτσο μοσχαριού με ελαιόλαδο, θυμάρι, σκόρδο. Γαλατένια buratta με κονφί τοματίνια, ταπενάντ ελιάς και λάδι βασιλικού σε ωραία ισορροπία. Φασόλια μαυρομάτικα και κόκκινα με καλαμπόκι και αρωματικό λαδολέμονο, μια σαλάτα αλλιώτικη που αγαπήσαμε. Corn cheese, με τη γλύκα του καλαμποκιού και την κάψα του τσίλι να παίζουν με το λιωμένο τσένταρ. Τριών ειδών λουκάνικα με κόκκινο λάχανο, ένα κλασικός «κρασομεζές» ωραία εκτελεσμένος. Ο πρόβειος γύρος με λιωμένο τσένταρ, τηγανητές πατάτες και pico de gallo (ωμή «σάλτσα» με τομάτα, κρεμμύδι, πιπεριά και φρέσκο κόλιανδρο) υμνεί τη γευστική ελληνομεξικανική σύμπνοια. Και τέλος, η ταζίν με μοσχάρι, cajun, garam masala, κουσκούς και αραβικές πίτες ενώνει σε ένα πιάτο αρώματα από Μαρόκο, Ινδία και Λουιζιάνα.
Η λίστα του κρασιού είναι εξαιρετική και οι άνθρωποι του σέρβις θα χαρούν να βοηθήσουν στην επιλογή. Αν έχετε διάθεση, ρωτήστε και για παλιές σοδειές από καλά σπίτια τις οποίες θα βρείτε σε τιμές ανεκδιήγητα χαμηλές. Κοκτέιλ δεν υπάρχουν εδώ, ήταν εξαρχής απόφαση του ιδιοκτήτη Δημήτρη Λίτινα, γιατί πώς να γιορτάσεις και πώς να πνίξεις τον πόνο σου σε εσάνς, λικέρ, μπίτερ, φρούτα και άνθη; Αντίθετα, θα βρεις μια εξαιρετική συλλογή από ουίσκι που αξίζει να τιμήσεις στην αρχή ή στο τέλος του βραδιάς. Αναλόγως με τη διάθεση, μπορείς να ξεκινήσεις από 25-30 ευρώ το άτομο με φαγητό και κρασί.
info
Βέροιας 13 & Ιεράς Οδού 64, Βοτανικός, Αθήνα, τηλ. 210 3459299. Κόστος: €20 – 28. Κυριακή μόνο μεσημέρι.
Το κείμενο δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Gala που κυκλοφορεί με το ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ
