Πίτσα σε χωνάκι στο πρώτο pizza cones μαγαζί που άνοιξε τις πόρτες του πριν από μερικές μέρες στην Ελλάδα και συγκεκριμένα στο urban στενό της Λέκκα, στο Κέντρο της Αθήνας. Το όνομα αυτού, Fuddy Duddy με εμπνευστή και δημιουργό του τον Γιώργο Μπουραΐμη (αθλητικός διατροφολόγος και personal trainer στο επάγγελμα) ο οποίος δοκίμασε αυτόν τον αφράτο και γεμισμένο ως επάνω, ζυμαρένιο κώνο, για πρώτη φορά και εντελώς τυχαία, σε ένα ταξίδι του στο Ντουμπάι, περίπου τρία χρόνια πίσω.

Λάτρης και ψαγμένος αναζητητής της παγκόσμιας street food σκηνής (έχει ταξιδέψει πολύ και έχει δοκιμάσει πολλά), γοητεύτηκε ευθύς εξαρχής από αυτή την ιδιότυπη πρόταση σε πίτσα, αν και όπως παραδέχεται «μπορεί να την βρήκα νόστιμη, όμως το μέγεθός της με αποθάρρυνε στη σκέψη ότι κάτι τέτοιο θα έβρισκε επιτυχή ανταπόκριση στην Ελλάδα. Πολύ μικρή για τις απαιτήσεις του Έλληνα που έχει συνηθίσει, όταν τρώει κάτι στον δρόμο, να χορταίνει».

Ο προβληματισμός του, ωστόσο, όπως στην πορεία αποδείχτηκε, κάθε άλλο παρά εμπόδιο στάθηκε στον αρχικό του ενθουσιασμό και έτσι ξεκίνησε να ψάχνει πως θα μπορούσε η πίτσα σε κώνο να ταξιδέψει μέχρι την Ελλάδα και να αποκτήσει και εκεί το δικό της κοινό, πατώντας σε εντελώς διαφορετικές προδιαγραφές. Στην αναζήτηση, λοιπόν, του ιδανικού καλουπιού που θα έδινε σαφώς πιο γενναιόδωρους κώνους προς γέμιση, ταξίδεψε αρκετά στο Εξωτερικό, φτάνοντας, παρ’ όλα αυτά στο να βρει τη λύση που έψαχνε, σε ένα μικρό εργαστήριο στη Θεσσαλονίκη.
Και κάπως έτσι ξεκίνησαν όλα. Αυτό που χρειαζόταν τώρα ήταν να καταλήξει στο σωστό ζυμάρι, σε αυτό που θα θύμιζε την συνταγή της Ναπολιτάνας γιαγιάς στην παραδοσιακή πίτσα. Οι χρόνιοι δεσμοί του με την Ιταλία έκαναν το σενάριο αυτό να φαντάζει απόλυτα εφικτό. Και ίσως ακόμα πιο εφικτό, όπως ο ίδιος μου λέει χαριτολογώντας, το ότι «από μικρό παιδί λάτρευα την πίτσα και συχνά πυκνά έφτιαχνα στο σπίτι μου για τους ανθρώπους που αγαπώ».

Η αποστολή όμως, αναζήτησης του νοστιμότερου ζυμαριού γρήγορα αποδείχτηκε πως κάθε άλλο παρά εύκολη υπόθεση ήταν. «Χρειάστηκαν έξι μήνες μέχρι να καταλήξουμε σε αυτό που μας αρέσει. Μαζί με τις άπειρες γνώμες από φίλους και γνωστούς, πήραμε και κιλά, όμως αυτό ήταν κάτι που άξιζε απόλυτα τον κόπο αφού βρήκαμε ακριβώς αυτό που μας ικανοποιούσε» μου λέει. Χρησιμοποιεί πληθυντικό αριθμό γιατί σε αυτό το εγχείρημα, ο Γιώργος δεν είναι μόνος του. Συνέταιροι και συνοδοιπόροι του σε αυτό το ταξίδι, ο κολλητός του, αλλά και ο αδελφός του ο οποίος βρίσκεται ενεργά στην εστίαση τα τελευταία 25 χρόνια (είναι F&B manager στο Scorpios Mykonos).
«Ο Fuddy duddy όμως, στην πραγματικότητα είμαι εγώ» μου λέει ο Γιώργος εξηγώντας μου ότι η ονομασία του μαγαζιού αντανακλά απολύτως την προσωπικότητά του. «Είμαι ένας old-fashioned τύπος που εξακολουθεί να αγαπά την χρυσή εποχή των 80’s (σε αυτή τη φιλοσοφία από την κονσόλα ως το ντεκόρ κινείται και το μαγαζί), να αντιστέκεται στη σαρωτική αναγκαιότητα των social media και κυρίως να πιστεύει ότι το φαγητό είναι συναίσθημα, είναι καθαρή αγάπη».

Πίτσα για όλα τα γούστα

Ο κατάλογος, μικρός και περιεκτικός, δίνει ξεκάθαρα και χωρίς πολλές φανφάρες απαντήσεις σε αυτό που τραβά η όρεξή μας. Φρέσκο ζυμάρι ημέρας σε επτά διαφορετικές προτάσεις σε αλμυρούς κώνους (όλοι γεμισμένοι με χειροποίητη μπεσαμέλ) και δύο σε γλυκούς για να βρούμε μέσα σε αυτές, εκείνο που θα μας κάνει με σιγουριά να επιστρέψουμε (ξανά και ξανά): Κλασική Margherita με ιταλική mozarella, Mushroom με λάδι τρούφας, Beef Ragout, Carbonara με καπνιστή πανσέτα, αλλά και Pepperoni, καθώς και μία επιλογή σε Vegan (η έβδομη επιλογή μας δίνει τη δυνατότητα να φτιάξουμε μόνοι μας το χωνάκι της αρεσκείας μας γεμίζοντάς το με υλικά της αρεσκείας μας).
Όσο για τα γλυκά, μας προτείνουν είτε το Apple Cone με τραγανό crumble που θυμίζει σπιτική μηλόπιτα, είτε το bueno cone για εμάς που όσο και αν έχουμε φάει, δύσκολα αντιστεκόμαστε στη σοκολάτα. Τον κατάλογο, τέλος, συμπληρώνουν και δύο healthy σαλάτες, τρεις μπύρες και ένα παγωμένο Sprizz Aperitif ότι πρέπει για τις after office συναντήσεις στο Κέντρο με ιταλικό ταπεραμέντο.

Από τον Edward Hopper στη ρετρό Αθήνα του μέλλοντος

Και μπορεί ο Γιώργος να δηλώνει φανατικός οπαδός των 80’s, το design του μικροσκοπικού μαγαζιού του όμως στην Λέκκα μας μεταφέρει σε άλλες εποχές: Στις σάλες των παλιών Αμερικανικών dinners των 50’s με τις ρετρό καμπύλες και τις έντονες γεωμετρικές αντιθέσεις αλλά και στο πολύχρωμο, παλιομοδίτικο σύμπαν του Wes Anderson.
Στην πραγματικότητα όμως η έμπνευση του Γιώργου προήλθε από αλλού: Από τον αγαπημένο του Αμερικανό ζωγράφο Edward Hopper ο οποίος λάτρευε μέσα από τα έργα του να απεικονίζει την ανθρώπινη μοναξιά. «Ο Edward Hopper εμπνεόταν από ανθρώπους που δειπνούσαν μόνοι τους, έξω, σε ρετρό αμερικανικές σάλες. Εμείς εδώ θέλουμε το ακριβώς αντίθετο: Το μαγαζί μας να γίνει στέκι που θα ενώνει τους περαστικούς και θα φέρνει τους ξένους σε ένα κοινό παγκάκι να τρώνε όλοι μαζί. Να ζουν την εμπειρία του φαγητού σαν γιορτή, σαν το Κυριακάτικο τραπέζι» μου εξηγεί ο Γιώργος.
Προς το παρόν το Fuddy Duddy παραμένει ανοιχτό από τις 18.00 μέχρι τις 02.00 (τις Κυριακές παραμένει κλειστό), σκοπεύει όμως προσεχώς να επεκτείνει το ωράριό του και κατά τις πρωινές ή μεσημβρινές ώρες.
Όσο για το που μπορούμε να απολαύσουμε το χωνάκι μας; Μπορούμε είτε να το πάρουμε στο χέρι, συνεχίζοντας τη βόλτα μας στο εμπορικό κέντρο της Αθήνας, είτε να καθίσουμε σε έναν από τους δύο ξύλινους πάγκους της Λέκκα, χαζεύοντας απλά τη χαλαρή περατζάδα Αθηναίων και τουριστών και παρακολουθώντας τη δράση πίσω από τη μπάρα. Και όλα αυτά, ακούγοντας από τα ηχεία Michael Jackson και Duran Duran και επιστρέφοντας νοσταλγικά στη ρετρό Αθήνα του μέλλοντος.
Λέκκα 32, Αθήνα, τηλ. 211 001 3322
Instagram: fuddy_duddy_pizza_cones