Βρεθήκαμε στην γιορτή του ρυζιού Tastarrós 2022 στη Βαλένθια και δοκιμάσαμε παέγια, παέγια και ακόμα περισσότερη παέγια. Την Βαλένθια ίσως οι περισσότεροι να τη γνωρίζετε για τα διάσημα, ομώνυμα, πορτοκάλια της. Όμως, ίσως εκείνο που δεν ξέρετε, είναι ότι ένα από τα πιο διάσημα πιάτα της ισπανικής κουζίνας προέρχεται από αυτή την περιοχή. Ο λόγος για την παέγια (paella).
Η παέγια για τους Βαλενθιάνους είναι τέχνη και θέλει μαεστρία στην παρασκευή της. Γίνεται μόνο με ρύζι bomba -ένα από τα τρία τοπικά ρύζια που καλλιεργούνται στην περιοχή της La Albufera, λίγο πιο έξω από την πόλη της Βαλένθια- και είναι ένα πιάτο που μαζεύει όλη την οικογένεια ή την παρέα στο τραπέζι. Δεν σερβίρεται σε πιάτο, μιας και τρώγεται κατευθείαν από την παεγιέρα -το ειδικό πλατύ τηγάνι στο οποίο φτιάχνεται- και πολλές φορές συνοδεύεται από μια σάλτσα με σκόρδο. Ακόμα, κάτι πολύ σημαντικό, η παραδοσιακή, αυθεντική παέγια δεν έχει θαλασσινά, αλλά κομμάτια κοτόπουλου, κουνελιού, πλατιά πράσινα φασόλια και γίγαντες.
Τι σχέση έχει η Βαλένθια με την Ελλάδα και ειδικά με τη Χαλάστρα;
Την παέγια οι Βαλενθιάνοι την έχουν περί πολλού. Μάλιστα διοργανώνουν και φεστιβάλ για αυτή. Για να είμαι πιο σαφής για το ρύζι της -arrós στην τοπική διάλεκτο- άλλα όταν οι Βαλενθιάνοι λένε ρύζι εννοούν την παέγια. Το Tastarrós, όπως ονομάζεται το φεστιβάλ, μετράει ήδη έξι χρόνια ζωής –βγάλτε τα δύο της πανδημίας– και είναι μια γιορτή που γίνεται από την από το D.O Arrós που έχει αναλάβει την προώθηση του ΠΟΠ ρυζιού της περιοχής. Σε αυτήν τη γιορτή, που γίνεται στην κεντρική πλατεία της πόλης, την Plaza del Ayuntamiento (Πλάθα δελ Αγιουταμιέντο), συμμετέχουν εστιατόρια και ταβέρνες από όλη την περιοχή της Βαλένθια και καθένα από αυτά ετοιμάζει τη δική του εκδοχή της παέγια.
Σε αυτή την εκδήλωση όμως υπήρχε και ελληνική παρουσία, μιας και οι δύο χώρες, Ελλάδα και Ισπανία, «τρέχουν» το πρόγραμμα EU RICE που είναι ένα ευρωπαϊκό πρόγραμμα για την προώθηση του ελληνικού και του ισπανικού ρυζιού. Έτσι, οι Βαλενθιάνοι είχαν την ευκαιρία να ενημερωθούν και να γνωρίσουν περισσότερα για το ελληνικό ρύζι που παράγεται στην περιοχή της Χαλάστρας λίγο πιο έξω από την Θεσσαλονίκη.
Ο τριάστερος Quique Dacosta και οι αμέτρητες παέγιες
Στις αρχές Απριλίου, το Tastarrós επέστρεψε έπειτα από δύο χρόνια απουσίας κι εμείς ήμασταν εκεί. Οικοδεσπότης μας φέτος ήταν ο Santos Ruiz Álvarez, ένας άνθρωπος που παθιάζεται με το ρύζι της περιοχής του και προσπαθεί με κάθε τρόπο και σε κάθε ευκαιρία να μιλάει για αυτό.
Από νωρίς το πρωί του Σαββάτου, οι τεράστιες παεγίερες είχαν ήδη μπει στο γκάζι και οι μυρωδιές άρχισαν σιγά σιγά να ξυπνούν την πόλη. Την έναρξη του φεστιβάλ φέτος κήρυξε ο γνωστός σεφ Quique Dacosta, βραβευμένος με τρία αστέρια Michelin, που μάλιστα είναι και ο ambassador τους βαλενθιάνικου ρυζιού. Στις δύο μέρες που διήρκεσε το φεστιβάλ, δοκίμασα πολλές και διαφορετικές παέγιες. Άλλες παραδοσιακές, άλλες με πιο μοντέρνες πινελιές, κάποιες άλλες με περίεργους συνδυασμούς και φυσικά δεν έλειπαν οι χορτοφαγικές. Για παράδειγμα, ξεχώρισα μία που ήταν φτιαγμένη με αγκινάρες και τσορίθο, μια «κόκκινη» με πολλά θαλασσινά και παντζάρι, άλλη μια με γλυκιά κολοκύθα και σουπιά και μια ακόμα με χταπόδι και φρέσκο σκόρδο.
Με εντυπωσίασε το πόσο αυτή η πόλη έχει αγκαλιάσει τη διοργάνωση. Φάνηκε ότι της είχε λείψει, με τη συμμετοχή του κόσμου να είναι μεγάλη. Στήνονταν υπομονετικά στη σειρά τόσο για να προμηθευτούν τα κουπόνια, καθώς στοίχιζαν 4 ευρώ για κάθε πιάτο και 1 ευρώ για την μπίρα, όσο και μπροστά από κάθε κιόσκι από το οποίο επέλεγαν ό,τι ήθελαν να δοκιμάσουν.
