Λένε ότι η Ρώμη είναι η ποίηση μεταμορφωμένη σε πόλη. Μια ποίηση χωρίς μέτρο και καταλήξεις, αυστηρή και χαλαρή ταυτόχρονα, ρομαντική και ανέμελη, λαμπερή και ξελογιάστρα. Ιδανική πόλη για αγάπες και έρωτες, για ιστορία και πολιτισμό, για τέχνες και γράμματα, για γεύσεις και αρώματα, για χαμογελαστά Buongiorno, Ciao Bella, cara amica, amore mio και τα σχετικά. Για όλα όσα υπηρετεί το ευ- της ευδαιμονίας, της ευρωστίας και της ευχαρίστησης. Η Ρώμη είναι νόστιμη.
Μικρά και μεγάλα μυστικά για Food Safari με άνετα παπούτσια, Google Maps και νερό
Το μικρό μυστικό για να μη χάσετε πολύτιμο χρόνο, είναι το να πάτε κόντρα σε όσα tips προμοτάρονται μέσω του TikTok, των Instagram Reels και των Vlogs. Καλύτερα να μην τα ακολουθήσετε γιατί με τόσο μεγάλες ουρές που σχηματίζονται, δεν θα καταφέρετε να τα γευτείτε. Εκτός αν έχετε υπομονή και αντοχές για να περιμένετε όρθιοι ή να καθίσετε ως ταλαίπωροι ταξιδιώτες σε κοντινό σκαλάκι, μελετώντας για ώρες το μενού έως ότου έρθει η σειρά σας. Το πιο πιθανό είναι να έχουν τελειώσει τα υλικά ή απλώς, να σερβίρουν τελικά αυτό που θέλουν – και θα το καταφέρουν γιατί θα πραματευτούν με αστεία, χιούμορ και χαμόγελο μέχρι τα αυτιά. To Google Maps είναι ενημερωμένο ακόμα και για το πιο καλά κρυμμένο διαμαντάκι, οπότε είναι προτιμότερο να εφοδιαστείτε με απεριόριστα δεδομένα και να συμβουλεύεστε συχνά τον χάρτη.
Το μεγάλο μυστικό για την αποφυγή των παραπανίσιων κιλών, είναι το περπάτημα. Αρκεί, να φοράτε άνετα παπούτσια και να χρησιμοποιείτε όλες τις αισθήσεις, γιατί δεν είναι μόνο αυτά που φαίνονται, αλλά και αυτά που οσφραίνονται. Από την άλλη πλευρά, αν είστε από τους τυχερούς που τα πρόσθετα κιλάκια είναι επιθυμητά, τότε η ενοικίαση vespa, μίνι ηλεκτρικού αυτοκινήτου, πατινιού ή ποδήλατου είναι μία καλή περίπτωση. Είναι φιλική πόλη και έχει σε αρκετά σημεία ποδηλατοδρόμους. Το μετρό καλύτερα να το αποφεύγετε, εκτός αν σας αρέσει να στοιβάζεστε ωσάν παστωμένες αντζούγιες μέσα σε βρώμικο βαγόνι. Το μόνο σίγουρο είναι ότι θα εκτιμήσετε το μετρό της Αθήνας και θα μετανιώσετε για τα αρνητικά επίθετα που το έχετε «στολίσει» κατά καιρούς. Τα λεωφορεία είναι μία ακόμη καλή επιλογή και μπορείτε να αγοράσετε εισιτήρια από bar και καπνοπωλεία που έχουν φωτεινή επιγραφή με ένα κεφαλαίο Τ.
Food Safari χωρίς νερό δε γίνεται, γι’ αυτό θα πρέπει να εφοδιαστείτε με θερμό ή παγούρι. Δεν χρειάζεται να αγοράζετε κάθε τρεις και λίγο μπουκαλάκια, αφενός γιατί είναι πιθανό να τα πληρώσετε ακριβά (στην τροχήλατη καντίνα της Villa Borghese, το μικρό μπουκαλάκι κοστίζει 2,50€) και, αφετέρου, γιατί σε όλες τις γειτονιές υπάρχουν δημόσιες βρύσες με πόσιμο νερό, δροσερό και καθαρό. Πρόκειται για τα περίπου 2.000 nasoni (ενικός nasone) που ρέουν άφθονο νερό, με μεγάλη ιστορία που χάνεται στα βάθη του μεσαίωνα. Υπάρχουν διαθέσιμα app όπως το «Fountains in Rome» στο Google play και το «I Nasoni di Roma» στο App Store, που μπορείτε να κατεβάσετε και να τα εντοπίσετε εύκολα.
Τρώγοντας gelato
Στην Αιώνια Πόλη δεν χρειάζεται να γνωρίζεις ιταλικά. Αρκεί να χαμογελάς.
Όσοι εργάζονται στη Ρώμη, έχουν εντρυφήσει στις αξίες της φιλοξενίας και του τουρισμού και γνωρίζουν πολύ καλά ότι η Αιώνια Πόλη δεν ανήκει μόνο στους Ιταλούς, αλλά σε όλους τους πολιτισμούς. Είναι δύσκολο να βρεθούν σημεία που δεν είναι (αρκετά) τουριστικά, γιατί όλη η πόλη εξυπηρετεί μεγάλο όγκο επισκεπτών σε καθημερινή βάση, όλη τη διάρκεια του έτους. Δε χρειάζεται να μιλάτε ιταλικά για να εξυπηρετηθείτε, γιατί μπορείτε να συνεννοηθείτε σε όποια γλώσσα θέλετε, ακόμα και αν η πρόταση περιέχει αγγλικά μπερδεμένα με ελληνικά και μερικά άσχετα ιταλικά, όλα μαζί στην ίδια πρόταση, χαμογελαστά. Στο εστιατόριο Ditirambo στην Piazza della Cancelleria, ο σερβιτόρος μιλούσε 8 γλώσσες και μας είπε, σε άπταιστα Ελληνικά, πως η θεία του η Ρωμιά δεν άντεξε την πολυκοσμία και μετανάστευσε για πάντα στη μαγική Ακράτα, της Πελοποννήσου.
Η πρώτη ύλη έχει τον πρώτο λόγο και είναι μία αξία αδιαπραγμάτευτη
H γεύση και το θέαμα στη Ρώμη πάνε μαζί και αλληλοσυμπληρώνονται. Είναι δυο κλασσικές αξίες που λειτουργούν παράλληλα και συνδυαστικά, χωρίς ακρότητες, εκκεντρικούς νεοτερισμούς και βίαιες επιρροές της παγκοσμιοποίησης, με σεβασμό στην ιστορία, στα μνημεία και στην τροφή. Οι συνταγές περιλαμβάνουν εύκολα και απλά υλικά, φρέσκα και ποιοτικά, χωρίς δύσκολες και πολύ-επεξεργασμένες τεχνικές. Δεν θα γευτείτε ταγγισμένο ελαιόλαδο, άνοστη ντομάτα, κακό prosciutto ή καμένο καφέ. Οι επιγραφές αναγράφουν με περηφάνεια για το Gelato με νωπό γάλα, τα αληθινά αυγά και τα φρέσκα φρούτα.
Εξέχουσα θέση στις πινακίδες και τους καταλόγους των μενού έχουν τα προϊόντα Προστατευόμενης 0νομασίας Προέλευσης (ΠΟΠ) και τα προϊόντα Γεωγραφικής Ένδειξης (ΠΓΕ), γιατί χωρίς αυτά δεν μπορεί να μαγειρευτεί παραδοσιακό, αυθεντικό φαγητό σε όλη την Ιταλία. Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι η Ιταλία έχει 138 προϊόντα ΠΟΠ, 83 προϊόντα ΠΓΕ και 4 Εγγυημένα Παραδοσιακά Ιδιότυπα Προϊόντα (ΕΠΙΠ), δηλαδή τις σπεσιαλιτέ: mozzarella και πίτσα napoletana, Amatriciana tradizionale και Vincisgrassi alla maceratese.
Panini
Το φαγητό δεν είναι απλώς τροφή, είναι πολιτισμός
Στη Ρώμη κανείς δεν περπατάει τρώγοντας βιαστικά ή πίνοντας καφέ. Η γαστρονομική κουλτούρα δεν το επιτρέπει, υπάρχει μία βαθιά φιλοσοφία γύρω από το φαγητό και απαιτεί σεβασμό. Μπορείτε να αγοράσετε την αγαπημένη σας πίτσα σε πακέτο και να την απολαύσετε σε κάποιο πάρκο με θέα πχ. στο Κολοσσαίο. Να γευτείτε panini με θέμα τον όχλο στη Fontana di Trevi. Αν επιθυμείτε πλήρες γεύμα, τότε επιλέξτε μια trattoria στο γραφικό Trastevere και διαλέξτε al dente pasta, που είναι εύπεπτη και κοστίζει, πάνω – κάτω, 15€. Μπορείτε να κάνετε μικρή στάση σε μια prosciutteria για να γευτείτε εκλεκτά ΠΟΠ και ΠΓΕ τυριά, αλλαντικά και άλλα ντόπια εδέσματα, απολαμβάνοντας ένα ποτήρι κρασί από τους διάσημους ιταλικούς αμπελώνες.
Παρεμπιπτόντως, στη Ρώμη το κρασί σερβίρεται πάντοτε σε κολονάτο ποτήρι, είτε κάνετε στάση σε μία salumeria, είτε στο pop-up μπαρ της piazza Vittorio. Μπορεί το κοκτέιλ να έρθει σε πλαστικό ποτήρι πολλαπλών χρήσεων και το σνακ σε χάρτινο πιάτο, όμως το κρασί θα έρθει σε γυάλινο κολονάτο ποτήρι. Εντυπωσιακό.
Pizza mozzarella
Μια Pizza μα ποια Pizza
Ρώμη χωρίς pizza δε γίνεται. Όμως σε ποια πίτσα ακριβώς αναφερόμαστε; Μια θεωρία λέει ότι υπάρχουν τόσα είδη, όσα είναι και οι pizzaioli, δηλαδή οι τεχνίτες. Μια άλλη θεωρία, αναφέρει ότι υπάρχουν τουλάχιστον 4 διαφορετικές τεχνικές ζύμης και πάνω από 70 γευστικοί συνδυασμοί.
Καταρχήν, ας θεωρήσουμε δεδομένο ότι η pizza γεννήθηκε στη Νάπολη, οπότε η πρώτη των πρώτων – και η δημοφιλέστερη όλων με μεγάλη διαφορά, είναι η κλασσική pizza Napoletana με την υγρή και κολλώδη ζύμη που ωριμάζει για πολλές ώρες και ψήνεται σε ξυλόφουρνο με υψηλές θερμοκρασίες (περίπου 450°C), για μικρό χρονικό διάστημα (90 δευτερόλεπτα). Είναι λεπτή και μαλακή στο κέντρο, με φουσκωτό «δαχτυλίδι» με μεγάλη κυψέλωση και συνδυάζεται με ελάχιστα υλικά – η pizza margherita εδώ δίνει τα ρέστα της. Την καλύτερη θα τη βρείτε στο Piccolo Buco δίπλα στη Fontana di Trevi, όμως αποκλείεται να τη γευτείτε γιατί έχουν ακριβώς την ίδια ιδέα οι μισοί τουρίστες της Ιταλίας, οπότε η ουρά φτάνει στο στενό ακριβώς απέναντι και συνεχίζει στρίβοντας στην άλλη γωνία.
Pizza Pantheon, εστιατόριο Pizza in Trevi
Μπορείτε να δοκιμάσετε μία αξιοπρεπέστατη στο εστιατόριο Pizza in Trevi που έχει πολύ καλή ποιότητα υλικών, ενημερώνει με υποδειγματικό τρόπο για τις ειδικές διατροφές, έχει σημάνσεις για τις αλλεργίες και όλες τις απαραίτητες πιστοποιήσεις για gluten-free pizza. Τολμήστε και δοκιμάσετε έναν ασυνήθιστο συνδυασμό όπως για παράδειγμα την pizza Pantheon με prosciutto cotto (βραστό), σαλάμι, τόνο, mozzarella και σάλτσα ντομάτας. Κοστίζει 14,50€ και με μια μικρή επιβάρυνση της τάξεως του 1,50€ μπορείτε να επιλέξετε 48ωρης ωρίμασης ζύμη με αλεύρι οργανικής καλλιέργειας. Στις ατραξιόν του μαγαζιού θα βρείτε το προζύμι που ταΐζεται ανελλιπώς από τον Αύγουστο του 2010.
Δεύτερη σε δημοτικότητα έρχεται η pizza Romana που είναι ακριβώς το αντίθετο από τη ναπολιτάνικη. Έχει λεπτή και εξαιρετικά τραγανή ζύμη, ψήνεται για 3 λεπτά στους 350°C και δεν φοβάται τα φορτωμένα υλικά. Τα λεπτά φιλεταρισμένα κολοκύθια, οι μελιτζάνες και οι πατάτες δεν αφήνουν ακάλυπτη επιφάνεια ζύμης. Θα τη βρείτε σε όλη τη Ρώμη στρογγυλή ή al taglio και πωλείται με το κομμάτι. Η πιο τραγανή και ταυτόχρονα αέρινη ζύμη πωλείται στην αλυσίδα «Alice», όπου το μέγεθος κόβεται σύμφωνα με τις υποδείξεις του πελάτη, οπότε μπορείτε να δοκιμάσετε πολλές διαφορετικές γεύσεις και να ζήσετε μια πραγματική γευσιγνωσία πίτσας, με μοναδική (αυστηρή) προϋπόθεση να καταναλωθεί με το χέρι.
Στην τρίτη θέση βρίσκεται η pizza Siciliana που έχει σπογγώδη ζύμη με μικρή κυψέλωση και θυμίζει αρκετά την Αμερικάνικη. Η Σισιλιάνικη «Sfincione» θυμίζει τη δική μας λαδένια Κιμώλου. Στην 4η θέση βρίσκεται η pizza Bianca που δεν περιέχει σάλτσα ντομάτας. Η ζύμη όταν ψηθεί, κόβεται στη μέση και γεμίζει με αλλαντικά και τυριά. Θα τη βρείτε σε κάθε οργανωμένη salumeria, σκέτη ή γεμισμένη με τυριά και αλλαντικά.
Carbonara, εστιατόριο Ditirambo στην Piazza della Cancelleria
Pasta la vista, baby
Στη Ρώμη, η 100 ετών πείρα της Osteria Fortunata δεν μπορεί να συγκριθεί εύκολα. Τα τρία ρουστίκ εστιατόρια με την ίδια ιδιοκτησία (στην Corso Rinascimento, στην Piazza della Cancelleria και στη Via del Pellegrino), είναι συνεχώς γεμάτα ενώ, την ίδια στιγμή, από έξω η αναμονή που ξεπερνάει τη μία ώρα, δημιουργεί τεράστια ουρά. Ωστόσο, μπορείτε να παρακολουθήσετε τις μαστόρισσες που πλάθουν με μαεστρία τα ζυμαρικά και να καταλήξετε, ξελιγωμένοι, στην κοντινότερη osteria για παραδοσιακό ρωμαϊκό φαγητό και κρασί. Μια καλή επιλογή με ισορροπημένη σχέση τιμής και ποιότητας, είναι η γειτονική Hosteria Grappolo d’oro που έχει διακριθεί με Bib Gourmand από τον οδηγό Michelin. Ενώ, αντικρυστά της, βρίσκεται το εστιατόριο Ditirambo που έχει ακριβώς τις ίδιες τιμές και, για κάποιους, καλύτερη ποιότητα. Θα βρείτε αυθεντική carbonara με αυγά, πρόβειο τυρί – Pecorino Romano, χοιρινά μάγουλα και μαύρο πιπέρι, σε μεσαίου μεγέθους rigatoni, που κοστίζει 13€ και αδιανόητα νόστιμα λαζάνια με ζαρζαβατικά εποχής.
Taglieri
Antica Salumeria
Porchetta
Taglieri, panini, prosciutto, parmezzana, spritz και κρασί, όχι απαραίτητα με αυτή τη σειρά.
Taglieri λέγονται οι ποικιλίες τυριών, αλλαντικών και άλλων παρελκόμενων. Πιθανόν να τα συναντήσετε στα εστιατόρια γύρω από το Βατικανό ή σε κάποια παραδοσιακή salumeria όπως είναι η πασίγνωστη Antica Salumeria που βρίσκεται δίπλα στο εμβληματικό Pantheon ή η μικροσκοπική prosciutterria Cantina dei Papi στην Trevi και στο Trastevere. Μια τυπική ποικιλία περιλαμβάνει porchetta, mortadella, prosciutto, angus beef, παλαιωμένα τυριά μικρών παραγωγών και κάποια αλείμματα ή εδέσματα όπως αγκινάρα, μανιτάρια, ελιές κα. Συνδυάζεται με τοπικό οίνο, prosecco ή με το διάσημο aperitivo Aperol που, ούτως ή άλλως, κυκλοφορεί σε αφθονία παντού στη Ρώμη.
Vegan gelato
Ένα gelato είναι λίγο, πολύ λίγο. Δύο tiramisu είναι λίγα τι να πω.
Η κατάσταση με το παγωτό στη Ρώμη είναι χαοτική και ανεξέλεγκτη. Κανείς δεν κατάφερε ποτέ να φύγει χωρίς να μυηθεί στον κόσμο του αληθινού παγωτού, γιατί βρίσκονται παντού, κρυμμένα και φανερά, και το χειρότερο είναι πως, στην πλειοψηφία τους, είναι σχετικά καλά. Ίσως κάποια στη βάση τους να είναι περισσότερα γλυκά ή αρκετά λιπαρά ή να έχουν έντονη μυρωδιά αυγού, παρόλα αυτά, είναι ποιοτικά. Και δεν είναι μόνο αυτό, αλλά έρχεται και το δίλημμα της επιλογής γεύσεων. Πέρα από τις προβλέψιμες γεύσεις με σοκολάτα, φρούτα και ξηρούς καρπούς, υπάρχουν οι προσαρμογές παραδοσιακών γεύσεων όπως είναι πχ. η ricotta stregata, ή και κάποιες πιο εξεζητημένες όπως είναι η μπλε σοκολάτα με gorgonzola και το gelato mugo pine με γάλα ποτισμένο σε Τιρολέζικες πευκοβελόνες.
Tiramisu, εστιατόριο Claps
Σα να μην έφτανε ο χαμός με το gelato, τη ζημιά των παραπανίσιων κιλών έρχεται να συμπληρώσει το tiramisu, όπου ισχύει ο ίδιος κανόνας: όσα γευτείτε, τόσες διαφορετικές εκδοχές θα απολαύσετε. Κάποια έχουν συννεφένια κρέμα και αφράτο, άγλυκο παντεσπάνι, ενώ άλλα, πιο τουριστικά, είναι λιγωτικά ή θυμίζουν τα δικά μας γλυκά ταψιού του ‘80. Γενικά μιλώντας, τα καλύτερα Tiramisu’ classico θα τα βρείτε σε εστιατόρια όπως είναι το Rione 13 στο Trastevere ή το Claps κοντά στο Βατικανό, κοστίζουν 7€ και συνδυάζονται υπέροχα με λικέρ amaro με κόστος 5€. Το Mr.100 Tiramisu που βρίσκεται στην Piazza Navona έχει τραβήξει την προσοχή επειδή υπόσχεται 100 διαφορετικούς συνδυασμούς με 5€. Ουσιαστικά, η βάση είναι ολόιδια σε όλα και αλλάζει η γαρνιτούρα. Όσα ασυνήθιστα επιλέξαμε, μάλλον δεν θα τα δοκιμάσετε. Αποδείχτηκε ότι δεν άξιζε η μισής ώρας αναμονή στην ουρά γιατί δεν ήταν διαθέσιμα τελικά. Αντί να φάτε αυθεντικό tiramisu, κινδυνεύετε να φάτε… τον χρόνο σας.
Tiramisu, Mr.100 tiramisu
Το Trastevere Tiramisu, έχει γλυτώσει από την εμμονή των social media και αξίζει μία στάση. Σε αντίθεση με το Mr.100 tiramisu, που με ταχυδακτυλουργικές κινήσεις έκρυβε τη διαδικασία, εδώ μπορείτε να παρακολουθήσετε όλα τα στάδια της συναρμολόγησης, χωρίς μυστικά. Η κλασσική γεύση είναι η καλύτερη, κοστίζει 6€ και αξίζει να τονιστεί η εκδοχή χωρίς γλουτένη και χωρίς λακτόζη.
Shakerato espresso
Bocconcini del Nonno από το Biscotteria Roscioni
Caffè, Biscotteria και πολλές λιχουδιές ξεχωριστές
Ας συμφωνήσουμε τα βασικά: στη Ρώμη δεν υπάρχει κακός καφές. Ίσως, αν κάτι δεν ταιριάζει στην ιδιοσυγκρασία μας, να είναι το θέμα της ποσότητας, όμως μέρα με τη μέρα συνηθίζεται. Δοκιμάστε εκδοχές που δεν θα βρείτε εύκολα επιστρέφοντας στην Ελλάδα. Marocchino: blend εσπρέσο, κακάο σε σκόνη, με μικρό στρώμα αφρόγαλου και από πάνω λίγο ακόμα κακάο, shakerato espresso που χτυπιέται μαζί με πάγο στο σέικερ και σερβίρεται σε ποτήρι κοκτέιλ. Caffè ginseng, δηλαδή γλυκός εσπρέσο αρωματισμένος με εκχύλισμα ginseng που δίνει ενέργεια και βοηθάει στη χώνεψη. Iced Caffè, διπλός espresso με έναν πάγο. Δύσκολα θα βρείτε αυτό που λέμε καφέ φρέντο, ενώ για Cappuccino freddo, ούτε αστείο.
Στα bar, εκτός από καφέ, θα βρείτε παραδοσιακές λιχουδιές από όλη την Ιταλία, σε διάφορες εκδοχές. Τα Maritozzi con panna είναι μαλακά brioche, κομμένα στη μέση και ξεχειλισμένα με φρέσκια σαντιγί. Αποκλείεται να μην τα προσέξετε. Δεν περνούν απαρατήρητα, γιατί εκτίθενται σε όλα τα μπαρ και τα ζαχαροπλαστεία και θα τα συναντάτε συχνά περπατώντας στους δρόμους της Ρώμης. Στα ίδια σημεία θα βρείτε Cannoli siciliano, Pan Giallo, Sfogliatelli Napoletana και cornetti, δηλαδή τα γνωστά αέρινα κρουασάν. Αξίζει μια στάση στη Biscotteria Roscioni που βρίσκεται στη Via Principe Amedeo για λίγα Bocconcini del Nonno. Αυτά τα μικροσκοπικά αμυγδαλωτά με ξύσμα από πορτοκάλι είναι σχεδόν εθιστικά. Μην τρομάξετε με την τιμή γιατί το κιλό κοστίζει 46,50 ευρώ. Μπορείτε να πάρετε 3-4 σε ένα μικρό σακουλάκι, μόνο για την εμπειρία της γεύσης. Είναι αδύνατον να μην μπείτε στον πειρασμό να τα δοκιμάσετε.
Eataly
Eat Italy στο Eataly
Στόχος των Eataly είναι να συγκεντρώσουν, κάτω από μια στέγη, τρόφιμα υψηλής ποιότητας από την ιταλική βιοποικιλότητα, σε προσιτές τιμές για όλους, και να δημιουργήσει ένα απλό μέρος για φαγητό, ψώνια και μάθηση. Η εξέλιξή του έδειξε ότι οι περισσότεροι Ιταλοί δεν το χρησιμοποιούν ως καθημερινό παντοπωλείο, είναι όμως ένα μέρος για να βρουν ιδιαίτερα τρόφιμα και να περάσουν λίγο χρόνο ευχάριστα. Η στάση του τρένου εξυπηρετεί τους τουρίστες που αναζητούν έξτρα γεύσεις, μεγαλύτερη ποικιλία εξαιρετικών παρθένων ελαιολάδων, σπάνιες κοπές κρεάτων, ιδιαίτερα αλλαντικά και τυριά, από φρέσκα όπως πχ. είναι η ricotta ημέρας, έως παλαιωμένα με μακρόχρονες ωριμάσεις. Είναι από αυτά τα μέρη που, ενδεχομένως, να είχε ενδιαφέρον για να επισκεφθείτε έστω μία φορά για την εμπειρία και δεν χρειάζεται να ξαναπάτε.
Καλύτερα να αφιερώσετε τοn πολύτιμο χρόνο σας στο Βατικανό, να κάνετε ποδηλατάδα στους κήπους της Villa Borghese, να απολαύσετε τη θέα από τον Βωμό της Πατρίδας, να ανεβοκατεβείτε τα σκαλιά της Piazza di Spagna και να ξεκουραστείτε στο Κολοσσαίο.
Για υψηλής γαστρονομίας δείπνο με όστρακα, χαβιάρι, τρούφα και εκλεπτυσμένες κοπές κρεάτων, ή ακόμα και για γεύμα στο ιστορικό Harry’s Bar της πολυτελέστατης via Veneto, ρομαντικά κοκτέιλ με θέα στον Τίβερη και πρωινό σε 5άστερα ξενοδοχεία, θα γράψουμε κάποια άλλη φορά. Όταν θα πάμε ταξίδι στη Ρώμη με μεγαλύτερο budget και πιο ψηλά τακούνια. Για την ώρα, Ciao Roma! Ci vediamo presto.
