Είναι όμορφο να επιστρέφεις σε μέρη όπου έχεις περάσει καλά και αισθάνεσαι οικεία. Είναι ωραίο να βλέπεις τους ίδιους χαμογελαστούς ανθρώπους που είχες γνωρίσεις πριν καιρό να σε υποδέχονται με την ίδια εγκαρδιότητα. Αυτό συνέβη στην επιστροφή μου στο όμορφο, λιτό και λευκό Simul. Εκεί όπου η Αλεξάνδρα Γασπαρινάτου και ο chef Νίκος Θωμάς πριν από ένα περίπου χρόνο έστησαν το όνειρο τους.
Κάθισα ξανά στην ίδια θέση, όχι για να μη χαλάσω το προξενιό, που λένε, αλλά γιατί το συγκεκριμένο τραπέζι σου επιτρέπει να έχεις μια συνολική εικόνα του χώρου, αλλά και να χαζεύεις την όμορφη αυλή. Το Simul δεν έχει αλλάξει, τουλάχιστον χωροταξικά και διακοσμητικά. Το μενού του, όμως, ο Νίκος το έχει ανανεώσει πολλές φορές. Φυσικά δεν θα ξεχάσω την όμορφή εμπειρία που μου χάρισε ο κρασάτος κόκορας, αλλά και το σατανικά λαχταριστό εκλέρ, που είχα δοκιμάσει τον περασμένο χειμώνα και η αλήθεια ήταν ότι θα χαιρόμουν πολύ να τα ξαναέβρισκα στον κατάλογο. Με αυτή τη σκέψη τον πήρα στα χέρια μου και άρχισα να τον μελετώ. Με ξάφνιασε ευχάριστα το degustation menu (στα 35 ευρώ ανά άτομο), που δίνει τη δυνατότητα στους επισκέπτες να δουν ολοκληρωμένα την κουζίνα του εστιατορίου. Αποφάσισα να κάνω μια επιλογή από πιάτα, αλλά και από το degustation για να μην αδικήσω κανένα από τα δύο. Αμαρτία θα ήταν.
Για αρχή ζήτησα το Τartare από γαρίδα με λευκό ταραμά και μύδια “τουρσί”, ένας ιδιαίτερος συνδυασμός, που έπαιζε με τις μυρωδιές της θάλασσας. Το ceviche σφυρίδας, αν και ισορροπημένο, υστερούσε σε γευστικές εκρήξεις που κάνουν ένα τέτοιο πιάτο να ξεχωρίζει. Απαλά όξινο και καυτερό και με λίγο κόλιανδρο. Σε αντίθεση, ο «λαχανοντολμάς» πάπιας με kale και foie gras ήταν αποκάλυψη και αρκετά γευστικό πιάτο. Τα μανιτάρια με το μαγειρμένο αβγό σε κενό αέρος και τον βελούδινο πουρέ πατάτας ήθελαν τις βούτες τους. Τέλος, το διάσημο hot dog μου ξύπνησε όμορφες περσινές αναμνήσεις. Λουκάνικο σε κρέμα, αβοκάντο, τυρί τσένταρ που ξεχείλιζε και λεπτές φέτες από ραπανάκι. Και όλο αυτό πάνω σε τραγανό χειροποίητο προζυμένιο ψωμί.
Για να περάσουμε στα κυρίως πιάτα. Θα ήταν ιεροσυλία να μη ζητήσω τον κόκορα που με εντυπωσίασε από την πρώτη φορά που τον δοκίμασα. Κόκορας κρασάτος σε κενό αέρος με τραχανά και αρσενικό Νάξου κι από δίπλα μια Αρνίσια σπάλα αρωματισμένη με κάρδαμο, κρέμα πολέντας και μαύρο σκόρδο. Νόστιμα πιάτα, καλά μαγειρεμένα που έδειχναν την τέχνη της μαγειρικής του Νίκου.
Όσο για το τέλος, μπορεί το εκλέρ να μην το έχουν ακόμα στο κατάλογο – έμαθα ότι θα επιστρέψει- δοκίμασα, όμως, τη σφαίρα μαρέγκας πάνω σε γάλα καρύδας, που μέσα της έκρυβε φρούτα του πάθους και μια ζηλευτή κρέμα, καθώς επίσης και τον μπακλαβά με παγωτό καϊμάκι και αφρό από τζίντζερ, μέλι και πορτοκάλι. Υπέροχα και τα δύο!
info
Υψηλάντου 63, Κολωνάκι, τηλ. 210 7224737.
