Oι πρώτες «σύγχρονες» πίτσες εμφανίστηκαν στη Νάπολη τον 19ο αιώνα και χρειάστηκαν άλλον έναν για να κατακτήσουν τον κόσμο.
Η πίτσα είναι το πιο αγαπημένο γρήγορο φαγητό στον κόσμο. Περίπου τρία δισεκατομμύρια πίτσες πωλούνται κάθε χρόνο μόνο στις Ηνωμένες Πολιτείες, κατά μέσο όρο 46 φέτες ανά άτομο. Το πώς όμως η ταπεινή πίτσα έφτασε να απολαμβάνει τέτοια παγκόσμια αναγνώριση αποκαλύπτει πολλά για την ιστορία της μετανάστευσης, των οικονομικών και των τεχνολογικών αλλαγών.
Από την αρχαιότητα, άζυμα ψωμιά-πίτες με συνοδευτικά χρησίμευαν ως ένα απλό γεύμα για όσους δεν μπορούσαν να αντέξουν οικονομικά άλλα πιάτα ή που βρίσκονταν εν κινήσει. Αυτές οι πρώιμες πίτσες εμφανίζονται ήδη στην «Αινειάδα» του Βιργιλίου. Αλλά ήταν στα τέλη του 18ου αιώνα, στη Νάπολη, που η πίτσα, όπως τη γνωρίζουμε σήμερα, δημιουργήθηκε. Η πόλη είχε γίνει μία από τις μεγαλύτερες της Ευρώπης – και αυτό συνέβη γρήγορα. Τροφοδοτούμενη από το εμπόριο και μια σταθερή εισροή αγροτών από την ύπαιθρο, ο πληθυσμός της αυξήθηκε από 200.000 το 1700 σε 399.000 το 1748. Ενώ η αστική οικονομία αγωνιζόταν να συμβαδίσει, ένας ολοένα μεγαλύτερος αριθμός κατοίκων της πόλης περιήλθε σε κατάσταση φτώχειας. Περίπου 50.000 ζούσαν ως αχθοφόροι, αγγελιοφόροι ή περιστασιακοί εργάτες που χρειάζονταν φαγητό φθηνό και εύκολο να το βρουν.
Οι πίτσες ικανοποίησαν αυτή την ανάγκη. Δεν πωλούνταν σε καταστήματα, αλλά από πωλητές του δρόμου. Σε τεράστια κουτιά κάτω από τα χέρια τους, κόβονταν σε κομμάτια για να καλύψουν τον προϋπολογισμό ή την όρεξη του πελάτη. Οπως σημείωνε ο Αλέξανδρος Δουμάς στο «Le Corricolo» (1843), με μια δεκάρα έκανες καλό πρωινό, ενώ με δύο εικοσάλεπτα αγόραζες μια πίτσα αρκετά μεγάλη για μια ολόκληρη οικογένεια. Οι απλούστερες είχαν μόνο σκόρδο, λαρδί και αλάτι, κάποιες και τυρί caciocavallo, αντζούγιες ή βασιλικό, ακόμη και κομματάκια ντομάτας.
Δείτε επίσης:
Γεμιστά ζυμαρικά: Οι νόστιμες παραλλαγές και τα μυστικά τους
Tι ξέρεις για την Pinsa, την πρόγονο της πίτσας;
Ιστορία της γεύσης: Πίτσα και ζυμαρικά αλά Ιταλικά
