Η γλύκα της επιτυχίας: Φιλοξενούμε 4 ζαχαροπλάστισσες που δηλώνουν ερωτευμένες με το αντικείμενό τους, δυναμικές, άκρως δημιουργικές, γεμάτες πάθος, υπομονή και επιμονή!
1. Νάντια Μακρυγιάννη, pastry chef στο Athens Capital Hotel – Mgallery collection
«Kατά τη διάρκεια των σπουδών μου στα Οικονομικά, συνειδητοποίησα πόσο πολύ θα προτιμούσα να βρίσκομαι σε μια κουζίνα παρασκευάζοντας γλυκά και πόσο θα ήθελα να ακολουθήσω επαγγελματικά τη ζαχαροπλαστική τέχνη. Έκανα υπομονή, πήρα το πτυχίο μου, αμέσως μετά σπούδασα αυτό που μου έλεγε η καρδιά μου και το ταλέντο μου, παρόλο που επρόκειτο για έναν από τους παραδοσιακά ανδροκρατούμενους χώρους.
Όμως πλέον έχουν αρχίσει να δέχονται και να παραδέχονται την αξία των γυναικών και δηλώνω ότι με χαροποιεί ιδιαίτερα το ότι έχει αρχίσει να διαφοροποιείται αυτή η νοοτροπία και η αντιμετώπιση των γυναικών όχι μόνο στον χώρο της υψηλής ζαχαροπλαστικής, αλλά και σε άλλα επαγγέλματα που θεωρούνταν μέχρι τώρα ανδροκρατούμενα. Άλλωστε η ικανότητα ενός επαγγελματία δεν κρίνεται από το φύλο του. Εύχομαι στο μέλλον όλο και περισσότερες γυναίκες και νέοι άνθρωποι να επιλέγουν το επάγγελμα που ονειρεύονται λαμβάνοντας υπόψη τα προσωπικά τους «θέλω» και όχι τις πεποιθήσεις που συναντάμε σε διάφορους κλάδους.»
2. Ρένα Οροκλού, ιδιοκτήτρια του ζαχαροπλαστείου Choc-o’-rock
«Μέσα σε ένα μικροσκοπικό μαγαζί και εργαστήριο εδώ και 9 χρόνια, 4 γυναίκες φτιάχνουμε τα γλυκά μας. Η φιλοσοφία μου ήταν και θα είναι να δημιουργούμε comfort γλυκά, με αγνά υλικά και απλότητα, που θα κάνουν χαρούμενους τους ανθρώπους. Θεωρώ τον εαυτό μου ζαχαροπλάστη και όχι pastry chef. Δεν μου αξίζει ένας τέτοιος τίτλος που ίσως είναι αποτέλεσμα πολλών σπουδαίων σπουδών, αλλά δεν μου αρέσουν και οι σπουδαίοι τίτλοι. Στόχος μας είναι η αμεσότητα, η νοστιμιά, η φρεσκάδα και η ικανοποίηση του αποδέκτη, πάντα όμως μαζί με τη δική μας χαρά. Είναι βασικό να είμαστε συνέχεια ερωτευμένες με αυτό που κάνουμε.
Δεν μπορώ να διαχωρίσω πλέον τη θέση μιας γυναίκας από ανάλογες των αντρών, μια και δεν βλέπω καμία διαφορά στη διανομή των ρόλων. Είμαστε δυνατές, πεισματάρες, σκληρά εργαζόμενες και ταυτόχρονα τρυφερές. Αν κάτι δεν το μεγαλοποιώ αυτομάτως στο μυαλό μου, γίνεται μικρό, ανύπαρκτο. Αυτό, όμως, είναι ένα προσωπικό, δικό μου όπλο! Το πιο δύσκολο πράγμα στη δουλειά μας -εκτός φυσικά από τον άθλο τού να έχεις μικρή επιχείρηση στην Ελλάδα- είναι η αγωνία τού να είμαστε συνεπείς και ειλικρινείς. Αν πετυχαίνουμε αυτό, τότε όλα βρίσκουν τον δρόμο τους…»
3. Λίζα Βαβούρη, ιδιοκτήτρια του ζαχαροπλαστείου Yum guilt free
«Η ζαχαροπλαστική ως επιχείρηση μπήκε αργά στη ζωή μου και εντελώς τυχαία, χωρίς να έχω απολύτως καμία σχέση με τον χώρο. Ξεκίνησα να φτιάχνω ωμοφαγικά γλυκά, θρεπτικά και υγιεινά, χωρίς προσθήκη ζάχαρης, το 2016, στην κουζίνα του σπιτιού μου, για την οικογένεια και τους φίλους μου. Εψαξα πάρα πολύ τις συνταγές, τις πρώτες ύλες, την ποιότητα αλλά και την εμφάνιση των γλυκών μου, πειραματίστηκα πολύ καιρό και σιγά-σιγά τα γλυκά μου άρχισαν να αποκτούν ένα δικό τους μικρό κοινό. Ετσι γεννήθηκε το Yum guilt free.
Τρία χρόνια αργότερα, με πολύ κόπο, σκληρή δουλειά και πολύ πείσμα, κατάφερα μόνη μου να ανοίξω το πρώτο μου εργαστήριο και ένα πολύ μικρό μαγαζί στη Γλυφάδα και να πέσω ακριβώς πάνω στη μεγάλη κρίση του κορωνοϊού, χωρίς καμία απολύτως εμπειρία στον χώρο των επιχειρήσεων. Τα επόμενα χρόνια ήταν μεγάλο σχολείο. Μπόρεσα όμως όχι μόνο να μείνω σταθερή στον στόχο μου -υγιεινά γλυκά με την καλύτερη δυνατή ποιότητα- αλλά και να εξελίξω τη μικρή επιχείρησή μου. Σήμερα πλέον, το Yum είναι ένα περιβάλλον που αποτελείται από γυναίκες δυνατές και δημιουργικές, τις οποίες ενώνουν η προσπάθεια που κάνουμε καθημερινά να τελειοποιήσουμε τα προϊόντα μας, οι νέες ιδέες που προσφέρουμε όλες, η θέλησή μας να φτιάχνουμε πράγματα που ξεχωρίζουν!
4. Βασιλική Τσέλιου, pastry chef στο εστιατόριο Aleria
«Η ζαχαροπλαστική είναι έμπνευση και δημιουργία, δεν παύει όμως να είναι ένα επάγγελμα απαιτητικό. Ο χώρος παραμένει ιδιαίτερα ανδροκρατούμενος και μόλις τα τελευταία χρόνια αρχίζει να αναγνωρίζεται η θέση της γυναίκας μέσα σε αυτόν και στη γαστρονομία γενικότερα. Ωστόσο είναι πολλά τα βήματα προόδου που πρέπει να γίνουν ακόμη. Δεν χρειάζεται να προσπαθείς να αποδείξεις ότι είσαι εξίσου καλή με άνδρες συναδέλφους αρκεί να γίνεσαι κάθε μέρα καλύτερη επαγγελματίας.
Πρέπει να εστιάζεις σε ό,τι είναι σημαντικό και να μην παρεκκλίνεις από τους στόχους σου, όσα εμπόδια και αν συναντάς. Τα ωράριά μας είναι απαιτητικά και ο ελεύθερος χρόνος πολύ περιορισμένος, αλλά η χαρά της δημιουργίας σε ανταμείβει. Πρέπει να μάθεις να διεκδικείς τον «χώρο» σου ακόμη και όταν δεν σου δίνεται και να μιλάς όταν κάτι σου φαίνεται λάθος. Τελικά, τίποτα δεν είναι δύσκολο, αρκεί να μη σταματάς να το ονειρεύεσαι και να το προσπαθείς. Η οικογένειά μου ήταν και είναι πάντα δίπλα μου. Όλα θα ήταν πιο δύσκολα χωρίς τη στήριξή τους.»
