Απέκτησε τεράστια δημοφιλία μετά την καθιέρωση της συνήθειας να το προσφέρουμε σε καλεσμένους όταν μας επισκέπτονται στο σπίτι. Η γλυκύτητα ενός λικέρ είναι στα πάνω της και ταυτόχρονα ο καλύτερος τρόπος να υποδεχτείτε ή να ολοκληρώσετε ένα δείπνο με φίλους και συγγενείς. Τα λικέρ κάθε είδους φτιάχνονται συνήθως από φρούτα εποχής και μπορούν να παρασκευαστούν από εμάς τους ίδιους εύκολα και με επιτυχία. Αρκεί να γνωρίζουμε τα βασικά.
Τα απαραίτητα συστατικά
Όπως κάθε επιτυχημένη συνταγή, έτσι και του λικέρ απαιτεί απλά και λίγα συστατικά. Πάμε να τα δούμε!
Αλκοόλ
Κονιάκ, τσίπουρο, ούζο, ρούμι. Αυτά είναι τα τέσσερα είδη αποστάγματος που χρησιμοποιούμε στην παραγωγή ενός λικέρ. Φυσικά, μπορούμε να κινηθούμε και σε εναλλακτικά μονοπάτια, όπως αυτά του τζιν ή της τεκίλας, αναλόγως του τι γεύση θέλουμε να αποκτήσει το λικέρ μας. Σε κάθε περίπτωση και επιλογή, αυτό που πρέπει να θυμόμαστε είναι ότι όσο καλύτερης ποιότητας είναι το απόσταγμα, τόσο καλύτερο θα βγει και το λικέρ.
Ζάχαρη
Απαραίτητη, καθώς συμβάλλει στην απελευθέρωση του χυμού των φρούτων. Και ενισχύει την γλυκιά επίγευση που αφήνει το λικέρ στον ουρανίσκο. Επιπρόσθετα, η ζάχαρη δρα και ως συντηρητικό, κάτι που την αναδεικνύει σε καθοριστικό παράγοντα για τη μεγάλη διάρκεια ζωής του ποτού. Στις περισσότερες συνταγές, προτιμάται η λευκή κρυσταλλική. Ο λόγος; Διαλύεται εύκολα μέσα στο αλκοόλ και δεν αφήνει υπολείμματα.
Νερό
Αν η συνταγή δεν θέλει το λικέρ να έχει δεμένη γεύση, τότε χρειάζεται κάτι σε μικρή ποσότητα για να το αραιώσει. Τι πιο απλό από λίγο νερό; Προτιμήστε εμφιαλωμένο, καθώς αφενός το νερό της βρύσης δεν είναι πόσιμο σε όλη την Ελλάδα και αφετέρου δεν περιέχει χλώριο.
Αρωματικά
Προσθέτουν στο λικέρ αυτό ακριβώς που υποδηλώνει το όνομα τους. Ξύλο κανέλας, μοσχοκάρυδο και τριαντάφυλλα φλερτάρουν κλασικά με το λικέρ σας, ενώ οι αρκετές σύγχρονες συνταγές προσθέτουν και κλωναράκια βανίλιας, τα οποία δίνουν στο ποτό αυτό το ιδιαίτερο κάτι.
Πώς το φτιάχνουμε;
Η διαδικασία παραγωγής ενός λικέρ είναι απλή, αλλά θέλει χρόνο. Και όχι επιτάχυνση των συστατικών, τα οποία πρέπει να δέσουν φυσικά για να αποκτήσουν τη γεύση, το άρωμα και την υφή που θέλουμε. Η ζύμωση απαιτεί υπομονή, όμως, το αποτέλεσμα μας δικαιώνει.
Ξεκινάμε αφαιρώντας τη φλούδα πολύ προσεκτικά από τα φρούτα. Η διαδικασία θέλει τα μάτια μας στραμμένα αποκλειστικά πάνω στα φρούτα, προκειμένου να αφαιρέσουμε από τη φλούδα τους το εσωτερικό άσπρο υπόστρωμα. Αφού κάνουμε το βήμα αυτό, βουτάμε τις φλούδες στο απόσταγμα της επιλογής μας, το οποίο βρίσκεται σε ένα βάζο ή γυάλα και ρίχνουμε και την ζάχαρη. Αφήνουμε στην άκρη για περίπου τρεις εβδομάδες ή μέχρι το απόσταγμα να πάρει το χρώμα του φρούτου. Αν χρησιμοποιήσουμε εσπεριδοειδή (πορτοκάλι, λάιμ, περγαμόντο, μανταρίνια, κουμ κουάτ), ένας τρόπος για να αντιληφθούμε ότι το λικέρ είναι έτοιμο είναι οι φλούδες του φρούτου να έχουν αποκτήσει λευκό χρώμα, ουσιαστικά να έχουν χάσει το δικό τους. Όσο οι εβδομάδες περνούν, μπορούμε να προσθέτουμε μερικά από τα αρωματικά στο λικέρ μας. Με τον τρόπο αυτό, το τελικό αποτέλεσμα θα έχει απορροφήσει και το άρωμα τους, δημιουργώντας ένα συνδυαστικά γλυκό κράμα που ευχαριστεί όποιον το δοκιμάζει.
Αν αντί για φρούτα, αξιοποιήσουμε τα κουκούτσια τους – αναφερόμαστε σε ροδάκινα και κεράσια, η διαδικασία είναι πανομοιότυπη. Αυτό που μπορούμε να κάνουμε είναι να σπάσουμε μερικά από τα κουκούτσια, προκειμένου το άρωμα τους να απελευθερωθεί πιο εύκολα. Ο παραδοσιακός τρόπος θέλει να αφήσουμε το βάζο για 35 περίπου ημέρες στον ήλιο και να το ανοίγουμε για ανακάτεμα. Ετοίμου.
Το μυστικό μας
Όπως είδαμε, ο μέσος χρόνος αναμονής προσδιορίζεται σε μερικές εβδομάδες. Αυτό, όμως, δεν σημαίνει ότι απλά αφήνουμε τα υλικά να δέσουν και ξεχνάμε την ύπαρξη τους. Μυστικό δημιουργίας ενός επιτυχημένου γευστικά λικέρ είναι το ανακάτεμα. Ανά μερικές ημέρες, συνήθως δύο ή τρεις, φροντίζουμε να ανακινούμε τη γυάλα ή το βάζο με τα υλικά, προκειμένου η ζάχαρη να μην καταλήξει στον πάγκο και τα συστατικά δεν ενοποιηθούν ποτέ.
