Για πολλούς και διαφορετικούς λόγους κατατάσσω τον Αύγουστο στη λίστα με τους αγαπημένους μου μήνες! Ένας από αυτούς τους λόγους είναι τα σύκα. Μαυρόσυκα, ασπρόσυκα, σύκα «βασιλικά» από τον Μαρκόπουλο Αττικής, σύκα Κύμης ή μεσσηνιακά σύκα, όλα μαζί και καθένα ξεχωριστά, γεμίζουν το καλάθι με τα καλοκαιρινά φρούτα που θα μπορούσα να τρώω κάθε μέρα.
Στην ίδια συχνότητα, θα μπορούσα να καταναλώνω και τα ξερά σύκα τα οποία λατρεύω να αγοράζω, ειδικά, του χειμερινούς μήνες, από τα ράφια των σούπερ μάρκετ και των ντελικατέσεν και να κρατάω έτσι στα ντουλάπια της κουζίνας μου, ένα από τα πιο γλυκά κομμάτια των καλοκαιρινών μου αναμνήσεων.
Ωστόσο, από τότε που ανακάλυψα το πόσο εύκολα μπορώ και μόνη μου να αποξηραίνω τα φρέσκα σύκα του Αυγούστου, σταμάτησα να αγοράζω και αφοσιώθηκα με θέρμη στις κρυφές χαρές της ερασιτεχνικής οικοτεχνίας. Τα βήματα πολύ απλά και ξεκάθαρα. Όσο για το αποτέλεσμα; Τόσο πετυχημένο που δυστυχώς αποτυπώνεται και στη ζυγαριά μου (η ένοχη θερμιδική απόλαυση του καλοκαιριού που επιμηκύνεται και τον χειμώνα)!
Αυτό που φροντίζω πάντα να θυμάμαι πριν ξεκινήσω την όλη διαδικασία είναι ότι τα σύκα που θα επιλέξω να κόψω, δεν πρέπει να είναι ούτε πολύ ώριμα, ούτε όμως και άγουρα. Επίσης, ένας ακόμα χρυσός κανόνας είναι, να μην επικρατούν συνθήκες υγρασίας. Γι’ αυτό και ο Σεπτέμβριος χαρακτηρίζεται, θεωρητικά, ως ο ιδανικός μήνας για μία τέτοια δουλειά.
Ποια είναι όμως η διαδικασία αποξήρανσης των σύκων και κατόπιν τούτου, πώς και που μπορώ να τα αποθηκεύσω ώστε να παραμείνουν ποιοτικά αναλλοίωτα;
Η διαδικασία αποξήρανσης βήμα-βήμα
Αφού συλλέξουμε τα σύκα μας από τη συκιά, τα κόβουμε στη μέση, φροντίζοντας ωστόσο να μην χωρίσουμε εντελώς τα δύο κομμάτια τους. Τα τοποθετούμε προσεκτικά σε ένα ταψί, το οποίο έχουμε πρώτα καλύψει με χαρτί ψησίματος. Τα σκεπάζουμε με ένα δίχτυ ή με μία προστατευτική σίτα τροφίμων και τα αφήνουμε στον ήλιο για τουλάχιστον τρεις ημέρες. Κάθε μέρα τα γυρίζουμε πλευρά, ανά πέντε με έξι ώρες, ενώ το βράδυ τα φέρνουμε στο εσωτερικό του σπιτιού μας, καθώς η βραδινή εξωτερική υγρασία μπορεί να επιμηκύνει το χρόνο στεγνώματός τους.
Τρεις μέρες αργότερα, τα σύκα μας θα είναι εμφανώς αφυδατωμένα. Σε αυτό το σημείο, υπάρχουν δύο δυνατότητες: Είτε να τα γεμίσουμε με καβουρδισμένα αμύγδαλα ή φουντούκια (ένα αμύγδαλο ή φουντούκι ανά ζευγάρι), είτε να τα αφήσουμε ως έχουν.
Και στις δύο περιπτώσεις, θα χρειαστεί να τα ψήσουμε για περίπου 10΄στον φούρνο (στις αντιστάσεις), στους 180 βαθμούς, έως ότου αρχίζουν να ροδίζουν. Αν θέλουμε να προσθέσουμε λίγη έξτρα δόση γλυκύτητας, μπορούμε αφού τα βγάλουμε από τον φούρνο, να τα καραμελώσουμε. Πώς; Αλείφοντάς τα, χρησιμοποιώντας ένα πινέλο, με λίγο νερό στο οποίο έχουμε διαλύσει μαύρη ζάχαρη και μία πρέζα σκόνη κανέλας. Σε αυτή την περίπτωση τα αφήνουμε στο φούρνο για ακόμα 15΄.
Τέλος για να μπορέσουμε να τα συντηρήσουμε, τα αποθηκεύουμε σε ένα γυάλινο βάζο που κλείνει με καπάκι και τα αφήνουμε σε ξηρό και σκιερό μέρος. Διατηρούνται έτσι για πάνω από ένα χρόνο. Τα απολαμβάνουμε στις σαλάτες ή στα energy bowls μας με γιαούρτι και βρώμη, ακόμα και σκέτα ως σνακ, παρέα με προσούτο, σκληρά παλαιωμένα τυριά ή Camembert και κόκκινα ξηρά κρασιά.
