Πέρασαν ήδη πέντε χρόνια από εκείνον τον χειμώνα όπου οι συζητήσεις για το νέο εστιατόριο του Αλέξανδρου Τσιοτίνη έδιναν κι έπαιρναν στους -έστω μικρούς- γαστρονομικούς κύκλους της πόλης. Το όνομα που διάλεξε ο τότε 26χρονος σεφ φαινόταν περίεργο, ως γραφή και ως άκουσμα, ακόμη κι όταν χαμογελώντας εξηγούσε ότι ήταν ένα παιχνίδι με τη λέξη «σίτιση», τον σκοπό δηλαδή για τον οποίο εξ ορισμού υπάρχει ένα εστιατόριο.