Υπάρχουν κάποια εστιατόρια που παρέμειναν ανοιχτά όχι μερικά μόνο χρόνια αλλά… αιώνες. Σάς παρουσιάζουμε 10 από αυτά που για να είναι ακόμα «εν ζωή» μάλλον κάτι κάνουν σωστά.
St. Peter Stiftskeller, Σάλτσμπουργκ, Αυστρία (από το 803)
Πρόκειται για το παλαιότερο εστιατόριο της Ευρώπης που παραπέμπει όσους αμφισβητούν την παλαιότητά του σε έγγραφο από το 803 του ποιητή Αλκουίνου της Υόρκης, όπου αναφέρεται. Από τη σάλα του έχουν περάσει βασιλείς, κληρικοί αλλά και απλοί ταξιδιώτες που αναζητούν ιδιαίτερες γαστρονομικές εμπειρίες.
Biànyífāng, Πεκίνο (από το 1416)
Η περίφημη πάπια τους που ψήνεται στο φούρνο, σερβίρεται σε αυτή την τοποθεσία από την εποχή της Δυναστείας Τσινγκ. Σήμερα, το εστιατόριο αποτελεί γαστρονομικό σήμα κατατεθέν της περιοχής και προορισμό για τουρίστες αλλά και ντόπιους.
Zum Franziskaner, Στοκχόλμη (από το 1421)
Θεωρείται το παλιότερο εστιατόριο της Στοκχόλμης προσφέροντας στους επισκέπτες απλές γεύσεις σε μια ατμοσφαιρική σάλα με έπιπλα σε αρ νουβό στιλ.
Honke Owariya, Κιότο (από το 1465)
Η επιχείρηση ξεκίνησε με εντελώς διαφορετικό μοτίβο και προοπτικές το 1465 ως μαγαζί με γλυκίσματα και στην πορεία, μετεξελίχθηκε σε εστιατόριο που έφτιαχνε εξαιρετικά παραδοσιακά πιάτα. 500 και πλέον χρόνια μετά παραμένει εμβληματική τοποθεσία στην περιοχή αποτελώντας προορισμό για επισκέπτες από κάθε γωνιά της υφηλίου. Οι σημερινοί ιδιοκτήτες είναι η 16η γενιά που κρατά το εστιατόριο.
Zur Letzten Instanz, Βερολίνο (από το 1621)
Το εν λόγω εστιατόριο μπορεί να άνοιξε επίσημα για το κοινό το 1621 ωστόσο υφίσταται και σε αναφορές κειμένων που χρονολογούνται γύρω στα 1561. Σπεσιαλιτέ όπως το περίφημο ψητό χοιρινό κότσι τους τις έχουν γευτεί προσωπικότητες όπως από το Ναπολέοντα Βοναπάρτη μέχρι την Άνγκελα Μέρκελ.
White Horse Tavern, Νιούπορτ, Ρόουντ Άιλαντ (από το 1673)
Σερβίρει για περισσότερα από 350 χρόνια απλά γεύματα ενώ ακόμα και σήμερα αποτελεί στέκι Βρετανών στρατιωτών, ντόπιων κ.ά. Οι περισσότεροι από τους ιδιοκτήτες της ταβέρνας δε γνώριζαν ανάγνωση, ωστόσο το λευκό άλογο που συμβόλιζε το γεγονός ότι ήταν στέκι για φαγοπότι (κυρίως ποτό) έκανε μια χαρά τη δουλειά του.
Sobrino de Botín, Μαδρίτη (1725)
Σύμφωνα με το βιβλίο των Ρεκόρ Γκίνες, ο διάσημος Ισπανός ζωγράφος Φρανθίσκο Γκόγια ήταν λαντζιέρης σε αυτό το εστιατόριο το 1765. Μετρά 293 χρόνια συνεχούς λειτουργίας και βρίσκεται στην καρδιά της ισπανικής πρωτεύουσας. Σήμερα έχει εξελιχθεί αρκετά δεδομένου ότι αποτελείται από τέσσερις ορόφους και έχει ανακαινιστεί διατηρώντας ωστόσο την αισθητική του 18ου αιώνα στους χώρους όπως επίσης και τον αυθεντικό ξυλόφουρνο που είναι σήμα κατατεθέν του εστιατορίου.
Griswold Inn, Κονέκτικατ (από το 1776)
Κατά την αμερικανική επανάσταση η αποικία του Κονέκτικατ ενέγκρινε την κατασκευή του πρώτου πολεμικού τους πλοίου, του Oliver Cromwell. Το 1776 άνοιξε και τις πόρτες του το Griswold Inn για τη διαμονή και διατροφή εργατών, πατριωτών πολιτικών κ.ά. Από τότε μέχρι σήμερα δεν έχουν αλλάξει πολλά αφού το πόστο είναι στέκι περαστικών και ντόπιων και το ποτό εξακολουθεί να ρέει δροσερό εν αφθονία.
Tavares Rico, Λισαβόνα (από το 1784)
Διακοσμημένο με «βασιλική» φινέτσα, το εν λόγω εστιατόριο προσφέρει ιδιαίτερη γαστρονομική εμπειρία από το 1784. Με την πάροδο των χρόνων καλλιέργησε τη φήμη ενός δημοφιλούς χώρου για οικογενειακές και φιλικές συγκεντρώσεις στην πορτογαλική πρωτεύουσα.
Rules Restaurant, Λονδίνο (από το 1798)
Πρόκειται για το παλαιότερο εστιατόριο του Λονδίνου. Παρ’ όλο που η ιδιοκτησία έχει περάσει από τα χέρια τριών διαφορετικών οικογενειών από το 1798 που ξεκίνησε η λειτουργία του, το εστιατόριο παρέμεινε πιστό στην αρχική του φιλοσοφία, που ήταν-και είναι-η προσφορά αυθεντικού παραδοσιακού τοπικού φαγητού σε προσιτές τιμές. Από τη σάλα του έχουν περάσει σημαντικές προσωπικότητες από το χώρο της τέχνης (λογοτέχνες, καλλιτέχνες) όπως ο Κάρολος Ντίκενς, ο Κλαρκ Γκέιμπλ, ο Τσάρλι Τσάπλιν κ.ά.
Φωτογραφίες: Facebook, instagram, Flickr
