Είναι δροσεροί, απολαυστικοί και πίνονται ευχάριστα. Κάποιοι έχουν συνδεθεί με καλοκαιρινές εξορμήσεις σε παραλίες και νησιά. Κάποιοι άλλοι δεν είναι και τόσο γνωστοί, παρ’ όλα αυτά κοσμούν τους καταλόγους πολλών καφέ και αξίζει να τους δοκιμάσετε. Πάρτε, λοιπόν, χάρτινο -πλέον- καλαμάκι και απολαύστε τους.
Espresso tonic
Λέγεται ότι μας ήρθε από τη Σουηδία, αν και δεν είναι απόλυτα διευκρινισμένο. Ενας δροσερός συνδυασμός espresso με tonic, με τις φυσαλίδες του τελευταίου να προσδίδουν ένα πιο «παιχνιδιάρικο», ευχάριστο και γλυκό –θα έλεγα– αποτέλεσμα. Για την παρασκευή του θα χρειαστούμε ένα διπλό εσπρέσο, γύρω στα 100 ml, κρύο tonic, πάγο και μια φέτα λάιμ προαιρετικά. Σε ένα ψηλό ποτήρι βάζουμε τον πάγο και το tonic και στη συνέχεια προσθέτουμε όσο εσπρέσο θέλουμε, ανάλογα με την ένταση που θέλουμε να έχει το ρόφημά μας. Υπάρχουν και εκείνοι που «παλαιώνουν» τον εσπρέσο προτού τον χρησιμοποιήσουν, δίνοντας έτσι μια πιο περίπλοκη και ενδιαφέρουσα γεύση στο τελικό αποτέλεσμα.
Βιετναμέζικος
Στην τοπική γλώσσα ονομάζεται «cà phê dá», που σημαίνει «καφές με πάγο» και είναι μια μείξη της γαλλικής και της αμερικανικής κουλτούρας στον καφέ. Στην ουσία πρόκειται για ένα κρύο ρόφημα με καφέ φίλτρου και ζαχαρούχο γάλα. Ο τρόπος παρασκευής του μοιάζει με εκείνον του cold brew, όμως είναι πιο απλός και εύκολος. Σε ένα δοχείο ρίχνουμε τον αλεσμένο καφέ φίλτρου και συμπληρώνουμε με νερό – οι αναλογίες σε αυτό το ρόφημα έχουν να κάνουν με τα προσωπικά γούστα του καθενός. Αυτό το μείγμα καφέ και νερού το αφήνουμε για αρκετές ώρες στο ψυγείο (ένα βράδυ ή ακόμα και μία ημέρα) και στη συνέχεια το σουρώνουμε δύο φορές. Για να τον σερβίρουμε προσθέτουμε ζαχαρούχο γάλα και, φυσικά, μπόλικα παγάκια.
Affogato
Μια μπάλα παγωτού –βανίλια συνήθως– «πνίγεται» μέσα σ’ ένα φλιτζάνι εσπρέσο. Αυτό ακριβώς είναι το affogato –το φανερώνει και η ίδια του η ονομασία αφού «affogare» στα ιταλικά σημαίνει «πνίγω»–, το οποίο μπήκε στο λεξιλόγιο του καφέ πριν από περίπου 25 χρόνια και φυσικά η καταγωγή του προέρχεται από τη γείτονα χώρα. Η παρασκευή του είναι εύκολη. Το μόνο που έχετε να κάνετε είναι να βάλετε μια μπάλα παγωτού της αρεσκείας σας στο φλιτζάνι και να κάνετε την εκχείλιση του εσπρέσο από πάνω. Τόσο απλά και γρήγορα για ένα παγωμένο, γλυκό αποτέλεσμα.
Οι «ελληνικοί»: Freddo espresso, freddo cappuccino
Είναι οι πιο διάσημοι κρύοι καφέδες στη χώρα μας, μετά τον φραπέ φυσικά, αν και ο τελευταίος αρχίζει να χάνει όλο και περισσότερο έδαφος. Εν αντιθέσει με τις ζεστές παρασκευές τους που έχουν ιταλική προέλευση, οι κρύες εκδοχές έχουν ελληνικές ρίζες. Και για τους δύο αυτούς καφέδες χρησιμοποιούμε διπλή δόση εσπρέσο, για τον λόγο ότι προσθέτουμε πάγο και δεν θέλουμε να χάσει την έντασή του το ρόφημά μας. Συνήθως τον freddo espresso, προτού τον σερβίρουμε, τον χτυπάμε για λίγο στη φραπεδιέρα, για να σχηματίσει λίγο αφρό στην κορυφή του. Δεν είναι όμως λίγοι εκείνοι που αποφεύγουν αυτή τη διαδικασία. Οσο για τον freddo cappuccino, σημαντικό ρόλο παίζει η κρύα κρέμα από γάλα που προστίθεται στο τέλος, πιο γνωστή ως «αφρόγαλα».
Σε αυτή την κατηγορία ανήκουν και ο διάσημος φραπέ (παγωμένος στιγμιαίος καφές) αλλά και ο cold brew.
Δείτε επίσης
6 καφέδες που κλείνουν όμορφα ένα τραπέζι
