«Το χαβιάρι; Ναι παρακαλώ. Πάει με όλα», αναγράφεται στον κατάλογο του Ex Machina, του νέου εστιατόριου του Άνταμ Κοντοβά, που μετράει μόλις δύο μήνες ζωής. Για να είμαι απόλυτα ειλικρινής, δεν συμφωνώ με αυτή την πρόταση – προτροπή, όμως αντιλαμβάνομαι 100% το σκεπτικό του σεφ. Ο Άνταμ είναι ένας χαρισματικός μάγειρας που στα πιάτα του συνδυάζει μια πληθώρα υλικών -πολλές φορές δύσκολων και ασυνήθιστων- τα οποία δένουν όμορφα μεταξύ τους δίνοντας ένα αν μη τι άλλο νόστιμο αποτέλεσμα.
Ας βάλουμε τα πράγματα όμως σε μια σειρά. Το Ex Machina ήταν ένα όνειρο του σεφ που έγινε πραγματικότητα και μάλιστα με κάπως τυχαίο τρόπο, θα σας έλεγα. Τον χώρο όπου στεγάζεται το εστιατόριο στο Παγκράτι, τον κυνηγούσε καιρό. Όμως πάντα κάτι γινόταν και στράβωνε το «προξενιό» τους. Ώσπου κάποιος πριν από μερικούς μήνες τον ειδοποίησε ότι νοικιάζεται ένας χώρος στην περιοχή και έτρεξε να τον δει. Και ήταν ο ίδιος που φλέρταρε.
Βρέθηκα στο Ex Machina μια Τρίτη βράδυ, πιστεύοντας ότι θα το έβρισκα χαλαρό, αλλά τα φαινόμενα απατούν. Όλα τα τραπέζια που βγάζει έξω στο πλατύ πεζοδρόμιο ήταν γεμάτα, μέσα η σάλα με τις τζαμαρίες και αυτή γεμάτη. Το μόνο άδειο, το δικό μας τραπέζι – ευτυχώς είχαμε κάνει κράτηση από πριν. Μπαίνοντας, αυτό που τραβάει τα βλέμματα είναι η ανοιχτή κουζίνα που χωρίζεται με ένα πάγκο από τη σάλα. Αυτό επιτρέπει να δει κανείς τι γίνεται όλη την ώρα μέσα στη κουζίνα και να χαζεύει τις φωτιές αλλά και τις γρήγορες, εναρμονισμένες κινήσεις όσων δουλεύουν εκεί. Πίσω από τον πάγκο ο Άνταμ δίνει οδηγίες και τσεκάρει όλα τα πιάτα πριν αυτά φύγουν για τα τραπέζια. Ένα όμορφο σκηνικό που αμέσως ανοίγει την όρεξη.
Χαζεύοντας τον κατάλογο γίνονται αμέσως αντιληπτές οι επιρροές που έχει δεχθεί ο σεφ από την Αίγυπτο και τη Μέση Ανατολή. Όπως για παράδειγμα, τα παραδοσιακά αιγυπτιακά ταμίε που είναι κροκέτες από κουκιά με soya mayo, μαύρο λάιμ και umami dip – αυτό το τελευταίο κρατήστε το και για βούτες με ψωμί που είναι πραγματικός πειρασμός. Το τζατζίκι με μυζήθρα, σε συνδυασμό με το προζυμένιο ψωμί που το περνάνε από τα κάρβουνα λίγο πριν το σερβίρουν, είναι μια καλή αρχή για το γεύμα σας καθώς και η κρύα τάρτα μελιτζάνας με αιγυπτιακό φετίρ (είδος ζύμης), αν και λίγο γλυκιά. Δοκίμασα ακόμα το κουνουπίδι (ελαφρώς καψαλισμένο και πουρές) που μπλεκόταν με espresso και μπισκότο από καμένο βούτυρο που θα μου άρεσε να ακουγόταν περισσότερο ο espresso, τα κομμάτια του λαχανικού να ήταν πιο πολλά και ο πουρές του σε μικρότερη ποσότητα.
Ενδιαφέρον είχε και το χταπόδι με λαχανίδα, miso και μια ωραία σάλτσα και κέρδιζε τον πρωταγωνιστικό ρόλο. Ιδιαίτερο ήταν το λυθρίνι που παντρευόταν με πασκιτάν (ποντιακό τυρί), λουκάνικο σετζόκ και μια πινελιά από παντζάρι. Όμως, αυτό που με κέρδισε ήταν η «ορφανή» -όπως την ονομάζει- μακαρονάδα. Χειροποίητα χοντρά μακαρόνια έρχονται σε ένα όμορφο βαθύ πιάτο, από κάτω τους όμως κρύβουν μια βαθιά νόστιμη σάλτσα κακαβιάς που πραγματικά δεν θα θέλετε να τελειώσει.
Θα μπορούσα να είχα παραγγείλει και άλλα όπως το φρέσκο ψάρι ημέρας που ψήνεται στα κάρβουνα (λίγο τσιμπημένο στην τιμή) ή τον άγριο πετεινό, όμως είπα να τα αφήσω για την επόμενη φορά. Που σίγουρα θα επιστρέψω για αυτή την απλή μα και τόσο γευστική μακαρονάδα. Αλλά και για να δω πώς οι νόστιμες ιδέες του Άνταμ εξελίσσονται και φυσικά τι καινούργιο θα βάλει στο μενού, τώρα που –επιτέλους– αρχίζει να χειμωνιάζει.
info
Εμπεδοκλέους 34, Παγκράτι τηλ. 210 7560 362
