Δεν είναι λίγοι εκείνοι που δεν μπορούν να απολαύσουν το φαγητό τους χωρίς την προσθήκη αλατιού, καθώς το θεωρούν το συστατικό που νοστιμίζει κάθε γεύμα. Άλλοι πάλι δεν το θέλουν καθόλου στα πιάτα τους, μιας και το αντιμετωπίζουν ως βασική αιτία κατακράτησης υγρών και περιττής αύξησης των θερμίδων. Σε όποια ομάδα και αν ανήκετε, ένα είναι σίγουρο: το αλάτι αποτελεί ένα από τα αρχαιότερα συστατικά του φαγητού με την ιστορία του να ξεδιπλώνεται παράλληλα με εκείνη του ανθρώπου. Όπως ο άνθρωπος εξελίσσεται, το ίδιο ακριβώς ισχύει και για το αλάτι. Έτσι, σήμερα το βρίσκουμε σε αρκετά είδη.
Υπάρχουν βασικές κατηγορίες;
Ναι. Το αλάτι διακρίνεται σε θαλασσινό ή ορυκτό με βασικό κριτήριο το από πού προέρχεται. Όπως αποκαλύπτει και το όνομα του, το θαλασσινό αλάτι προέρχεται από την εξάτμιση του θαλασσινού νερού, με το ορυκτό να συλλέγεται από διάφορες περιοχές σε όλο τον κόσμο με την τεχνική της εξόρυξης αν τα κοιτάσματα είναι καθαρά και σε θέση να παράγουν αλάτι που μπορεί να καταναλωθεί χωρίς επεξεργασία ή της διάλυσης αν στη διαδικασία μεσολαβούν διάφορες προσμίξεις.
Λευκό θαλασσινό αλάτι
Είναι το αλάτι με την μεγαλύτερη κατανάλωση στην Ελλάδα, το είδος αλατιού που παραδοσιακά έχουμε συνδέσει με τις συνταγές και τις μαγειρικές μας δημιουργίες μας. Διακρίνεται σε δύο είδη: το φυσικό, το οποίο είναι λευκό, χονδρό και σε κρυστάλλους και το άνθος αλατιού, του οποίου η αλμυρότητα είναι στο ζενίθ. Το συγκεκριμένο είδος αλατιού – σε μορφή κρυστάλλων – συλλέγεται είτε φυσικά από τις αλυκές, τις οποίες συναντάμε σε διαφορετικά σημεία της Ελλάδας είτε μετά από εξάτμιση του θαλασσινού νερού με τη βοήθεια του νερού ή του ηλίου.
Ανθός αλατιού
Μπορεί στην πράξη να αποτελεί μία υποκατηγορία του θαλασσινού αλατιού, όμως, ο ανθός αξιολογείται από τους ειδικούς ως ξεχωριστό είδος. Εξαιρετικά σπάνιο και ακριβότερο από οποιοδήποτε άλλο είδος. Συλλέγεται από την επιφάνεια της αλυκής από έμπειρους παραγωγούς με τα χέρια και μοιάζει με λεπτές νιφάδες. Χωρίς να έχει υποστεί επεξεργασία, ο ανθός αλατιού είναι πλούσιος σε θρεπτικά συστατικά, όπως τα ιχνοστοιχεία, το φθόριο και το κάλιο.
Κόκκινο αλάτι Χαβάης
Εξωτική προέλευση, έντονο χρώμα και γεύση. Κάπως έτσι μπορεί να περιγράψει κανείς το δημοφιλέστερο είδος αλατιού που παράγεται στη Χαβάη. Το χρώμα του οφείλεται στα οξείδια του σιδήρου που περιέχει από τον ηφαιστειακό του πηλό. Χωρίς να μεσολαβεί κάποιο είδος επεξεργασίας, το εν λόγω είδος αλατιού εκτός από εξαιρετικά δημοφιλές, είναι και πολύ θρεπτικό.
Μαύρο αλάτι Χαβάης
Εκτός από το κόκκινο, η Χαβάη παράγει αλάτι και σε μαύρο χρώμα. Πρόκειται για ένα κατεξοχήν θαλασσινό αλάτι, το οποίο, όμως, περιέχει ενεργό άνθρακα – εξού και το ιδιαίτερο χρώμα του. Συλλέγεται με το χέρι πάνω από τις λίμνες που σχηματίζονται στο έδαφος από ροές λάβας.
Γαλάζιο αλάτι Περσίας
Έχει χαρακτηριστεί ως το «ζαφείρι των Ιμαλαίων» και όχι τυχαία. Το εντυπωσιακό και σχεδόν τιρκουάζ χρώμα του οφείλεται στα πετρώματα της περιοχής που συλλέγεται. Εκτός από εξαιρετικά σπάνιο, το γαλάζιο αλάτι Περσίας δεν υπόκειται σε επεξεργασία και είναι πλούσιο με μέταλλα.
Καπνιστό αλάτι
Το όνομα του μας προϊδεάζει για τη διεργασία που έχει προηγηθεί. Το καπνιστό αλάτι αποτελεί μία μορφή θαλασσινού αλατιού με τη γεύση του να διαφέρει ανάλογα το είδος του ξύλου όπου γίνεται το κάπνισμα. Με το συνηθέστερο ξύλο να είναι της σημύδας ή οξιάς, το καπνιστό αλάτι είναι ιδανικό για να απλωθεί πάνω στα ψητά σας κρεατικά.
Ροζ αλάτι Ιμαλαΐων
Το πιο γνωστό είδος ορυκτού αλατιού δεν θα μπορούσε να απουσιάζει από τη λίστα αυτή. Το εξαιρετικά δημοφιλές φωτογενές χρώμα του οφείλεται στην υψηλή περιεκτικότητα του σε σίδηρο. Εκτός από την έντονη γεύση και την χαρακτηριστική τραγανή ύψη, το ροζ αλάτι Ιμαλαΐων είναι πλούσιο σε μέταλλα, νάτριο, μαγνήσιο, χαλκό, σίδηρο χωρίς να περιέχει ιώδιο.
