Θα μπορούσε να είναι και ερωτικό γράμμα… Γιατί η μοναδική αυτή μεσαιωνική πόλη της Βαυαρίας, νοσταλγική και αθεράπευτα ρομαντική, δεν θα σε κάνει να την αγαπήσεις, αλλά να την ερωτευτείς παράφορα!
Από την Αλεξάνδρα Πιτσιμάκη
Πάει καιρός από τότε που διάβαζα στα παραμύθια για μαγεμένους τόπους σαν και αυτόν και οι λέξεις έπλαθαν στο μυαλό μου πύργους και νεράιδες, ιππότες του Μεσαίωνα πάνω σε άλογα αγέρωχα, πέτρινα κάστρα και ποτάμια που έκρυβαν στοιχειά. Δρομάκια λιθόστρωτα και δαιδαλώδη, θεόρατες εκκλησίες ξεδιπλωμένες ως τον ουρανό από ένα αόρατο χέρι. Μυτερές σκεπές από πολύχρωμα σπίτια βυθισμένα στην ομιχλώδη λήθη μιας εποχής γλυκόπικρης, ρομαντικής και σκοτεινής συνάμα… Τότε που τα μακριά μαλλιά, αφημένα να ανεμίζουν ελεύθερα, ήταν ένδειξη αγνότητας. Αλλά το ελεύθερο πνεύμα καιγόταν στην πυρά.
Σήμερα τα κορίτσια του Rothenburg φτιάχνουν τα μαλλιά τους όπως θέλουν, γελούν δυνατά, ντύνονται με σορτσάκια -καιρού επιτρέποντος- και δεν φοβούνται μήπως γίνουν το εξιλαστήριο θύμα μιας κακώς εννοούμενης προσήλωσης στα θεία. Τα πολύχρωμα σπίτια είναι στολισμένα με επίσης πολύχρωμα λουλούδια, κάποια από αυτά -αναλλοίωτα εξωτερικά- έχουν μετατραπεί σε ξενοδοχεία με υπέρδιπλα κρεβάτια και plasma TVs, ενώ τα άλογα δεν ανήκουν πια σε ιππότες αλλά σε καροτσέρηδες, που αναλαμβάνουν να σε πάνε βόλτα για €8. Πράγματι, πολλά έχουν αλλάξει από την εποχή που περπατούσε τα λιθόστρωτα σοκάκια ο Georg Nusch, δήμαρχος της πόλης, ο οποίος σύμφωνα με το θρύλο την έσωσε -προσωρινά- από τα χέρια του στρατηγού Tilly της αγίας ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, επιδεικνύοντας την ικανότητα του να πιει με μια ανάσα ένα μεγάλο ποτήρι κρασί!
Το Rothenburg, η πιο καλοδιατηρημένη μεσαιωνική πόλη της Γερμανίας, όπως λέγεται, προσφέρει πλέον στον επισκέπτη όλες τις σύγχρονες ανέσεις, με καταστήματα, εστιατόρια και internet cafes, μεταξύ άλλων. Παρ’ όλα αυτά, όταν διαβείς τα τείχη, δεν μπορείς παρά να νιώσεις ότι έχεις περάσει σε μια άλλη διάσταση. Θέλεις τα γοητευτικά γοτθικά κτίσματα, θέλεις η πέτρα που είναι πανταχού παρούσα ή οι βαριές ξύλινες πόρτες με τους σιδερένιους μεντεσέδες, όπου και να κοιτάξεις όλα αποπνέουν τον αέρα μιας άλλης εποχής. Έτσι ένοιωσα κι εγώ, “διακτινισμένη” πίσω στον Μεσαίωνα, φτάνοντας σε αυτή την ιστορική πόλη, στην περιοχή Franken της Βαυαρίας, σχεδόν 2 ώρες με το αυτοκίνητο από το αεροδρόμιο της Φρανκφούρτης.
Μέρος του ξακουστού Ρομαντικού Δρόμου της Γερμανίας, το Rothenburg αγναντεύει τον ποταμό Tauber από ψηλά, γι αυτό και η επίσημη ονομασία του είναι Rothenburg ob der Tauber (δηλαδή Rothenburg πάνω από τον Tauber). Περιτριγυρισμένο από δάση και κοιλάδες, με έναν υπέροχο, περιποιημένο κήπο να αγκαλιάζει την Πύλη του Κάστρου (Burgtor), ξεπροβάλει μέσα από τα δέντρα σαν ζωντανή ανάμνηση του παρελθόντος. Λέγεται ότι το κάστρο χτίστηκε το 1070 από τη δυναστεία των Comburg-Rothenburg, για να ακολουθήσει η ίδρυση της πόλης έναν αιώνα αργότερα, ενώ τα περίφημα τείχη και οι πύργοι του (που αδιαμφισβήτητα αξίζουν μια επίσκεψη) υψώθηκαν τον 13ο αιώνα. Την ίδια περίοδο χτίζεται το Μοναστήρι των Φραγκισκανών, η γοτθική εκκλησία του οποίου σώζεται και λειτουργεί μέχρι σήμερα. Η πιο μεγάλη και εντυπωσιακή εκκλησία της πόλης, όμως, του Αγίου Ιακώβου ξεκίνησε να χτίζεται το 1311, για να ολοκληρωθεί δύο αιώνες αργότερα, αποτελώντας ένα από τα πιο σημαντικά μνημεία εντός των τειχών. Η ένδοξη περίοδος ανάπτυξης και αρχιτεκτονικού οργασμού του Rothenburg φτάνει στο τέλος της το 1631 με την εισβολή των καθολικών, ενώ λίγα χρόνια αργότερα η πανούκλα δίνει το τελειωτικό χτύπημα. Αν και η πόλη γνωρίζει πάλι άνθιση το 19ο αιώνα χάρη στον τουρισμό, κατά το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο δέχεται σωρεία βομβαρδισμών που καταστρέφουν περισσότερα από 310 κτίσματα και μέρος των τειχών. Γρήγορα όμως τα μνημεία αναστηλώνονται και το Rothenburg χτίζεται ξανά ακριβώς όπως ήταν, με την ίδια αρχιτεκτονική, σαν να μην το άγγιξε ποτέ ο χρόνος…
Τα must της πόλης
* Παραδοσιακά γλυκίσματα: Στα περισσότερα cafes και εστιατόρια της πόλης σερβίρουν ντόπια γλυκά, κέικ με φρούτα και πάστες. Το πιο παραδοσιακό γλύκισμα του Rothenburg όμως, ονομάζεται schneeball, δηλαδή χιονόμπαλα και διατίθεται σε διάφορες εκδοχές, με κανέλα, σοκολάτα γάλακτος ή λευκή, αμυγδαλόπαστα ή απλώς πασπαλισμένο με ζάχαρη άχνη. Πρόκειται ουσιαστικά για γλυκές μπάλες από ζυμάρι που “παντρεύονται” με διάφωρα αρωματικά, ξηρούς καρπούς ή σοκολάτα και τηγανίζονται σε μπόλικο βούτυρο. Λέγεται ότι το πρώτο schneeball φτιάχτηκε το 1719 και έκτοτε η παράδοση καλά κρατεί, αφού θα τα συναντήσετε στις προθήκες όλων σχεδόν των φούρνων και των ζαχαροπλαστείων της πόλης. Μπορεί να σας πέσουν λίγο βαριά στο στομάχι, αλλά δεν εννοείται να φύγετε από το Rothenburg χωρίς να δοκιμάσετε έστω και ένα!
* Θεϊκό παγωτό: Οικογενειακή επιχείρηση από το 1960, το Eis Cafe Dolomiti έχει κερδίσει την προτίμηση ντόπιων και επισκεπτών, που έρχονται εδώ τόσο για τα περίτεχνα παγωτά “υπερπαραγωγή”, με σαντιγί, λικέρ, φρούτα και ό,τι άλλο φανταστείτε, όσο και για τις πιο απλές αλλά ψαγμένες γεύσεις του, που τις απολαμβάνει κανείς καλύτερα σκέτες. Όταν ο καιρός είναι καλός, τα τραπεζάκια του στον πεζόδρομο γεμίζουν σε χρόνο dt, αλλά μπορείτε να πάρετε και παγωτό στο χέρι, για να απολαύσετε όσο κάνετε τη βόλτα σας στην πλατεία. Μην αφήσετε τις ουρές να σας αποθαρρύνουν, η εξυπηρέτηση είναι ταχύτατη.
* Αλλαντικά και προϊόντα delicatessen: Ως γνωστόν η Γερμανία φημίζεται για τα λουκάνικα της, μικρά και μεγάλα, παχουλά ή μακρόστενα, πικάντικα και αρωματικά, για όλα τα γούστα! Στα καταστήματα της πόλης θα τα βρείτε σε κάθε πιθανή εκδοχή, μαζί με λογιών λογιών σαλάμια, χοιρομέρια, πηχτή, πατέ, αλλά και πεντανόστιμες κρεμώδεις σαλάτες, γεμιστές ελιές και πιπερίτσες, ακόμα και σπιτικά ζυμαρικά.
* Ντόπια κρασιά: Η κάβα Glocke, ακριβώς δίπλα στο ομώνυμο ξενοδοχείο, έχει κρασιά δικής τους παραγωγής, από διάφορες ποικιλίες σταφυλιών, που καλλιεργούνται στην κοιλάδα Tauber και την ευρύτερη περιοχή της Franken, ενώ οργανώνουν και ενδιαφέρουσες εκδηλώσεις γευσιγνωσίας. Στην κάβα τους, που είναι ίσως η πιο περιποιημένη της πόλης, θα ανακαλύψετε κρασιά γνωστά και άγνωστα, αφρώδη και μη, σε κομψές φιάλες που γίνονται κάλλιστα ένα πολύ ωραίο δώρο για τους αγαπημένους σας πίσω στην Ελλάδα. Θα βρείτε επίσης kirsch, pfirsichwein (κρασί με ροδάκινο) και σπιτικές μαρμελάδες.
* Μοναδική θέα: Ένα αμάλγαμα γοτθικών και αναγεννησιακών στοιχείων, το δημαρχείο της πόλης αποτελεί must για κάθε επισκέπτη, ενώ τα σκαλιά του γεμίζουν καθημερινά με τουρίστες που κάθονται να ξαποστάσουν πριν συνεχίσουν τη βόλτα τους. Αν το αντέχουν τα ποδαράκια σας, ανεβείτε τα 241 απότομα σκαλοπάτια του πύργου του για να απολαύσετε τη μοναδική θέα της παλιάς πόλης από 50μ. ύψος.
* Μουσείο Χριστουγέννων: Στο Rothenburg τα Χριστούγεννα κρατούν όλον το χρόνο! Μην παραξενευτείτε λοιπόν, αν συναντήσετε μαγαζάκια με χριστουγεννιάτικα στολίδια μες στο κατακαλόκαιρο! Οι ντόπιοι μάλιστα αποδεικνύουν έμπρακτα την αγάπη τους για τη μεγάλη γιορτή με ένα μουσείο γεμάτο περίτεχνες μπάλες και σπάνια διακοσμητικά για το χριστουγεννιάτικο δέντρο, συλλεκτικούς Αϊ Βασίληδες, ευχετήριες κάρτες κ.α. Στον ίδιο χώρο φιλοξενείται και το διάσημο χριστουγεννιάτικο χωριό Kathe Wohlfahrt όπου μπορείτε να αγοράσετε πανέμορφα στολίδια και μπιμπελό.
* Αλλά και μουσείο μεσαιωνικών βασανιστηρίων: Πιο μεγάλο απ’ όσο φαίνεται με την πρώτη ματιά, το Kriminalmuseum φιλοξενεί όλα εκείνα τα αντικείμενα που χρησιμοποιήθηκαν κατά τον Μεσαίωνα για να “συμμορφώσουν” τους άπιστους, τους… πολυλογάδες και τους μοιχούς, αλλά και πολύ σημαντικά και ταυτοχρόνως σοκαριστικά ντοκουμέντα της νομοθεσίας της εποχής. Εξαιρετικό ενδιαφέρον παρουσιάζουν οι άλλοτε τρομακτικές και άλλοτε τραγελαφικές μάσκες που συνήθιζαν να φορούν για τιμωρία και παραδειγματισμό σε όσους προσέβαλαν τα ήθη της εποχής, η συλλογή με τα σιδερένια κλουβιά μέσα στα οποία “επιδείκνυαν” τους αμαρτωλούς (αλλά και τους φουρνάρηδες που τολμούσαν να ζυμώσουν ψωμί μικρότερο των προδιαγραφών!) και τα κλουβιά-άμαξες δίπλα στην είσοδο του μουσείου, μέσα στα οποία περιέφεραν τις μάγισσες πριν από την καταδίκη τους.
Φαγητό και τοπική κουζίνα
Η περιοχή φημίζεται για τα κρασιά της, που συνοδεύουν επάξια τις πλούσιες γεύσεις της τοπικής κουζίνας. Αν αγαπάτε το κρέας, τα σνίτσελ μαγειρεμένα με χίλιους δυο τρόπους και, φυσικά, τα λουκάνικα (μην ξεχνάτε, βρισκόμαστε στη Γερμανία), τότε θα ευχαριστηθείτε το φαγητό σας. Γύρω στην πλατεία Marktplatz και στα στενά σοκάκια θα βρείτε πολλά εστιατόρια με κλασικά πιάτα της Βαυαρίας, που συνήθως περιλαμβάνουν κρέας με συνοδεία από kartoffelsalat (πατατοσαλάτα) ή bratkartoffeln bratkartoffeln (πεντανόστιμες φετούλες πατάτας τηγανισμένες με κρεμμύδια και μπέικον), sauerkaut (ξινολάχανο) ή knödel (ολοστρόγγυλες μπάλες από πατάτα). Οι ντόπιοι συνηθίζουν να παραγγέλνουν και μια μικρή σαλάτα σε ατομικές μερίδες, που αποτελείται από λάχανο, καρότο, καλαμπόκι, κόκκινα φασόλια, ντομάτα και μαρούλι, περιχυμένη με λευκό dressing (είναι αρκετά νόστιμη).
