Κατηφορίζοντας τον μικρό πεζόδρομο της Σεβαστείας με κατεύθυνση τη Μιχαλακοπούλου και προορισμό το νεοαφιχθέν γαστροκουτούκι της πόλης απολάμβανα την πρασινάδα, το απογευματινό κελάηδισμα των πουλιών
και τα πιτσιρίκια με τους γονείς τους σε καρότσια και τρίτροχα ποδηλατάκια. Μια όχι και πολύ συνηθισμένη εικόνα σε πυκνοκατοικημένες περιοχές όπως τα Ιλίσια, είναι αλήθεια, που μου έφτιαξε τόσο τη διάθεση ώστε να ανακόψω τον βηματισμό μου. Φτάνοντας, οι υπόλοιποι της παρέας ήταν ήδη εκεί και συζητούσαν με τον έναν εκ των ιδιοκτητών και μάγειρα, τον Σήφη Μανουσέλη.
Ξέρετε, δεν είναι τόσο συχνό να παρακολουθείς έναν μάγειρα από σχεδόν παιδί, από τα πρώτα του βήματα στο πλάι φτασμένου σεφ και να τον βλέπεις να ωριμάζει και να εξελίσσεται ο ίδιος, δημιουργώντας τη δική του ταυτότητα στην κουζίνα. Γιατί πιτσιρικάς ήταν όταν τον συνάντησα πρώτη φορά και πολύ σύντομα πήρε στην πλάτη του σημαντικές κουζίνες, σε δύσκολα πόστα, βγάζοντάς τα πέρα με αναπάντεχα θετικά αποτελέσματα.
Κάπως έτσι, αποφάσισα να τον παρακολουθώ και κάπως έτσι βρέθηκα και στο τραπέζι του νέου εγχειρήματος. Κατ’ αρχάς να δηλώσω ότι θεωρώ τον Μανουσέλη νόστιμο μάγειρα, έξυπνο και απλόχερο. Γι’ αυτό και δεν με ξάφνιασαν τόσο πολύ οι ποσότητες στις μερίδες, οι ιδέες και η υλοποίησή τους. Ούτε το γεγονός ότι όλα τα τραπέζια όχι απλώς γέμισαν, αλλά δίπλωσαν κατά τη διάρκεια της βραδιάς κι ας είχε μόλις τέσσερις μέρες που άνοιξε.
Για τη λογική του μενού τώρα, δεκατρία πιάτα όλα κι όλα, ένα πλατό τυριών και αλλαντικών με ανακαλύψεις από την Ελλάδα και δύο γλυκά. Τα οποία θα αλλάζουν κάθε εβδομάδα, ανάλογα με βρισκούμενα στην αγορά, την έμπνευση και τη διάθεση της κουζίνας. Σαλάτες, γη και θάλασσα, με τη θάλασσα να υπερτερεί ελαφρά στο μενού που εμείς δοκιμάσαμε.
Μύδια με ηλιόσπορο, λουκάνικο τσορίθο, σέσκουλα & σπανάκι. Θάλασσα & γη στο ίδιο πιάτο.
Ειλικρινά δεν ξέρω πόσο θα βοηθήσει η περιγραφή όσων απολαύσαμε από τη στιγμή που ο κατάλογος θα έχει ήδη αλλάξει, αλλά αξίζει να μεταφέρω τους συνδυασμούς και το τελικό αποτέλεσμα για να γίνει κατανοητή η κεντρική ιδέα του μαγαζιού.
Τρεις οι σαλάτες που ήρθαν. Μία τοματοσαλάτα με φράουλα, ντρέσινγκ τομάτας, ανεβατό και φρέσκια ρίγανη, μια έκρηξη φρεσκάδας δροσιάς και ζωντάνιας με γλυκύτητα, αρώματα και οξύτητες σε ισορροπία. Το αγγούρι με σάλτσα αριάνι, εστραγκόν και σουσάμι προβίβαζε το αγγούρι σε σημαντικό υλικό και με κέρδισε. Τα αμπελοφάσουλα με την αγουρίδα, το σταφύλι, την ξινομυζήθρα, τα μυρωδικά και τα αμύγδαλα ήταν ο ορισμός του ελληνικού καλοκαιριού, αν και προσωπικά λίγη παραπάνω αγουρίδα θα την ήθελα.
Το κορυφαίο πιάτο στη λίστα μου είναι τα μύδια με ηλιόσπορο, λουκάνικο τσορίθο, σέσκουλα, σπανάκι και λευκό κρασί. Το πικάντικο, ανάλαφρα καυτερό ζουμάκι στο μπολ μάλιστα απαίτησε μια αξιοπρεπή βουτιά με ψωμί και φυσικά την έκανα. Το ψάρι σε κουρκούτι με καρυδάτη σκορδαλιά ήρθε άψογα τηγανισμένο, ο ταραμάς με το αλατισμένο λεμόνι και τα φύκια εύκολα θα γινόταν εθισμός, τα μοσχαρίσια παϊδάκια στα κάρβουνα και ο κόκορας παστιτσάδα ήταν πραγματικά πολύ καλά. Πιστεύω ότι βρήκα ένα νέο στέκι.
info
Μιχαλακοπούλου και Σεβαστείας, Ιλίσια, Αθήνα, τηλ. 210 7754246
Τιμή: €20-25, Χωρίς Ποτό
