Υπάρχει ένας δρόμος στον Κεραμεικό που μοιάζει να μην ακολουθεί το ρολόι της πόλης. Είναι αργά το απόγευμα, ο ήλιος περνά ακόμα μέσα από τα φυλλώματα, κι ένας jazz αυτοσχεδιασμός διασχίζει την ανοιχτή αυλή σαν αόρατος επισκέπτης. Στην Ψαρομηλίγκου 9, βρίσκεται το Okupa — ένα μέρος που δεν μοιάζει απλώς με all-day spot-πολυχώρο· μοιάζει με σκηνή από ταινία που θα ήθελες να ζήσεις.
Ο Κεραμεικός δεν είναι πια ο ξεχασμένος γείτονας της Πειραιώς. Είναι μια γειτονιά που ανασαίνει αλλιώς. Μεταμορφώνεται, σαν να ξαναθυμάται τον εαυτό του. Μέσα σε αυτή την αθόρυβη μετάβαση, το Okupa λειτουργεί σαν παρατηρητήριο του ωραίου. Όχι του εντυπωσιακού, αλλά του αυθεντικού. Του ανθρώπινου.
Ο χώρος, σαν να βγήκε από το όνειρο κάποιου αρχιτέκτονα με ρομαντική καρδιά, παντρεύει φυσικά υλικά με industrial επιρροές, αστική βοτανολογία και αναμνήσεις από μακρινά ταξίδια. Καμία υπερβολή, τίποτα κραυγαλέο. Όλα υπάρχουν εκεί για να σου πουν: «μείνε λίγο ακόμη».
Στην αυλή του εστιατορίου, ο κόσμος μοιάζει να ησυχάζει και να ανοίγει χώρο για στιγμές χαλάρωσης. Στο τραπέζι καταφτάνουν γεύσεις με μεσογειακή ταυτότητα και παγκόσμιες επιρροές, όπως η burrata, κομψή και αφράτη, με σταγόνες ελαιόλαδου και βουναλάκια από pesto, που την κάνουν να λάμπει στο φως. Ακολουθεί το ceviche, φρέσκο σαν αύρα θαλασσινή· και μετά, σχεδόν σαν έκπληξη, ένα burger με καβούρι και μαγιονέζα chipotle — πικάντικο όσο πρέπει, με την ένταση να παραμένει στον ουρανίσκο. Οι πατάτες σε κυβάκια που το συνοδεύουν μοιάζουν να έχουν σπουδάσει την τέχνη της ισορροπίας: τραγανές και ανάλαφρες. Το cheesecake, στο τέλος, δεν χρειάζεται συστάσεις. Είναι γλυκό αλλά όχι βαρύ, με υφή που διαλύεται με χάρη — σαν τελεία στο σωστό σημείο, ενώ οι νότες από το πικάπ του Dj, συμπληρώνουν ουσιαστικά το βράδυ.
Όμως το Okupa δεν είναι μόνο γεύση. Είναι ρυθμός. Κίνηση. Άνθρωποι που συναντιούνται με ένα Bloody Mary στο χέρι, που χορεύουν τις Κυριακές με live μουσική από τη Νέα Ορλεάνη, που κατεβαίνουν στο basement για ένα μάθημα γιόγκα κάτω από το φως που περνά ανάμεσα σε αρχαία ευρήματα. Μια σκηνή σχεδόν σουρεαλιστική, κι όμως αληθινή.
Σε έναν κόσμο που συχνά φωνάζει χωρίς λόγο, το Okupa ψιθυρίζει ιστορίες με ουσία. Από το brunch μέχρι τις απογευματινές συναντήσεις, κι από την ευεξία μέχρι το ποτό της τελευταίας γουλιάς, όλα εδώ έχουν μια ιεροτελεστία χωρίς ιεραρχία. Είναι τόπος που δεν σε κατηγοριοποιεί -σε αφήνει απλά να είσαι. Και κάπως έτσι, με το φως να χαμηλώνει κι ένα σαξόφωνο να επιμένει στο βάθος, καταλαβαίνεις ότι δεν ήρθες απλώς για φαγητό. Ήρθες για να σταθείς για λίγο εκτός χρόνου. Και να θυμηθείς πώς είναι να νιώθεις κομμάτι μιας πόλης που ξέρει ακόμα να χαμογελά.
info
Okupa, Ψαρομηλίγκου 9, Κεραμεικός
Κείμενο: Ζωή Κουσάκη
Δείτε επίσης
Το Μεταξουργείο σε νέα εποχή – 7 εστιατόρια αλλάζουν την περιοχή
