Πάντα εκτιμούσα την μαγειρική του νεαρού σεφ Δημήτρη Κότσαλη. Από τότε που δούλευε στο Izakaya και ήταν μαζί με τον φοβερό Χρόνη Δαμαλά και παρουσίαζαν μια πολύ ενδιαφέρουσα και νόστιμη πλευρά της ιαπωνικής κουζίνας. Και μάλλον εκεί μπήκαν και τα πρώτα θεμέλια της αγάπης του για αυτή την ιδιαίτερη κουζίνα. Μια αγάπη που όλα αυτά τα χρόνια εξελίχθηκε και καλλιεργήθηκε, όπως και το ταλέντο του Δημήτρη. Πράγμα που γίνεται αμέσως αντιληπτό αν κάποιος δοκιμάσει ένα από τα πιάτα που ετοιμάζει γεμάτα από εντάσεις, αρώματα και γεύση.
Καιρό είχα να γευτώ κάτι δικό του. Επίσης δεν είχα επισκεφτεί τη μαγειρική του στέγη, στο Nyx, έτσι πριν από μερικές μέρες «σκαρφάλωσα» στον τελευταίο όροφο του ξενοδοχείου Academias Hotel για μια ιαπωνική εμπειρία. Μπαίνοντας στο εντός μίνιμαλ χώρου του γαστρομπάρ το πρώτο πράγμα που θα σας υποδεχθεί είναι η όμορφη μπάρα του με την στολισμένη βιτρίνα. Όμως, το βλέμμα πάει στο βάθος και στον φωτισμένο βράχο της Ακρόπολης που στέκει εκεί προκαλώντας σας να βγάλετε ένα σωρό φωτογραφίες για το Instagram. Και αφού το κάνετε αυτό και χαζέψετε και την φωτισμένη Αθήνα που απλώνεται στα πόδια σας, θα πάρετε θέση σε ένα από τα ψηλά ή χαμηλά τραπέζια του Nyx για να ξεκινήσει η γευστική σας εμπειρία. Κάπως έτσι συνέβη και στην δική μου περίπτωση.
Χαζεύοντας τον κατάλογο του φαγητό απολάμβανα ένα ποτήρι sake, αυτό το ιαπωνικό απόσταγμα από ρύζι που μοιάζει με κρασί και λίγα edamame τα οποία έρχονται ζεστά με την καυτερή σάλτσα τσίλι. Με μια πρώτη ματιά η επιλογή των πιάτων φάνταζε δύσκολη, καθώς υπήρχαν πολλά πιάτα που μου τράβηξαν την προσοχή. Αρχίσαμε με την σαλάτα με καπνιστή πέστροφα, παντζάρι και αγκινάρα Ιερουσαλήμ, άγριο μπρόκολο και μανιτάρια σε μια σάλτσα από ταχίνι που έδενε όλα τα στοιχεία με μαεστρία. Ωραία σε εντάσεις, με τα λαχανικά να μην χάνουν την φρεσκάδα τους, που δεν σε άφηνε να την αφήσεις. Συνεχίσαμε τα με τις ωμές γαρίδες Κοιλάδος που «κολυμπούσαν» σε ένα έντονο leche de tigre και συνοδεύονταν από τσορίθο Δράμας.
Νόστιμος ήταν και ο τόνος που είχε σερβιριστεί πάνω σε σπανάκι το οποίο έκλεβε τον πρωταγωνιστικό ρόλο στο πιάτο. Καλοφτιαγμένα και καλοτηγανισμένα ήταν τα gyozas με τρυφερό μοσχάρι, κίμτσι και μανιτάρια σιτάκε που σερβίρονται με κρέμα παλαιωμένης παρμεζάνας. Δίπλα ισάξια στάθηκαν και τα dumplings γεμιστά με γαρίδα και λαβράκι και μια σατανικά νόστιμη σάλτσα βουτύρου – από τα συγκεκριμένα ήθελα δύο, τρία ακόμα για να πω την αλήθεια. Το ίδιο και από μικρούτσικα, τραγανά bao-μπεργκεράκια με ταρτάρ τόνου και μια φανταστική γλυκοξινούτσικη πίκλα αγγουριού.
Το δείπνο μου θα μπορούσε να είχε σταματήσει στα παραπάνω, όμως δεν γινόταν να μην δοκιμάσω έστω και ένα από τα πολλά ρολάκια που φτιάχνουν. Δοκίμασα δύο διαφορετικά εκείνα με τον τόνο και την πίπλα από μανιτάρια σιτάκε καθώς και αυτά με το χέλι και τον σολομό, τα οποία για μένα ήταν λίγο φλύαρα για τα γούστα μου.
Όπως καταλαβαίνετε, ο Δημήτρης Κότσαλης το έχει με την ιαπωνική κουζίνα. Την υπηρετεί με τον δικό του τρόπο, παντρεύοντας την με στοιχεία από την Ανατολή αλλά και με ελληνικά προϊόντα. Τα πιάτα του έχουν χαρακτήρα, εντάσεις, μυρωδιές και φυσικά δεν στερούνται νοστιμιάς. Θα ξαναπάω στο Nyx γιατί τώρα που θα αρχίσει να κρυώνει ο καιρός – αμήν και πότε – στον κατάλογο του θα μπουν και τα ramen και ακόμα δεν έχω ξεχάσει την γεύση ενός από αυτά που έφτιαχνε ο Δημήτρης πριν καιρό στο Izakaya.
Info
Ακαδημίας 38 & Ομήρου, ξεν. Academias Hotel, Αθήνα, τηλ. 210 3670 000, 698 1518 000
