Η Πάρος είναι κοσμοπολίτισσα μ’ έναν δικό της τρόπο, δίνει τη δυνατότητα να περάσει κανείς καλά, ό,τι είδους διακοπές και αν κάνει.
Όσον αφορά το φαγητό, τα τελευταία χρόνια, στη λίστα με τις αρκετές αξιόλογες ταβέρνες της προστέθηκαν και εστιατόρια για foodies που αναζητούν το fine dining και στα ταξίδια τους. Τα περισσότερα στηρίζονται σε επιμέλειες γνωστών σεφ και, όπως μπορείτε να φανταστείτε, φιλοξενούνται σε ξενοδοχεία του νησιού. Αν βρεθείτε, λοιπόν, στο νησί θα σας πρότεινα να επισκεφτείτε το Mr. E στο ξενοδοχείο Parilio.
Το όνομα του εστιατορίου προέρχεται από τη φωνητική του ομοιότητα με την αγγλική λέξη mystery και υπήρξε αφορμή για τη δημιουργία μιας φαντασιακής περσόνας, του κύριου Ε, ενός σύγχρονου αριστοκράτη, που ενσαρκώνει την κουλτούρα του νησιού. Αυτή η περσόνα, που παντρεύει την παριανή κουζίνα με μεσογειακά στοιχεία και επιλεγμένα ντόπια προϊόντα, κρύβεται πίσω από τον εμπνευσμένο κατάλογο που υπογράφει ο σεφ Αλέξανδρος Τσιοτίνης. Η μακρόχρονη θητεία του μάλιστα σε εστιατόρια της Σαντορίνης και των Κυκλάδων γενικότερα του έχει χαρίσει ένα πλεονέκτημα, βοηθώντας τον να ερμηνεύει τις κυκλαδίτικες γεύσεις με πειστικό τρόπο.
Προσωπικά, θα σας πρότεινα, προτού ξεκινήσετε το γαστρονομικό σας ταξίδι, να περάσετε από το χαλαρωτικό μπαρ της πισίνας για ένα απεριτίφ, όπου έχει επιμεληθεί τη λίστα ο bartender Χρήστος Χουσέας.
Το δείπνο μας άνοιξε με την πολυσυζητημένη βελουτέ καλαμποκιού με αστακό και άρωμα περγαμόντο, πιάτο αναφοράς όχι μόνο του CTC, αλλά και παλαιότερων πόστων του σεφ. Κι αυτό το λέω από ικανοποίηση που την ξανασυνάντησα, ελαφρώς αλλαγμένη, αλλά πάντα με την ίδια φίνα γεύση. Βλέπετε, πάντα πίστευα πως οι μάγειρες θα πρέπει να κρατούν στον κατάλογό τους κάποια πιάτα που αρέσουν και που μας κάνουν να θέλουμε να επιστρέφουμε στο εστιατόριό τους. Και το επόμενο πιάτο ήταν μια σούπα, εξίσου βελούδινη και θαλασσινή, μια αλλιώτικη κακαβιά με πουρέ αγκινάρας Ιερουσαλήμ, αχινό και ένα φρυγανισμένο κομμάτι προζυμένιου ψωμιού, που καθώς το βουτούσες στον ζωμό διαποτιζόταν από τα ιωδιούχα αρώματά του.
Τα fusion «γεμιστά» του σεφ, σε σχήμα nigiri, μ’ ένα φιλετάκι ροφού στην κορυφή, με γοήτευσαν με εκείνη την ελαφρώς κυμινάτη γεύση τους, που μου θύμιζε τις κουζίνες του νοτιοανατολικού Αιγαίο. Ο Τσιοτίνης, όμως, αποδίδει με τον δικό του τρόπο και το παριανό σαλατούρι, χρησιμοποιώντας, αντί για σαλάχι, μυλοκόπι, το οποίο συνοδεύει με αλμύρες και αρωματίζει με λεμόνι και λουίζα. Τα βλίτα του, ελαφρά περασμένα από τη σχάρα που τονίζει τη γεύση τους, συνδυάζονται με καπνιστό χέλι, τραγανά αμύγδαλα και κεράσι.
Στο θαλασσινό του «παστίτσιο» γεμίζει τα κανελόνια με ταρτάρ κόκκινης γαρίδας και, αντί για μπεσαμέλ, σερβίρει sauce mousseline, που κλασικά την αντικαθιστά στα θαλασσινά πιάτα. Πάντως, αυτό που θα μου μείνει από τη βραδιά είναι εκείνο το τέλεια ψημένο μαστιχωτό καλαμάρι με λάδι βασιλικού, αμπελοφάσουλα, φασολάκια, ζουμερά ντοματίνια, καβουρδισμένο κουκουνάρι και βραχάκια παρμεζάνας, που χωρίς να προϋπάρχει αυτούσιο στην κυκλαδίτικη κουζίνα, συμπύκνωνε τις γεύσεις της. Στον κατάλογό του θα ανακαλύψετε και άλλα πολλά και ενδιαφέροντα, θαλασσινά και μη πιάτα που ταιριάζουν απόλυτα –εξαιρώντας ίσως τα γλυκά του, που είναι πιο διεθνούς κατεύθυνσης– με το χαλαρωτικό κυκλαδίτικο περιβάλλον.
info
◆Parilio Hotel, Κολυμπήθρες-Νάουσα, Πάρος, τηλ .: 22840 51000, €70-80/Άτομο
