Ο Νίκος Θυρρής από τη Ρόδο είπε να φτιάξει μια αποθήκη για τα κρασιά του στην Αθήνα και βρήκε το χώρο που ήθελε στη στοά Τοσίτσα. Ήταν όμως τόσο οικεία η αίσθηση, που αποφάσισε να το κάνει μαγέρικο με νόστιμα σπιτικά φαγητά.
Με την κίνηση αυτή, ξανάδωσε στον χώρο την παλιά του ψυχή, αφού εκεί βρισκόταν παλιότερα το καφενείο/μεζεδοπωλείο Κύθηρα. Ο Νίκος Θυρρής είναι οινοποιός/αποσταγματοποιός και μαζί με τα προϊόντα του, το Π.Ο.Π. κρασί «Αλάνι» και το τσίπουρό του «Θηρίο», περιέλαβε στη λίστα κρασιών του μαγαζιού, σχεδόν όλες τις ετικέτες του ροδίτικου αμπελώνα, ενώ ανθολογεί οίνους και από Μακεδονία (Δράμα και Κιλκίς) και Θράκη.
Όλα αυτά τα κρασιά, θα τα δοκιμάσετε μαζί με κάποια από τα 26 μαγειρευτά πιάτα του καταλόγου, όπως μουσακά, μοσχαράκι κοκκινιστό, κοτόπουλο λεμονάτο, λαχανοντολμάδες, σουτζουκάκια, παστίτσιο, γεμιστά, γιουβαρλάκια, ψαρόσουπα και κρεατόσουπα κλπ.. Τα πιάτα εναλλάσσονται καθημερινά. Για παράδειγμα, τη μέρα που πήγαμε το μενού περιελάμβανε επτά μαγειρευτά, συν τα ορεκτικά, τις σαλάτες και τις αλοιφές, που είναι πάντα στη διάθεση του επισκέπτη. Εμείς πήγαμε μεσημέρι αλλά από το απόγευμα και μετά, έχει και πλατό με αλλαντικά και τυριά που μπορείτε να τα συνοδεύσετε με ένα ποτήρι κρασί. Για αρκετούς από τη γειτονιά και τους εργαζόμενους στα γύρω γραφεία, όπως μας λένε τα παιδιά που δουλεύουν εδώ, η επίσκεψη στο ΑTHeRee για ένα κρασί με μεζέ, έχει γίνει μια μίνι ιεροτελεστία.
Το μοσχαράκι γιουβέτσι στο ΑTHeRee ήταν μια βουτιά στο απώτατο γευστικό παρελθόν μας. Το κρέας έλιωνε και το πεντανόστιμο κριθαράκι, μακριά από το al dente, παρέκαμπτε το κουζινικό ύφος της μαμάς και έφτανε στις μακρινές μέρες της γιαγιάς. Μας άρεσαν πολύ οι λαχανοντολμάδες. Ευμεγέθεις, με κρουστό φύλλο, και ωραία δεμένη παχιά σάλτσα αυγολέμονο. Η ψαρόσουπα ήταν ευπρόσδεκτη εκείνη την κρύα μέρα και το λεμόνι ακουγόταν ευχάριστα δυνατά. Τους αρέσουν οι δυνατές γεύσεις εδώ, όπως διαπιστώσαμε και στο μαστιχωτό ξιδάτο χταπόδι με το ξίδι του να δικαιώνει το όνομα της συνταγής. Από τις αλοιφές ξεχωρίσαμε τη μελιτζανοσαλάτα, και αυτή με το «γλυκάδι» της, όπως λένε κάποιοι κατ’ ευφημισμόν το ξίδι, μόνο που εδώ η κουζίνα ακριβολογεί. Το ξίδι είναι τόσο όσο πρέπει για να τονίσει τη μελιτζάνα. Μας άρεσε πολύ ο βελούδινος ταραμάς και αφήσαμε για μιαν άλλη φορά την τυροκαυτερή που μας είπαν πως κάνει σουξέ, όπως και τα αλίπαστα.
Τα χρωματιστά τραπεζάκια μπροστά στο μαγαζί, όπως και η απέναντι σάλα σε πράσινο παστέλ χρώμα και το κοινό που δημιούργησε το μαγαζί, δίνουν ζωή στη μικρή στοά Τοσίτσα. Ομολογούμε πως ποτέ δεν την είχαμε παρατηρήσει έτσι που βρίσκεται σεμνά κρυμμένη στο πλάι της διάσημης – για τα στέκια της – οδού Κολοκοτρώνη, στη διευρυμένη είσοδο του τριώροφου μεγαλοπρεπούς κτιρίου που φέρει το όνομα του βαρόνου Μιχαήλ Τοσίτσα.
Από περιέργεια, ανεβήκαμε μέχρι τον τρίτο όροφο, όπου ακόμα υπάρχει η επιγραφή: «Προς Ίδρυμα Βαρόνου Μιχαήλ Τοσίτσα». Κατεβαίνοντας με τα πόδια προς το ισόγειο βυθιστήκαμε σε ένα αρχιτεκτονικό παρελθόν, όπου ο κάθε όροφος είχε εσωτερικά μπαλκόνια, και μεγάλους διαδρόμους, που έβλεπαν τα παράθυρα των γραφείων. Των γραφείων; Εμείς είδαμε το εργαστήριο μιας κυρίας που έραβε. Μάθαμε πως δεν είναι ακριβώς μοδίστρα, αλλά φτιάχνει κουμπότρυπες και πως παλιά εκεί είχαν τα ραφεία τους μοδίστρες. Υπάρχει ακόμα ένας μικρός καναπές στον διάδρομο, που ίσως έβγαιναν και κουβέντιαζαν και έτρωγαν κάτι στα διαλείμματά τους…
Τα χρωματιστά μπουκάλια που στολίζουν τα ράφια αντανακλούν όμορφα τα φώτα τα μαγαζιού, όπως και ο καθρέφτης με την πλουμιστή βίνταζ κορνίζα απέναντι από την είσοδο πάνω από τα τραπεζάκια. Η οικεία, «καθησυχαστική» γεύση του φαγητού, το φιλικό σέρβις των νεαρών παιδιών, το arty κτίριο και οι ιστορίες (που φανταστήκαμε) μας έφτιαξαν τη μέρα.
Info
ΑTHeRee, Στοά Τοσίτσα – Κολοκοτρώνη 29, τηλ. 69322351547
Δείτε επίσης:
Χρονοκράτηση: Πόση ώρα δικαιούμαστε σε ένα τραπέζι εστιατορίου;
18 στέκια για ψάρια και θαλασσινά στο κέντρο, αλλά και σε όλη την πόλη
Το άρθρο της εβδομάδας
