Κι ο ζευγάς ζευγάς. Δύσκολος ο Οκτώβριος, μήνας οργώματος και σποράς, γεμάτος ελπίδες για όλη τη χρονιά.
To όργωμα των χωραφιών μοιάζει σήμερα πολύ εύκολο έργο, αφού οι γεωργοί με τα τρακτέρ έχουν έτοιμο το χωράφι τους για φύτεμα σε ελάχιστο χρόνο. Πριν όμως από πενήντα και παραπάνω χρόνια τα πράγματα ήταν κάπως αλλιώς. Κάθε τόπος συντηρούσε εκατοντάδες βόδια και υποζύγια και κανένα τρακτέρ, ούτε φυσικά σκαπτικά μηχανήματα.
Για να ετοιμαστεί η γη για φύτευση χρειάζονταν δεκάδες εργατοώρες. Ο ζευγάς ξυπνούσε άγρια νύχτα για να ζευγαροταΐσει 2-3 φορές τα ζώα του, ώστε να είναι σε θέση να φέρουν
εις πέρας το δύσκολο έργο του οργώματος. Η γυναίκα του ζευγά προετοίμαζε στις ίδιες σκληρές ώρες το φαγητό της οικογένειας, αφού δεν έπρεπε για κανέναν λόγο να βρει
ο ήλιος τους ζευγάδες στο σπίτι.
Όσοι γεωργοί δεν διέθεταν δικό τους ζευγάρι «συζεύανε» με κάποιον που ταιριάζανε τα χνότα τους και είχε την ίδια με αυτούς περιουσία. Αφού φορτώνανε τα ζυγάλετρα στον γάιδαρό τους, περνούσαν και παρελάμβαναν και την αγελάδα του συζευγά τους.
Όταν έφταναν στο χωράφι ζεύανε τις αγελάδες στον ζυγό και προσάρμοζαν σταλούρα του το ησιόδειο (ξύλινο) άροτρο. Ο ζευγάς κρατούσε σφιχτά με το ένα χέρι τη λαβή (έγχερις) του αλετριού και με το άλλο τον κάτσουνα και το ζεύτη (σχοινί καθοδήγησης των ζώων). Τα παραγγέλματα προς τα ζώα ήταν ζωηρά: Παραλαβή! Εσω ιά! Χα! Κράτει!
Δείτε επίσης:
Σε αυτή την οικογενειακή φάρμα καλλιεργούν γνήσια πιπεριά και παραδοσιακή πάστα Φλωρίνης!
Μια οικογένεια από τις Σέρρες φτιάχνει αγνό τραχανά για βρέφη, χωρίς αλάτι
Δύο φίλοι άφησαν την πληροφορική για να καλλιεργούν όσπρια στη Θεσσαλία
