Στην Αρχελάου, τον δρόμο με τις περισσότερες αφίξεις της σεζόν, η Μαργαρίτα Σιδερίδου έχει στήσει έναν μικρόκοσμο φωτεινό και φιλόξενο.
Η Αρχελάου, για τους παλιούς Παγκρατιώτες, ήταν πάντοτε ένα απλό πέρασμα προς την πλατεία Προσκόπων, ή προς το άλσος και την Ευτυχίδου. Είχε και εμπορικά καταστήματα που εξυπηρετούσαν σχεδόν αποκλειστικά τη γειτονιά, όμως καθώς ο χρόνος όλα τα αλλάζει ελάχιστα πια έχουν απομείνει. Στη θέση τους έχουν ανοίξει καφέ και εστιατόρια, ένα θέατρο, all day μαγαζιά και μπαρ. Ανάμεσά τους και ένας σχετικά μικρός, μακρόστενος λευκός χώρος, ένα σκαλί κάτω από το επίπεδο του δρόμου, που ακούει στο όνομα Ohh boy και έχει ως σήμα έναν σκύλο με το λουρί του, που κοιτάζει το όμικρον. Μάλλον περιμένει το αφεντικό του να τελειώσει τον καφέ του.
Έχει εκείνον τον αέρα που αποκτά ένα στέκι στην καρδιά του αστικού ιστού μιας πρωτεύουσας και θα μπορούσε να είναι κάπου στην Αθήνα, το Λονδίνο, τη Ρώμη, τη Μαδρίτη. Είναι φωτεινό, καθαρό, με τη διακόσμηση να παραπέμπει σε νεοϋορκέζικο νεανικό σπίτι, άκρως instagramικό και φωτογενές. Μόλις μπεις, έρχεσαι αντιμέτωπος με το ψυγείο και την προθήκη των γλυκισμάτων και μάλλον εκεί κολλάει το Ohh boy που βγαίνει αυθόρμητα από τα στόματα όσων έχουν γλυκό δόντι. Άκαπνο, με instrumental ταξιδιάρικη μουσική σε ένταση που επιτρέπει τις συζητήσεις, και νεορομαντικά ελαφρώς δαντελωτά σερβίτσια, θα έλεγα ότι απευθύνεται κυρίως σε κορίτσια αν δεν με διέψευδαν οι άντρες στις παρέες.
Γιατί στο Ohh boy πάνε παρέες, που συζητούν και γελάνε, δεν είναι κολλημένοι στις οθόνες, μοιράζονται γλυκά και πίνουν καφέδες. Πάνε και μόνοι τους, όπως η γλυκύτατη νεαρή κυρία που δούλευε στον υπολογιστή της και παρήγγειλε ένα vegan burger, το οποίο, ειρήσθω εν παρόδω, μου φάνηκε πολύ ενδιαφέρον. Όπως και όλος ο κατάλογος των Treat & Small eats που προσφέρουν.
Ο καφές είναι της εταιρείας Ipanema, τα διάφορα τσάγια της Clipper Organic tea, σε φακελάκια οικολογικά και όλα δείχνουν το ενδιαφέρον για την ποιότητα. Το τσιζ κέικ πραλίνα που παρήγγειλα ήταν τόσο φρέσκο ώστε δεν μπορούσε να κοπεί κανονικά γιατί δεν είχε ακόμη σφίξει η κρέμα (αυτό το γράφω στα πλεονεκτήματα). Πήρα και vegan μπάρες για το γραφείο και τις μοιραστήκαμε -αν ήταν πιο κοντά θα παίρναμε συχνότερα.
Από τα μικρά τραπεζάκια, το μεγάλο στενόμακρο στο κέντρο και τον πάγκο στο παράθυρο που κοιτάζει στο πεζοδρόμιο και τους περαστικούς θα επέλεγα μια μόνιμη θέση στο τρίτο. Η τιμή για τον καφέ με το συνοδευτικό, γλυκό ή αλμυρό, δεν ξεπερνά τα 10 ευρώ, οι σερβιτόροι είναι ευγενέστατοι και χαμογελαστοί και τελικά μάλλον θα ξαναπάω πολύ σύντομα.
info
Αρχελάου 32, Παγκράτι, Αθήνα, τηλ. 211 1838340
* Το κείμενο πρωτοδημοσιεύτηκε στο εβδομαδιαίο περιοδικό και ένθετο της εφημερίδας Πρώτο Θέμα Gala.
