Πάνε κοντά 30 χρόνια που ο Μήτσος ανέλαβε -από μπακαλόγατος- αφεντικό την «υπόγεια την ταβέρνα, μες σε καπνούς και σε βρισιές», αν αληθεύει ο αστικός μύθος που θέλει τον Κ. Βάρναλη να εμπνέεται εδώ το γνωστό ποίημά του. Άρχοντας και σοφός γκουρού, ο Μήτσος διευθύνει τον υπόγειο πλανήτη του με τη μαεστρία ενός Φον Κάραγιαν.
Αυστηρός όπου πρέπει, μαλακός όπου αγαπάει, σιωπηλός όταν χρειάζεται, λαλίστατος όταν χαλαρώνει, με άγρυπνο το γερακίσιο του μάτι να προλάβει τις στραβές, να διασφαλίσει την καλοπέραση του πιο ετερόκλιτου κοινού, όπου στο ίδιο τραπέζι συνευρίσκονται οι παρακμιακές περσόνες της αγοράς, μη μου άπτου κυρίες των βορείων προαστίων, εναλλακτικοί και διάσημοι καλλιτέχνες, πρωθυπουργοί και νιόβγαλτα πιτσιρίκια, δισεκατομμυριούχοι επιχειρηματίες της υψηλότερης γκάμας και η αλκοολική χόμλες της γειτονιάς, εσύ κι εγώ πλάι στη Νορβηγή τουρίστρια που ποθεί να οσμιστεί το αληθινό άρωμα μιας παρελθούσας ελληνικότητας, που πίνει ακόμα ρετσίνα τεφαρίκι από τον κατρούτσο.
Εδώ ο καθένας βρίσκει τη θέση του, αρκεί να τον βαστάνε τα πόδια του και να μη γλιστρήσει στην πατίνα της σκάλας, αρκεί να έχει την υπομονή να αποφάει ο προηγούμενος, αναμένοντας μ’ ένα κρασάκι στα σκαλοπάτια. Να χαθεί στο ημίφως που φωτίζει κινηματογραφικά και πλάγια τη φθορά, βασιλικοί στα περβάζια, η μαρμάρινη ποτηροθήκη, ένα κουρτινάκι να χωρίζει τα άδυτα, μια μουσειακή προθήκη του περασμένου αιώνα που προφανώς γνώρισε προσωπικά τον Παπαδιαμάντη, τα βαρέλια, το οργωμένο από το χρόνο τσιμεντένιο πάτωμα.
Εδώ για όλα αποφασίζει ο βασιλικότατος βασιλεύς, Μήτσος. Δεν θα παραγγείλεις. Λιγόλογος ο Ανέστης, νυν υπάλληλος και ενδεχομένως μελλοντικό αφεντικό, θα σου φέρει το φρέσκο ζυμωτό ψωμάκι, τη διάσημη ρεβιθάδα, γιαχνί με τα λαχανικά της κάθε εποχής, μοσχαρόσουπα, χόρτα ζεστά και λεμονάτα και μια μαγική χωριάτικη στην εποχή της, ό,τι μικρό ψαράκι διαθέτει η αγορά, μοσχαρόσουπα με κριθαράκι και σέλινο, τηγανητό μπακαλιάρο, φασολάδα. Η κλασική Ελλάδα πριν τον Τσελεμεντέ, μαγειρεμένη απαράλλακτα, ταβερνιάρικα και όχι σπιτικά-όπως έχουν γράψει πολλοί. Γεύση από πολύ παλιά, αληθινά, φρεσκότατα υλικά.
Εδώ, δεν κάθεσαι να απαριθμήσεις τις διασημότητες που γεύτηκαν τα απρόσμενα γλέντια με τα πλανόδια όργανα, καθότι άπειρος ο αριθμός τους. Ζητάς κι εσύ ένα ενσταντανέ με τον Μήτσο. Έρχεται αγκαλιά με την κορνίζα, φωτογραφημένος με τον Κόπολα κι ένα μάτι μπλαζέ του τύπου «τι να μας πεις κι εσύ τώρα». Μπλαζέ όχι του σνομπισμού, αλλά μιας ζωής χορτάτης, τεράστιας, σαν έπος του -αθηναϊκού- Χόλιγουντ.
info
Σωκράτους 9 & Θεάτρου, Αθήνα, τηλ. 210 3211463.
