Το αγγούρι, το πιο δροσερό λαχανικό του ελληνικού καλοκαιριού, σε μια τραγανή και ζουμερή μπουκιά, σε μεταφέρει απ’ την ανεπαίσθητη πίκρα της φλούδας του, στη δροσερή, γλύκα του με τα λεπτά πράσινα αρώματα. Αυτό που με ενθουσιάζει με το αγγούρι είναι τα σεμνά φυτικά του αρώματα, στα οποία σπάνια στεκόμαστε καθώς το καταναλώνουμε συνήθως ανάμεσα σε άλλα λαχανικά, χωρίς να του δίνουμε τη δέουσα σημασία.
Δοκιμάστε όμως να βάλετε σε ένα τζιν τόνικ, αντί για μια φέτα λεμόνι, μια φλούδα από αγγούρι και μάλιστα πιέστε τη λίγο με ένα γουδοχέρι, να βγάλει λίγο ζουμί στο ποτήρι. Ξαφνικά αντιλαμβάνεσαι το μεγαλείο της αρωματικής του σύνθεσης, καθώς μεταμορφώνει το συγκεκριμένο ποτό, σε κάτι βαθιά ερωτικό. Και μετά δοκιμάστε να πιέσετε μερικές φλούδες από αγγούρι σε μια κανάτα, προσθέστε λίγο παγωμένο νερό και δυόσμο, συμπληρώστε με παγάκια και απολαύστε το μια ζεστή μέρα. Ένα λεπτό αριστούργημα!
Βρίσκω αξιοσημείωτο το πως το αγγούρι δεν καρπώνεται το μερίδιο δόξας που δικαιούται στη κουζίνα. Γιατί ως υλικό, ενώ βρίσκεται πολύ συχνά στα ψυγεία κάθε σπιτιού, κανείς δεν το παίρνει στα σοβαρά για να το αφήσει να πρωταγωνιστήσει σε μια παρασκευή. Παίζει πάντα ρόλο τρίτου κομπάρσου σε μια σύνθεση, με αποτέλεσμα να υποτιμάμε τη συμβολή του.
Η κλασικές, καθημερινές χρήσεις του είναι στη χωριάτικη σαλάτα και ως βασικό συστατικό σε ένα τζατζίκι. Στο τζατζίκι, σημειώνω πως θα πρέπει να χρησιμοποιείται μόνο το τραγανό μέρος της σάρκας του μαζί με τη φλούδα και να πετιέται ο κεντρικός άξονας με τα σπόρια, που χαλάνε την υφή και είναι γεμάτα νερό.
Αλλά εγώ το χρησιμοποιώ και στη κλασική μαρουλοσαλάτα μαζί με το κρεμμυδάκι και τον άνηθο και βέβαια στη πατατοσαλάτα μου, για να δίνει και στις δύο περιπτώσεις δροσιά, τραγανότητα, φρεσκάδα και λεπτά αρώματα. Όμως η πιο σοβαρή πρόταση που σας έχω είναι να το αφήσετε να πρωταγωνιστήσει σε μια αγγουροσαλάτα, να είναι το μόνο κύριο υλικό και να το πλαισιώσετε από λίγα μυρωδικά που του πάνε όπως άνηθο και δυόσμο. Με κύριο ενισχυτικό της λεπτής του γεύσης τον ανθό αλατιού και ένα καλό ξίδι, το δειλό αγγούρι, μπορεί να λάμψει σε μια σαλατιέρα που το αφήνει χωρίς ανταγωνισμό.
Σε γενικές γραμμές το αλάτι και το ξίδι είναι τα πιο ταιριαστά υλικά στο αγγούρι. Από τα στικ που βάζουμε ως ορεκτικά σε νερό με ξίδι κι αλάτι, ως τις πίκλες με αγγούρι. Που για μένα είναι ένα εκπληκτικό γαστρονομικό προϊόν από μόνες τους. Αν δεν τις πάρετε έτοιμες, είναι πολύ απλές στη παρασκευή.
Θα συνδυάσετε 1 μέρος ξίδι με 1 μέρος νερό, ¼ αλάτι και ¼ ζάχαρη και θα τους δώσετε μια βράση. Στη συνέχεια θα κόψετε σε ένα βάζο φέτες από αγγούρι πάχους μισού εκατοστού (ή μικρά φρέσκα αγγουράκια) και μαζί τους λίγο σκόρδο και σπόρια κόλιαντρου. Θα προσθέσετε τέλος στο βάζο, την άλμη που φτιάξατε. Σε 12 ώρες θα έχετε ένα εκλεκτό μεζέ, για να τον απολαύσετε σκέτο ως ορεκτικό με ούζο, για να πλαισιώσει ένα σνίτσελ ή ένα πατέ και βέβαια να μπει ψιλοκομμένο σε διάφορες παρασκευές όπως πατατοσαλάτες, σάλτσα ταρτάρ, σάλτσα τόνου, φιλέτο ταρτάρ ή σε ένα γλυκοπικάντικο τσάτνεϊ.
Το ιδανικό ταίριασμα με το αγγουράκι τουρσί είναι η κάπαρη, αλλά και η αντζούγα, υλικά με αλμύρα και εντάσεις γεύσης. Αν το καλοσκεφτείτε, το δειλό αγγουράκι της σαλάτας μας, που κανείς σχεδόν δε του δίνει σημασία, μέσα απ’ τη διαδικασία της μετατροπής του σε τουρσί με αρωγό το αλάτι και το ξίδι, μεταμορφώνεται σε ένα υλικό με αυτοπεποίθηση που δεν περνά πια απαρατήρητο.
Αλλά αν κάποιος του αφιερώσει χρόνο και ως νωπό και αφήσει την ευαισθησία της παλέτας του χωρίς παρεμβολές από άλλα υλικά, είναι σίγουρο ότι θα εκτιμήσει τη λεπτή γαστρονομική αξία του αγγουριού περισσότερο απ’ ότι μέχρι σήμερα. Για μένα το σημείο καμπής στην αντίληψη της σημασίας του, ήταν η χρήση του σε κοκτέιλ, δροσερό νερό και η αγγουροσαλάτα με δυο σουσάμια, όπου πρωταγωνιστούσε και έκλεψε καρδιές στα τραπέζια που κάνω σπίτι μου.
Δείτε παρακάτω και σχετικές συνταγές:
Πράσινη σαλάτα αλ Καρούσο
Η βάση της σαλάτας αλ Καρούσο, είναι μια σύνθεση από τρεις πράσινες σαλάτες, σγουρή κόκκινη, σγουρή πράσινη και απλή πράσινη που εμπλουτίζονται με δροσερό και σφριγηλό αγγούρι, με τραγανό και πικάντικο ραπανάκι και με αψύ και τραγανό κρεμμύδι ώστε να κοντραριστούν οι υφές και να συμπληρωθεί μια γευστική παλέτα με διαφορετικά υλικά με προσωπικότητα.
Δροσερή σαλάτα με αγγούρι και σουσάμια
Σ’ αυτή τη σαλάτα, το δειλό αλλά εξαιρετικά κομψό γευστικά αγγούρι αφήνεται να πρωταγωνιστήσει και να δικαιώσει την αξία του. Ταιριάζει υπέροχα με ψαρικά, με παναρισμένα κρεατικά όπως σνίτσελ ή κοτομπουκιές, αλλά και ως ορεκτικό πριν ένα πιάτο ζυμαρικών χωρίς ντομάτα.
Πατατοσαλάτα αλ Caruso
Μια πατατοσαλάτα τσαχπίνικη, με πολλαπλές υφές και γευστικές εκπλήξεις που μπορεί ν’ αποτελέσει γεύμα ή το ιδανικό συνοδευτικό για σνίτσελ, αλλά ταιριάζει με όλα τα ψητά κρεατικά.
Σος ταρτάρ
Η σος ταρτάρ (sauce tartar) είναι μια κρεμώδης κρύα σάλτσα που βασίζεται στη μαγιονέζα και έχει καθιερωθεί ως ιδανική για να συνοδεύσει ψάρι, αλλά ταιριάζει και με παναρισμένα κρέατα όπως σνίτσελ ή κοτόπουλο, και σε πλείστα σάντουιτς.
