Στις μικρές φάρμες του ιταλικού νησιού, αυτούς τους μήνες γίνονται οι καλύτερες τυροκομήσεις της χρονιάς.
Ο ήχος από τα κουδούνια των προβάτων απλώνεται στους πράσινους από τις χειμερινές βροχές λόφους της Σικελίας. Σε αυτόν τον τόπο, που τόσο θυμίζει κυκλαδικό τοπίο ή περιοχές του νότου της Κρήτης, η κτηνοτροφία είναι ζωντανή και κάθε οικογένεια παράγει τα δικά της τυριά, με ιστορία αιώνων. Ενα από αυτά είναι η ricotta salata, η αλατισμένη ρικότα δηλαδή, ένα τυπικό σιτσιλιάνικο τυρί, πρόγονος της διάσημης σήμερα ricotta.
Την άνοιξη, όπου το γάλα των προβάτων είναι πλούσιο και αρωματικό χάρη στην τροφή τους, τα βότανα δηλαδή και τα άγρια χόρτα που βόσκουν, είναι η καλύτερη εποχή για τις τυροκομήσεις τους. Γύρω στα 12 είναι τα πιο γνωστά τυριά τους, όμως τούτο, η αλατισμένη ρικότα, έχει πολλές ομοιότητες με ένα δικό μας τυρί: την ξερή μυζήθρα ή/και τον κρητικό ανθότυρο. Γίνεται με το τυρόγαλα που μένει από την τυροκόμηση «πρώτων» τυριών με την προσθήκη γάλακτος και την αναθέρμανση του μείγματος μέχρι να σχηματιστεί το τυρόπηγμα. Στη συνέχεια μπαίνει σε καλούπια, πιέζεται, αλατίζεται, αναποδογυρίζεται κάθε μέρα και ωριμάζει για τουλάχιστον δυο-τρεις μήνες προτού καταναλωθεί. Τα χαρακτηριστικά της ricotta salata είναι κοινά με εκείνα της δική μας μυζήθρας και του ανθότυρου. Εύθρυπτη, αρωματική, ανοιχτόχρωμη, με διάσπαρτες μικρές οπές, γαλατένια και εθιστική είναι το τυρί που συνοδεύει το κολατσιό, μπαίνει σε σαλάτες και πίτες, αλλά τρίβεται και πάνω σε ζυμαρικά. Είναι χαμηλή σε λιπαρά και καθώς ωριμάζει η γεύση της, και τα αρώματά της γίνονται πιο συμπυκνωμένα, πιο μεστά και μεθυστικά.
Τούτη την άνοιξη, που η Ιταλία δοκιμάζεται, η σκέψη μας είναι κοντά στους ανθρώπους της. Και αν δεν μπορούμε να ταξιδέψουμε στους αγαπημένους τόπους της, μπορούμε να ονειρευόμαστε τα επόμενα ταξίδια που κάποια στιγμή θα γίνουν πραγματικότητα.
Δείτε επίσης:
Η γευστική κληρονομιά ενός μοναδικού ιταλικού τυριού
Δροσερό γλυκό με καφέ και τυρί ρικότα
