Ψητή, τηγανητή, στο φούρνο, στη σχάρα, σε σαλάτες ή συνοδευτικό, η ταπεινή πατάτα είναι αγαπημένη μικρών και μεγάλων και από τα πιο ευέλικτα λαχανικά. Ιδού λοιπόν ο απόλυτος οδηγός που φτιάξαμε για τη χάρη της…
Η ιστορία και οι ποικιλίες της
Πατρίδα της πατάτας είναι η Νότια Αμερική. Από εκεί ταξίδεψε στην Ισπανία και μετά σε ολόκληρη την Ευρώπη. Στην Ελλάδα λέγεται ότι επιβλήθηκε τον 19ο αιώνα, χάρη σε ένα τέχνασμα του κυβερνήτη Καποδίστρια, με το οποίο εξουδετέρωσε την επιφυλακτικότητα των Ελλήνων στο νέο τρόφιμο, κλειδώνοντάς το σε αποθήκες εσκεμμένα αφύλακτες, ώστε ο λαός να μπορεί να τις κλέψει πιστεύοντας ότι είναι πολύτιμες. Και έτσι η πρώτη εκτεταμένη καλλιέργεια έγινε το 1828 στην Αίγινα με πατάτες από την Κέρκυρα και τη Σύρο. Από τότε μέχρι σήμερα η ταπεινή πατάτα είναι αγαπημένη τροφή μικρών και μεγάλων. Δείτε περισσότερα ΕΔΩ
Διατροφικά στοιχεία
Η πατάτα αποτελεί πλούσια πηγή υδατανθράκων, κυρίως με τη μορφή του αμύλου. Το άμυλό της είναι ανθεκτικό στην πέψη, διατηρώντας πολλές από τις ουσίες που περιέχει ανέπαφες και παρέχοντας απορρόφηση των συστατικών σε πολλά επίπεδα, ενώ παράλληλα αυξάνει το αίσθημα του κορεσμού. Επίσης, η πατάτα περιέχει αρκετές βιταμίνες και μέταλλα. Ειδικά αν καταναλωθεί με τη φλούδα, ο οργανισμός λαμβάνει βιταμίνη C, Β6, κάλιο, θειαμίνη, ριβοφλαβίνη, νιασίνη, μαγνήσιο, φώσφορο, σίδηρο και ψευδάργυρο, ενώ δίνει στον οργανισμό φυτικές ίνες αντίστοιχες των δημητριακών ή προϊόντων ολικής αλέσεως. Η αγαπημένη αυτή τροφή έχει και αντιοξειδωτική δράση, μια και είναι πηγή πολυφαινολών, καροτενοειδών και άλλων φυτοχημικών ουσιών.
Βέβαια, από την άλλη πλευρά, η πατάτα έχει και υψηλό γλυκαιμικό δείκτη (θεωρείται ότι ανεβάζει πολύ γρήγορα την περιεκτικότητα της γλυκόζης στο αίμα μετά την κατανάλωσή της) και για πολλούς θεωρείται τρόφιμο με μειωμένη θρεπτική αξία. Πάνω από όλα όμως σημασία έχει ο τρόπος μαγειρέματος (ας μην ξεχνάμε ότι περιέχει μόνο 0,1% λιπαρά), καθώς και η κατανάλωση της φλούδας της -σε όποια συνταγή είναι δυνατόν αυτό- γιατί περιέχει περίπου το 50% της θρεπτικής αξίας της.
Πώς να κάνετε τις τέλειες τηγανητές πατάτες
Αν υπάρχει ένα φαγητό στον κόσμο που αρέσει σε όλους, μικρούς και μεγάλους, αυτό είναι σίγουρα οι τηγανητές πατάτες. Είναι γεγονός πως η ποιοτική τηγανητή πατάτα έχει μεγάλη ζήτηση και ο κόσμος ξέρει να την ξεχωρίζει και να την εκτιμά αντίστοιχα. Ας μιλήσουμε για την τηγανητή πατάτα, τα μυστικά και τις παραλλαγές της. Μάθετε τα πάντα από την ιστορία της μέχρι το σωστό κόψιμο, το λάδι που θα χρησιμοποιήσετε, τα εργαλεία, το αλάτι και τη διαδικασία ΕΔΩ
Μπορούν να γίνουν λιγότερο παχυντικές;
Οι τηγανητές πατάτες απορροφούν πολύ λάδι, γι’ αυτό και μας φορτώνουν με πολλές θερμίδες. Υπάρχει όμως ένα έξυπνο τέχνασμα χάρη στο οποίο μπορείτε να μειώσετε το λάδι που θα απορροφήσουν. Δείτε ΕΔΩ
Οι πιο «κολασμένες» τηγανητές πατάτες
Υπάρχει μεγαλύτερη απόλαυση από ένα πιάτο τηγανητές πατάτες; Ναι, υπάρχει! Ένα πιάτο με τηγανητές πατάτες και λιωμένο τυρί, μπέικον, τσίλι κον κάρνε, σάλτσες και δεν ξέρουμε κι εμείς τι άλλο… Και επειδή τα λόγια είναι περιττά, δείτε ΕΔΩ 5 προτάσεις για τηγανητές πατάτες που θα σας κάνουν να παραμιλάτε!
Οι… διάσημες
Οι διαιτολόγοι τις μισούν, οι μαμάδες τις αποφεύγουν και όλος ο υπόλοιπος κόσμος τις λατρεύει! Ναι, οι τηγανητές πατάτες είναι από τα πιο διάσημα διεθνή φαγητά και κάθε χώρα έχει το δικό της τρόπο να τις σερβίρει. Δες ΕΔΩ 13 διάσημες προτάσεις σερβιρίσματος που αξίζει να δοκιμάσεις.
Τo λεξικό της μαγειρεμένης πατάτας
Στο μαγείρεμα η πατάτα χρησιμοποιείται ανά τον κόσμο πανομοιότυπα εξού και τα πολλά ονόματα που της αποδίδουν. Είναι τόσα πολλά μάλιστα που μπορούμε να μιλήσουμε για… λεξικό στις μαγειρεμένες πατάτες! Δείτε ΕΔΩ περισσότερα. Και μερικοί τρόποι να τις μαγειρέψετε ΕΔΩ
Τρόπος αποθήκευσης
Όπως όλα τα τρόφιμα, έτσι και οι πατάτες, έχουν τον τρόπο τους για να διατηρηθούν όσο το δυνατόν περισσότερο και να αποφύγετε τις εκνευριστικές «φύτρες» που δημιουργούνται όταν αποθηκευτούν λάθος. Τι μπορείτε λοιπόν να κάνετε; Οι πατάτες πρέπει να καταναλώνονται ιδανικά όταν είναι σκληρές, ο φλοιός τους είναι λείος και όχι ζαρωμένος και δεν έχουν φύτρες. Όταν βέβαια δημιουργηθούν φύτρες αυτό δεν σημαίνει απόλυτα ότι θα πρέπει να τις πετάξετε δεδομένου ότι μπορείτε να τις αφαιρέσετε, να τις κόψετε και να μαγειρέψετε τις πατάτες όπως επιθυμείτε. Ποιος είναι όμως ο σωστός τρόπος αποθήκευσής τους; Κατ’ αρχάς πρέπει να «αναπνέουν» και να μην είναι εκτεθειμένες στον ήλιο και την υγρασία. Ένα σημείο σκιερό λοιπόν όπου θα παίρνουν αέρα όπως ένα καλάθι μαναβικής είναι ιδανικό. Φυσικά σε καμιά περίπτωση δεν μπαίνουν στο ψυγείο γιατί λόγω της υγρασίας θα βγάλουν φύτρες, θα ζαρώσουν και θα μαυρίσουν μόλις τις μαγειρέψετε. Επίσης, αποφύγετε να τις αποθηκεύετε μαζί με τα κρεμμύδια γιατί θα χαλάσουν πιο γρήγορα ενώ καλύτερα να μην δοκιμάσετε να τις αποθηκεύσετε με ένα μήλο για να παρατείνετε -όπως πιστεύεται- το χρόνο ζωής τους. Το αποτέλεσμα θα είναι ακριβώς το αντίθετο αφού το μήλο επιταχύνει την ωρίμανση της πατάτας εξαιτίας της έκλυσης αιθυλενίου.
Μπορεί βέβαια οι περισσότεροι από εμάς να αποθηκεύουμε τις πατάτες σε δροσερό και σκιερό μέρος -συνήθως κάτω από το νεροχύτη- , ωστόσο δεν είναι λίγοι εκείνοι που τις βάζουν στο ψυγείο. Αν ανήκεις και εσύ σε αυτούς, καλά θα κάνεις να το ξανασκεφτείς! Δες γιατί ΕΔΩ
Χρήσιμες συμβουλές
*Είναι καλύτερα να διατηρείτε τις πατάτες σε υφασμάτινες σακούλες παρά σε νάιλον, και πάντα σε σκοτεινά και δροσερά μέρη (ποτέ στο ψυγείο).
*Προτιμήστε να μαγειρεύετε τις πατάτες στον ατμό ή σε ελάχιστο νερό, γιατί μια πατάτα κατά το βράσιμο χάνει τη μισή ποσότητα της βιταμίνης C και Β, και περίπου το 40% από το κάλιο που περιέχει.
*Οι φλούδες ωμής πατάτας, χρησιμοποιούμενες σαν κομπρέσες, ανανεώνουν το δέρμα, μειώνουν τους μαύρους κύκλους και απαλύνουν τις σακούλες κάτω από τα μάτια.
*Ο χυμός ωμής πατάτας θεωρείται ότι βοηθάει σε περιπτώσεις ρευματισμών και κάποιων μορφών αρθρίτιδας.
*Καλό είναι να μην καταψύχετε μαγειρεμένες πατάτες σε οποιαδήποτε μορφή, καθώς αποτελούνται σε μεγάλο ποσοστό από νερό το οποίο διαχωρίζεται από το άμυλο και το φαγητό «νερουλιάζει» όταν ξαναζεσταθεί.
