Ήταν το 2009, στο chef’s table του Milos, που απολαύσαμε ένα πραγματικό κερκυραϊκό μπιάνκο εκτός νησιού, από τα χέρια του Περικλή Κοσκινά.
Μαζί με το μπουρδέτο αποτελούν δύο από τα κορυφαία πιάτα της κερκυραϊκής κουζίνας, τα οποία δυστυχώς δεν έχουν γνωρίσει τις δόξες της παστιτσάδας και του σοφρίτο, ίσως γιατί το ψάρι δεν έχει στα καθ’ ημάς τη δημοτικότητα του κρέατος. Ωστόσο, ο chef pâtron του Cookoovaya το συμπεριλαμβάνει πάντοτε στα μενού του, εντός και εκτός αθηναϊκών τειχών.
Σύμφωνα με τον ίδιο, «Η συνταγή, προφανώς, δεν αποτελεί προϊόν δικής μου έμπνευσης, είναι ένα παραδοσιακό πιάτο του νησιού μου και δεν την έβρισκες ποτέ μέχρι το 2009 σε εστιατόρια εκτός Κέρκυρας. Πιστεύω ότι αποτελεί ακρογωνιαίο λίθο της κερκυραϊκής κουζίνας, αλλά και ένα από τα πιάτα της χώρας που θα έπρεπε να έχει παγκόσμια αναγνώριση. Έχει πρωταγωνιστή το ψάρι, χρειάζεται ελάχιστα υλικά, προσφέρει ανυπέρβλητη γεύση. Περικλείει όλη την απλότητα, τη δωρικότητα και το μεγαλείο της ελληνικής κουζίνας».
Το μπιάνκο μαγειρεύεται σε ταβά -σε πλατιά ρηχή κατσαρόλα- μαζί με πατάτες, λίγο νερό και εξαιρετικό παρθένο ελαιόλαδο. Γίνεται με φρέσκο ψάρι ημέρας και η υπέροχη, δεμένη σάλτσα του είναι αποτέλεσμα ειδικού χειρισμού της κατσαρόλας και των υλικών. Γιατί και στην Κέρκυρα η κατσαρόλα είναι η βασίλισσα.
Φωτογραφία: Νίκος Μάμαλος
