Στον Βόλο το τσίπουρο είναι διασκέδαση και κοινωνικοποίηση, αφορμή για παρέα και κουβέντα, αλλά και μια γαστρονομική εμπειρία που ξεδιπλώνεται σε γύρους. Είναι ένα παιχνίδι με τους δικούς του κανόνες και έναν ιδιαίτερο επικοινωνιακό κώδικα. Συνήθως δεν ζητάμε έξτρα πιάτα, δεν πάμε για φαγοπότι, αλλά για τσιπουροποσία. Οι βολιώτικοι μεζέδες έρχονται ως συνοδευτικά. Στην αρχή θα σερβιριστούν αλίπαστα και τουρσιά. Μετά, ψαράκια τηγανητά ή ψητά. Θα ακολουθήσει κάτι στεγνό, μια πατάτα ψητή και κάνα πικάντικο τυρί. Έπειτα, ξανά θαλασσινά: μύδια, γαρίδες, ίσως και αχινοί. Οι βολιώτικοι μεζέδες αναβαθμίζονται καθώς προχωρά το ποτό με μια σιωπηρή συμφωνία που τηρείται με σεβασμό στα καλά τσιπουράδικα.
Και αυτά δεν βρίσκονται στην παραλία, όπου κυριαρχεί μια υπερβολή και ένα πιο τουριστικό κλίμα. Βρίσκονται πιο βαθιά στην πόλη ή προς τη Νέα Ιωνία, στους συνοικιακούς δρόμους. Εκεί λοιπόν σερβίρονται τα πραγματικά μαργαριτάρια της τσιπουροποσίας: φούσκες, κολλιτσιάνοι, μπρασκοουρές. λιόκαυτα και χταποδοκεφτέδες, τσιτσίραβλα και κάποια σπέσιαλ μαγειρευτά. Υπάρχουν άγνωστες λέξεις; Κανένα πρόβλημα, θα τις εξηγήσουμε αμέσως.
Στα τσιπουράδικα του Βόλου δεν βιάζεσαι, δεν πίνεις ξεροσφύρι, δεν γεμίζεις το στομάχι. Εκτιμάς τις διαφορετικές γεύσεις, ευφραίνεσαι και απολαμβάνεις
11 ξεχωριστοί βολιώτικοι μεζέδες
Κολλιτσιάνοι
Οι κολλιτσιάνοι ή γαλίπες είναι οι θαλάσσιες ανεμώνες και παρόλο που μοιάζουν με λουλούδια ανήκουν στο ζωικό βασίλειο. Τους βρίσκουμε κολλημένους πάνω στα βράχια και τις πέτρες στα ρηχά νερά και τους συλλέγουμε με μεγάλη προσοχή, διότι το τσίμπημά τους προκαλεί έντονο πόνο. Μπορεί στη θάλασσα να είναι τσουχτεροί, αλλά όταν φτάσουν στο τηγάνι, βουτηγμένοι σε κουρκούτι, τα πράγματα αλλάζουν θεαματικά. Οι κολλιτσιάνοι είναι από τους πιο διάσημους μεζέδες του Βόλου και είναι πεντανόστιμοι.
Μπρασκοουρές και σαλάχι
Η πεσκανδρίτσα και το σαλάχι είναι δύο «άσχημα» ψάρια που τα σπίτια δεν τα προτιμούσαν, αλλά τα τσιπουράδικα έκαναν με αυτά μεζέδες-διαμάντια. Η μπρασκοουρά, δηλαδή η ουρά της πεσκανδρίτσας (μπράσκα), τηγανητή με ή χωρίς σκορδαλιά, έχει σάρκα βελούδινη. Το σαλάχι, αχνιστό, τηγανητό ή σε σαλάτα, είναι τρυφερό και νόστιμο, ένας εξαιρετικός τσιπουρομεζές
Κοπανιστή με πελτέ
Η βολιώτικη κοπανιστή δεν έχει σχέση με το κυκλαδίτικο ΠΟΠ τυρί. Αυτή εδώ θυμίζει περισσότερο τυροκαυτερή και φτιάχνεται με φέτα, καυτερή πιπεριά και πελτέ ντομάτας. Στην ίδια λογική και το φρέσκο ανθότυρο, με μια κουταλιά πελτέ δίπλα, ένας από τους πιο παλιούς μεζέδες του Βόλου.
Χταπόδι ξιδάτο και χταποδοκεφτέδες
Το χταπόδι ξιδάτο είναι επική γεύση. Είναι χταπόδι βρασμένο με ένα φύλλο δάφνης και σερβιρισμένο με καλό λάδι, δυνατό ξίδι και αρωματική ρίγανη. Οι χταποδοκεφτέδες φτιάχνονται από τις κουκούλες και τα λεπτά πλοκαμάκια του χταποδιού, με μπόλικη υπομονή. Απέξω τραγανοί, μέσα θαλασσινοί, είναι μεζές για όσους ξέρουν να εκτιμούν. Δεν τους βρίσκουμε συνήθως στους καταλόγους, εμφανίζονται ξαφνικά στο τραπέζι μας, αν ο μάγειρας έχει κέφι.
Αλίπαστα
Από τα πρώτα μεζεκλίκια του τραπεζιού. Αντσούγιες, τσίρος και σαρδέλες πλάι σε τριμμένο λάχανο και τουρσάκια για να ανοίξει η όρεξη με αλμύρα. Και οπωσδήποτε λακέρδα, που κάποτε ερχόταν από την Πόλη. Κρουστή και βουτυράτη, σκέτη ή με λαδολέμονο, κρατάει από μόνη της όλο τον ρυθμό της τσιπουροποσίας στην αλμυρή της σάρκα.
Φρέσκα οστρακοειδή
Γυαλιστερές, στρείδια, καλόγνωμες, κυδώνια και φούσκες είναι οι μικροί θησαυροί του Παγασητικού. Ιδίως η φούσκα είναι απίστευτη. Κρύβει μέσα της μια λάμψη πορτοκαλιά, σάρκα σχεδόν φωσφορίζουσα και μυρωδιά καθαρής θάλασσας. Όλα τους είναι τέλεια από μόνα τους. Δεν χρειάζονται τίποτα, ούτε σάλτσες, ούτε τεχνικές. Λίγες σταγόνες λεμόνι, κι όλη η Ιωνία συμπυκνώνεται σε μια μπουκιά.
Λιόκαυτα/Πετάλια
Είναι ψαράκια, συνήθως σαφριδάκια, ανοιγμένα στη μέση σαν πέταλο (γούνα τα λένε στις Κυκλάδες), λιασμένα με αλάτι, έπειτα ψημένα και σερβιρισμένα με λάδι και λεμόνι. Ένας μεζές λιτός, σχεδόν μοναστικός, κι όμως τόσο πληθωρικός στο στόμα, με γευστική ένταση. Μια λιχουδιά αρτυμένη με ήλιο και αλάτι.
Τσιτσίραβλα
Τα τσιτσίραβλα είναι τα τρυφερά βλαστάρια ενός είδους άγριας φιστικιάς και γίνονται τουρσί με ξίδι και λίγο σκόρδο. Πολλοί θεωρούν ότι είναι το ιδανικό ταίρι του τσίπουρου και δεν έχουν άδικο. Η γλυκιά τους επίγευση γεμίζει το στόμα και θυμίζει φρέσκια άγρια αγκινάρα, χωρίς όμως τη στυφάδα της. Η νοστιμιά εντείνεται με το χοντροκομμένο σκόρδο.
Κρίταμα
Τα κρίταμα φυτρώνουν δίπλα στο κύμα, στα ριζά των βράχων ή ακόμα και στους τοίχους και τις ξερολιθιές δίπλα στο κύμα. Σκουροπράσινα, με λεπτά φύλλα, έχουν πλούσια αρωματική και αλατισμένη γεύση. Το κρίταμο τουρσί είναι τέλειος μεζές για το τσίπουρο και σερβίρεται μόνο του ή δίπλα σε πατατοσαλάτα, ταραμοσαλάτα, σκορδαλιά και ψαράκια.
Φτέρη τουρσί
Ένας μεζές-μπιζουδάκι, που γίνεται με βλαστάρια από άγριες φτέρες του Πηλίου, που έπειτα γίνονται τουρσί. Αυτοί οι τρυφεροί αρωματικοί βλαστοί γίνονται και τηγανητοί αλλά και κεφτέδες, με τη γεύση τους να θυμίζει κάτι ανάμεσα σε σπαράγγια και μανιτάρια.
Ψητή πατάτα με βούτυρο
Τι πιο απλό από μια πατάτα που βγαίνει ψημένη και μοσχοβολιστή από τη χόβολη! Ανοιγμένη στη μέση, με λίγο βούτυρο να λιώνει στην αγκαλιά της, αλατοπίπερο και τίποτε άλλο. Μετά από δυο-τρεις γύρους τσίπουρου, είναι το σωσίβιο του μερακλή, σε επαναφέρει, σε ταΐζει όμορφα, χωρίς να φωνάζει.
Διαβάστε επίσης:
20 θαλασσινά μεζεδάκια για να συνοδεύσουμε το ούζο ή το τσίπουρό μας
Μπίρα και μεζέδες: 12 ακαταμάχητες επιλογές για να μην πίνουμε ξεροσφύρι
