Τα τουρσιά και οι πίκλες έχουν αποκτήσει τη φήμη του «αιώνιου τροφίμου». Το ξίδι, το αλάτι και η άλμη λειτουργούν σαν φυσικά συντηρητικά, οπότε εύκολα κάποιος μπορεί να σκεφτεί ότι δεν χαλάνε ποτέ. Στην πραγματικότητα, όμως, και αυτά έχουν ημερομηνία λήξης, απλώς αντέχουν περισσότερο σε σχέση με άλλα τρόφιμα.
Η διάρκεια ζωής τους
Τα τουρσιά που κυκλοφορούν στο εμπόριο σε κλειστά βάζα, όταν αποθηκεύονται σε δροσερό και σκοτεινό μέρος, μπορούν να διατηρηθούν για μήνες ή και για έναν χρόνο μετά την αναγραφόμενη ημερομηνία «ανάλωσης κατά προτίμηση». Αυτό σημαίνει ότι, αν το βάζο είναι σφραγισμένο και δεν έχει εκτεθεί σε υψηλές θερμοκρασίες, πιθανότατα παραμένει ασφαλές για κατανάλωση.
Μόλις όμως ανοιχτεί, τα δεδομένα αλλάζουν. Τα τουρσιά πρέπει να μπαίνουν στο ψυγείο και να καταναλώνονται σε διάστημα περίπου τριών μηνών, καθώς σταδιακά χάνουν τη γεύση και την τραγανότητά τους. Μετά τους έξι μήνες, οι ειδικοί προτείνουν να τα απορρίπτουμε, ακόμη κι αν δεν παρουσιάζουν εμφανή αλλοίωση, καθώς υπάρχει κίνδυνος ανάπτυξης μικροοργανισμών.
Τα λεγόμενα τουρσιά ψυγείου, που δεν περνούν από θερμική επεξεργασία, είναι ακόμη πιο ευαίσθητα. Η διάρκεια ζωής τους περιορίζεται σε δύο εβδομάδες, ακόμη κι αν διατηρούνται σε δροσερό περιβάλλον.
Σημάδια αλλοίωσης
Οι καταναλωτές πρέπει να εμπιστεύονται τις αισθήσεις τους. Αν δούμε μούχλα στο υγρό ή στα λαχανικά, αν το χρώμα αλλάξει σε αφύσικες αποχρώσεις, αν η μυρωδιά θυμίζει κάτι «χαλασμένο» ή αν τα κομμάτια γίνουν υπερβολικά μαλακά, τότε ήρθε η ώρα να τα πετάξουμε. Ένα ακόμη σημάδι κινδύνου είναι το φουσκωμένο καπάκι ή η παρουσία αφρού στην επιφάνεια της άλμης, καθώς αυτές είναι ενδείξεις ότι έχει ξεκινήσει ανεπιθύμητη ζύμωση.
Σωστή αποθήκευση
Για να διατηρηθούν σωστά, τα παστεριωμένα βάζα πρέπει να φυλάσσονται σε ντουλάπι ή αποθήκη, σε σταθερή θερμοκρασία και μακριά από το φως. Μετά το άνοιγμα, μεταφέρονται στο ψυγείο, πάντα με το καπάκι καλά κλειστό ώστε να μην εισέρχονται μικρόβια. Επίσης, δεν χρησιμοποιούμε ποτέ λερωμένο-χρησιμοποιημένο πιρούνι ή κουτάλι για να βγάλουμε τουρσί από το βάζο, γιατί μπορεί να μολυνθεί ολόκληρο το περιεχόμενο.
Η διαφορά ανάμεσα σε ασφάλεια και ποιότητα
Αξίζει να σημειωθεί ότι ακόμη κι αν τα τουρσιά δεν έχουν «χαλάσει» με την έννοια της ασφάλειας, η ποιότητά τους μπορεί να μην είναι πια ίδια. Η γεύση γίνεται πιο ξινή ή μουντή, η τραγανότητα χάνεται, το χρώμα ξεθωριάζει. Σε αυτή την περίπτωση, δεν υπάρχει σοβαρός κίνδυνος για την υγεία, αλλά η απόλαυση σίγουρα μειώνεται.
Διαβάστε επίσης
Αυγά: Τι πρέπει να προσέχετε, κατά την αγορά τους, σύμφωνα με τον ΕΦΕΤ
Ξεχάστε το καθάρισμα – Αυτά τα φρούτα και λαχανικά πρέπει να καταναλώνονται με τη φλούδα
