Στην ταινία “Η νύφη το ‘σκασε” η Julia Roberts εκτός από γαμπρό δεν μπορεί να επιλέξει και πώς της αρέσουν τα αβγά. Έχεις ή δεν έχεις μία αγαπημένη συνταγή, δες πώς να ετοιμάσεις τέλεια αβγά, βραστά, ποσέ, μάτια, ομελέτα και στραπατσάδα, αλλά και πώς να πετυχαίνεις αβγολέμονο και μαρέγκα.
Το βραστό αβγό
* Για να μη ραγίσουν τα αβγά στο βράσιμο πρέπει να είναι σε θερμοκρασία δωματίου. Η φωτιά να είναι στο μέτριο προς δυνατό αλλά όχι υπερβολικά δυνατή. Λίγο ξίδι μαζί με αλάτι στο νερό τα βοηθά επίσης να μη σπάσουν. Το ίδιο και η ευρυχωρία του σκεύους.
* Μόλις βράσει το νερό, ρίχνεις το αβγό προσεχτικά με τη βοήθεια ενός κουταλιού. Μετράς 3 λεπτά αν το θέλεις πολύ μελάτο, 5 λεπτά αν το θέλεις μελάτο και 15 λεπτά για το σφιχτό. Το ιδανικό για μένα είναι το 6,5 λεπτά, τότε που το ασπράδι στερεοποιείται αφήνοντας ελάχιστα ρευστό τον κρόκο, στην πιο νόστιμη εκδοχή του βραστού αβγού.
* Για να το καθαρίσεις πιο εύκολα το βυθίζεις μέσα σε ένα μπολ με κρύο νερό και το καθαρίζεις βυθισμένο μέσα στο νερό. Εύκολη και καθαρή δουλειά.
Το αβγό ποσέ
Είναι διαιτητικό, νόστιμο και ταιριάζει σε σαλάτες, με σπαράγγια ή σπανάκι σοτέ ή πάνω σε φρυγανισμένο ζεστό ψωμί αλειμμένο με βούτυρο.
Α΄ τρόπος – Βράζεις ένα κατσαρολάκι γεμισμένο με νερό μέχρι τη μέση, ώστε να καλύπτει καλά το αβγό, με ένα σφηνάκι ξίδι. Μόλις κοχλάσει χαμηλώνεις τη θερμοκρασία έτσι ώστε να μην κάνει φυσαλίδες. Σπας το κάθε -οπωσδήποτε φρέσκο- αβγό σε ένα φλιτζανάκι του καφέ. Με μια κουτάλα ανακατεύεις το νερό ώστε να κάνει μια δίνη και μεταφέρεις στο κέντρο της το αβγό προσεχτικά. Βράζεις για 4 λεπτά αν το θέλεις μελάτο και για 6,5 αν το θέλεις πιο σφιχτό. Με μια τρυπητή κουτάλα βγάζεις το αβγό και το στραγγίζεις σε χαρτί κουζίνας.
Β΄ τρόπος – Ένας άλλος τρόπος για να μη χάσει το σχήμα του το αβγό είναι να το τυλίξεις ωμό σε μεμβράνη σαν καραμέλα και να το βράσεις με αυτή.
Το «μάτι»
Με βούτυρο ή με ελαιόλαδο, εδώ ισχύει το «περί ορέξεως»! Το σημαντικό είναι να μη βάλεις υπερβολική ποσότητα λιπαρής ουσίας: μισή κουταλιά της σούπας ελαιόλαδο ή ένα κουταλάκι του γλυκού βούτυρο ανά αβγό είναι αρκετά!
Το αβγό τηγανίζεται πάντα σε χαμηλή φωτιά. Τα φρέσκα αβγά γίνονται καλύτερα τηγανητά, ενώ τα λίγο πιο μπαγιάτικα προτιμώνται για βραστά.
Α΄ τρόπος – Σε αντικολλητικό τηγάνι ζεσταίνεις τη λιπαρή ουσία σε μέτρια θερμοκρασία και την κατεβάζεις στο χαμηλό μόλις ρίξεις μέσα το αβγό. Επειδή ο κρόκος και το ασπράδι πήζουν σε διαφορετικούς χρόνους, με ένα μικρό κουταλάκι περιχύνεις μόνο το ασπράδι με το λίπος του τηγανιού και, μόλις ασπρίσει, το κατεβάζεις από τη φωτιά.
Β΄ τρόπος – Ένας άλλος τρόπος είναι να ζεστάνεις το βούτυρο ή το λάδι σε μέτρια φωτιά, να προσθέσεις τα αβγά σε θερμοκρασία δωματίου και με απόσταση μεταξύ τους, να κατεβάσεις τη φωτιά και να τα σκεπάσεις με καπάκι. Τα 3 με 3,5 λεπτά είναι αρκετά για ένα αφράτο, ζουμερό αποτέλεσμα.
Τα μυστικά μιας ομελέτας
* Προτιμώνται τα αβγά σε θερμοκρασία δωματίου. Θα υπολογίσεις 2 αβγά ανά άτομο και 1 επιπλέον «για το τηγάνι».
* Για να γίνει αφράτη η ομελέτα, χτυπάς πολύ καλά σε μπολ τα αβγά σε θερμοκρασία δωματίου με το σύρμα, προσθέτοντας λίγο γάλα ή 1 κουτ. γλυκού κρύο νερό ανά αβγό. Το αλάτισμα σε αυτή τη φάση κάνει πιο νόστιμη την ομελέτα. Αν την θέλεις ακόμη πιο αφράτη, μπορείς πρώτα να χτυπήσεις τα ασπράδια σε μια όχι πολύ σφιχτή μαρέγκα και να προσθέσεις στη συνέχεια τους κρόκους.
* Το αντικολλητικό τηγάνι είναι το μυστικό της ευκολίας στο ψήσιμο, καθώς και η μέτρια φωτιά. Ρίχνεις τα αβγά και δοκιμάζεις με μια σπάτουλα να δεις αν ξεκολλάει ο πάτος. Αυτό σημαίνει πως η ομελέτα είναι έτοιμη για «τούμπα». Στην αρχή θα εξασκηθείς με μια μικρή ομελέτα που θα τη μεταφέρεις σε πιάτο για να τη γυρίσεις πιο εύκολα από την άλλη πλευρά. Αν η ομελέτα είναι μεγάλη και σε δυσκολεύει, μη σκας! Τη σκεπάζεις με καπάκι, χαμηλώνεις τη φωτιά και περιμένεις να στερεοποιηθεί. Άλλη λύση είναι ο φούρνος. Μεταφέρεις το τηγάνι στο φούρνο, στους 200οC και την ψήνεις μέχρι να ροδίσει η επιφάνεια, αφού τσεκάρεις ότι το τηγάνι κάνει για φούρνο.
* Αν τη μαγειρέψεις «παντρεμένη», πρώτα θα σοτάρεις με λίγο λάδι ή βούτυρο τα πιο σκληρά υλικά όπως κρεμμύδι, λαχανικά ή αλλαντικά. Αν έχει ντομάτα, θα την βάλεις στην αρχή μέχρι να σωθούν τα υγρά της. Το τυρί μπαίνει μαζί με τα αβγά.
Η στραπατσάδα
Αγαπά την ψιλοκομμένη με το χέρι ώριμη, φρέσκια ντομάτα μαζί με μία (τουλάχιστον) ψιλοκομμένη σκελίδα σκόρδο, που θα μαγειρέψεις με ελαιόλαδο, μέχρι να σωθούν τα υγρά της. Αντίθετα με την ομελέτα, στη στραπατσάδα τα αβγά δεν θέλουν καλό χτύπημα. Τα βάζεις σε μπολ, αλατίζεις και απλά τρυπάς τους κρόκους με πιρούνι. Ρίχνεις τα αβγά στο τηγάνι και έχεις στο νου ότι η ζουμερή στραπατσάδα που κάνει τις καλύτερες «βούτες» θέλει προσεχτικό και λίγο ψήσιμο. Μόλις ακριβώς ασπρίσει το ασπράδι την κατεβάζεις από τη φωτιά.
Το αβγολέμονο
Έχω δοκιμάσει όλους τους τρόπους και θεωρώ ότι το multi κάνει το καλύτερο αβγολέμονο. Υπολογίζεις 2 αβγά για μια κατσαρόλα φαγητό 6 ατόμων πάνω κάτω. Σβήνεις το μάτι που μαγείρεψε το φαγητό. Χτυπάς πρώτα τα ασπράδια στο multi και μόλις γίνουν αφρός προσθέτεις τους κρόκους και το χυμό από 1 λεμόνι. Χτυπάς και προσθέτεις ζουμί από το φαγητό. Μεταφέρεις το μίγμα στην κατσαρόλα και την κουνάς να πάει παντού.
Η μαρέγκα
Δεν αγαπά τα αλουμινένια και τα πλαστικά σκεύη. Όπως και τα φρέσκα αβγά. Τα ασπράδια που μένουν 3-4 μέρες στο ψυγείο σε τάπερ γίνονται αφρός! Το σκεύος πρέπει να είναι στεγνό και χωρίς ίχνος λιπαρότητας και τα αβγά σε θερμοκρασία δωματίου. Μια σταγόνα λεμόνι ή μια πρέζα αλάτι βοηθάει το χτύπημα, που προτιμάται σε μέτρια ταχύτητα. Όταν η μαρέγκα δεν ξεκολλά από το σκεύος ή κολλά χωρίς να πέφτει στο χτυπητήρι είναι έτοιμη. Αν η συνταγή έχει ζάχαρη, θα την προσθέσεις στο τέλος.
