Καιρό τώρα άκουγα γι’ αυτό το νέο εστιατόριο που θα άνοιγε στη Δάφνη. Ένα bistrot στην ουσία και μάλιστα σε μια γειτονιά όπου κυριαρχούν τα σουβλατζίδικα και οι ταβέρνες. Από την πρώτη στιγμή, λοιπόν, το εγχείρημα του Γιώργου Καβακλή (γνωστού μας από bar Spoiled στη Δάφνη και από το Barro Negro, στο κέντρο) και του Χάρη Νικολούζου, φαινόταν, αν μη τι άλλο, «διαφορετικό» και ενδιαφέρον.
Το επισκέφτηκα μόλις λίγες μέρες μετά την επίσημη πρώτη του. Άνετο, λιτά διακοσμημένο, ντυμένο με γήινα χρώματα στα σκανδιναβικά πρότυπα, με κάποια μέρη των τοίχων να μένουν γυμνά και με μια ανοιχτή κουζίνα η οποία εκ των πραγμάτων πρωταγωνιστεί στο χώρο. Από ό,τι μου είπαν, του λείπουν κάποιες μικρές πινελιές που θα το κάνουν πιο ζεστό και θα του δώσουν επιπλέον χρώμα και προσωπικότητα. Παρ’ όλα αυτά, έχουν ήδη δημιουργήσει ένα ωραίο περιβάλλον, που σε βάζει αμέσως στο κλίμα του φαγητού και μόνο – σε αυτό συμβάλλουν κι οι μυρωδιές που βγαίνουν από την κουζίνα. Ο κατάλογος μικρός, που διευκολύνει την επιλογή, βασίζεται στην ελληνική κουζίνα, η οποία προσεγγίζεται με μια γερή δόση δημιουργικότητας.
Ξεκίνησα το δείπνο μου με το ψωμί που φτιάχνουν από ένα προζύμι τεσσάρων ετών και συνοδεύουν με βούτυρο από ξινή κρέμα. Σχεδόν μαζί ήρθε και ο ταραμάς που μπορεί να είχε παραπανίσια κρεμώδη υφή, ήταν όμως ελαφρά όξινος, νόστιμος και με το φαγόπυρο από πάνω του αποκτούσε μια πιο τραγανή αίσθηση.
Ακολούθησαν τα σπανακοπιτάκια που ήταν διπλωμένα σε σχήμα ραβιόλι. Τραγάνα, με νόστιμη, πληθωρική γέμιση. Κρατούσαν λίγο παραπάνω λάδι, παρ’ όλα αυτά τρώγονταν πολύ ευχάριστα. Βρήκα πολύ έξυπνη την ιδέα του τηγανητού κουνελιού, σε στιλ nuggets, που συνοδευόταν από μαγιονέζα με σπετσιερικό (το μείγμα των μπαχαρικών που χρησιμοποιούν για την κερκυραϊκή παστιτσάδα). Είναι ένα «παιχνιδιάρικο» πιάτο που τελείωσε χωρίς να το καταλάβω και σίγουρα είναι ένα από αυτά που θα ζητήσω και την επόμενη φορά που θα βρεθώ στο Jerár.
Από τα τέσσερα κύρια πιάτα που προτείνει ο κατάλογος τους, διάλεξα το κοτόπουλο παστιτσάδα. Για να σας είμαι ειλικρινής δεν με ενθουσίασε. Ο πουρές του από κρεμμύδι και ψωμί μου φάνηκε λίγο φλύαρος, ενώ το ίδιο το κοτόπουλο ήταν στεγνό και του έλειπε το αλάτι. Η πέτσα με την οποία ήταν τυλιγμένο, δεν ήταν όσο θα έπρεπε τραγανή. Από την άλλη, το « κερκυραϊκό τυλιχτό» που ήρθε μαζί, με το μπούτι του κοτόπουλου λεπτά κομμένο, σαν γύρο, και με μια κόκκινη σάλτσα, ήταν σαφώς πιο νόστιμο και αν υπήρχε και δεύτερο, θα το έτρωγα κι ούτε κουβέντα να το μοιραστώ.
Κλείσαμε το γεύμα με ένα dry aged rib-eye που είχε ψηθεί σωστά και συνοδευόταν από νόστιμες πατάτες confit σε λίπος, ελαφρώς βραστά χόρτα και μια σάλτσα béarnaise που δεν μου είπε τίποτα. Όσο για το επιδόρπιο, η παραδοσιακή ρωσική μελόπιτα, medovik, που φέρνει σε μαλακό millefeuille, με ζύμη παντεσπάνι, που στην κορυφή της έχει καραμέλα, ήταν πραγματικά καλοφτιαγμένη και νόστιμη.
Πληροφορήθηκα -καθώς δεν είχαν ακόμα τυπώσει τη λίστα κρασιών τους- ότι αυτή θα περιλαμβάνει κυρίως ελληνικές και γαλλικές ετικέτες και θα δίνει έμφαση στα ήπιας παρέμβασης κρασιά, αρκετά από τα οποία θα διατίθενται και σε ποτήρι.
Το Jerár, όταν πήγα, ήταν μόλις λίγων ημερών και όπως συμβαίνει σε καινούργιο εστιατόριο, εντόπισα κάποιες αστοχίες. Όμως, τα πρώτα δείγματά του μου φάνηκαν πραγματικά θετικά. Οι άνθρωποί του φαίνεται ότι έχουν ξεκαθαρίσει πως αυτό που θέλουν να φτιάξουν είναι ένα gastro-bistrot και το υποστηρίζουν πολύ καλά. Εξάλλου, τα σημάδια δείχνουν πως θα πετύχουν. Μένει, λοιπόν, να τους δώσουμε τον χρόνο που απαιτείται για να βρουν τα πατήματά τους.
Αγίας Βαρβάρας 55, Δάφνη τηλ. 6949115099
