Κάθε χρόνο, τέτοια εποχή, γιορτάζεται η βιετναμέζικη Πρωτοχρονιά Τet. Για την ακρίβεια, Η Γιορτή του Πρώτου Πρωινού της Πρώτης Μέρας.
Η γιορτή είναι κινητή όπως και η κινέζικη Πρωτοχρονιά, συνήθως, πέφτει τέλη Ιανουαρίου αρχές Φεβρουαρίου και φέτος, γιορτάστηκε 12 Φεβρουαρίου.
Ένα πανηγύρι χαράς με πλήθη που ταξιδεύουν -για την ακρίβεια, ταξίδευαν- από την μια άκρη της χώρας στην άλλη για να σμίξουν με τις οικογένειές τους ετοιμάζοντας μεγάλα τραπέζια.
Και όποιος βρεθεί σε αυτή την γιορτή όπως γράφουν οι Νew York Times, εκτός από τις παρελάσεις, τα πυροτεχνήματα, τους στολισμούς, δοκιμάζει μια υπέροχη, άγνωστη κατά πολύ στη δύση αλλά με πολλά κοινά, βιετναμέζικη κουζίνα του δρόμου σε κάθε υπαίθριο πάγκο που στήνεται στις γωνίες.
Και η σημασία που έχει το φαγητό αποδεικνύεται και από τον πλήρη τίτλο της γιορτής, an Tet που σημαίνει κατά λέξη, Τρώγοντας την Πρωτοχρονιά.
Συνήθως, τα περισσότερα πιάτα είναι λαχανικά αφού υποστηρίζουν ότι φέρνουν τύχη με κύριο το banh chung, κολλώδες ρύζι τυλιγμένο σε φύλλα dong, πιο μεγάλα από τα φύλλα μπανανιάς, που ετοιμάζεται για μέρες.
Και τα κρεμμυδάκια τουρσί μαζί με το λάχανο τουρσί εξισορροπούν την γεύση του ρυζιού δίνοντας αυτή την τραγανή γλυκόξινη γεύση.
Και παρόλο που η συνταγή προέρχεται από την άλλη άκρη του πλανήτη, τα κρεμμυδάκια τουρσί είναι και ελληνικός μεζές μαζί με τσίπουρο, ούζο ή ρακί.
Δοκιμάστε τα στις σαλάτες, στα σάντουιτς, μαζί με τυριά και θα καταλάβετε γιατί πρόκειται για διεθνή λιχουδιά!
Υλικά
2 φλιτζάνια κρεμμυδάκια για στιφάδο
βραστό νερό
2 κουτ. σούπας θαλασσινό αλάτι λεπτό
½ φλιτζάνι κρυσταλλική ζάχαρη
1 φλιτζάνι ξίδι από λευκό κρασί
Διαδικασία
Bάζουμε τα κρεμμυδάκια σε ένα μικρό γυάλινο μπολ και σκεπάζουμε με το βραστό νερό. Αφήνουμε 2-3 λεπτά να μαλακώσει η φλούδα τους για να μπορούμε να την βγάλουμε τρίβοντας ελαφρά με το χέρι μας. Πετάμε το βραστό νερό και ξαναγεμίζουμε το μπολ με κρύο για να κρυώσουμε γρήγορα τα κρεμμυδάκια. Στραγγίζουμε στο σουρωτήρι.
Παίρνουμε ένα κοφτερό μαχαίρι και κόβουμε τη βάση και την άκρη προσέχοντας να μην ανοίξουν τα φύλλα.
Ανακατεύουμε το αλάτι με ένα φλιτζάνι ζεστό νερό μέχρι να διαλυθεί. Ρίχνουμε τα κρεμμυδάκια σε μια λεκάνη, προσθέτουμε το νερό να τα σκεπάζει και αφήνουμε μια νύχτα ή ακόμα καλύτερα 24 ώρες, σε θερμοκρασία δωματίου για να χάσουν λίγο από την αψάδα τους.
Σουρώνουμε και ξεβγάζουμε καλά κάτω από κρύο νερό. Σε ένα μικρό κατσαρόλι βάζουμε τη ζάχαρη και το ξύδι ανακατεύοντας συνέχεια για να μην κολλήσουν μέχρι να διαλυθεί η ζάχαρη. Προσθέτουμε τα κρεμμυδάκια και μόλις πάρει βράση αποσύρουμε αμέσως από τη φωτιά.
Με μια σουρωτή κουτάλα μεταφέρουμε τα κρεμμυδάκια σε ένα αποστειρωμένο βάζο και γεμίζουμε με τη καυτή άλμη. Πιέζουμε ελαφρά να χωρέσουν. Αν θέλουμε βάζουμε και μερικές κόκκινες καυτερές πιπεριές. (Οι Βιετναμέζοι τοποθετούν εγκάρσια στην επιφάνεια κομμένα ξυλαράκια από σουβλάκι για να τα κρατούν στη θέση τους).
Αφήνουμε να κρυώσουν τελείως, σκεπάζουμε με το καπάκι και αποθηκεύουμε στο ψυγείο. Αφήνουμε να «ψηθούν» στην άλμη τουλάχιστον 5 μέρες στο ψυγείο πριν δοκιμάσουμε.
Αν και διατηρούνται για πολλές εβδομάδες, είναι σίγουρο ότι δεν θα μείνουν
Είναι πολύ σημαντικό να διαλέξουμε καλής ποιότητας κόκκινα μακρόστενα κρεμμυδάκια για στιφάδο για να είναι πιο τρυφερά. Παρόλα αυτά αν δεν βρίσκουμε, μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε και κρεμμυδάκια πέρλες. Θα είναι εξίσου γευστικά.
Δείτε επίσης:
Τουρσί: Το βάζουμε στο τραπέζι με 7 super συνταγές
Το άρθρο της εβδομάδας
