Ήξερες ότι το νερό που χρησιμοποιείς για να φτιάξεις το τσάι σου, μπορεί να επηρεάσει σημαντικά τόσο τη γεύση του ροφήματος όσο και τις ιδιότητες του;
Πρόσφατη έρευνα του κέντρου αισθητηριακής αξιολόγησης του Πανεπιστημίου Κορνέλ στη Νέα Υόρκη, που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Nutrients, έδειξε ότι η πλειονότητα των ανθρώπων προτιμάει γευστικά το πράσινο τσάι που φτιάχνεται με νερό βρύσης. Ωστόσο, οι ευεργετικές ιδιότητες του τσαγιού διατηρούνται καλύτερα όταν αυτό φτιάχνεται με εμφιαλωμένο νερό.
Για τις ανάγκες της έρευνας, επιλέχθηκαν 103 συμμετέχοντες – φανατικοί καταναλωτές τσαγιού (έπιναν στην καθημερινότητα τους πράσινο ή μαύρο τσάι, τουλάχιστον 3-5 φορές την εβδομάδα). Οι συμμετέχοντες έλαβαν από τρία δείγματα πράσινου ή μαύρου τσαγιού και κλήθηκαν να τα αξιολογήσουν με βάση διαφορετικές ιδιότητες: πόσο τους άρεσε η εμφάνιση, η γεύση και η συνολική εμπειρία πίνοντας το κάθε τσάι. Επίσης, αξιολόγησαν πόσο γλυκό, πικρό, ξινό και στυφό ήταν κάθε τσάι. Τέλος, έπρεπε να επιλέξουν ένα χρώμα από ένα δειγματολόγιο, που πίστευαν ότι ταιριάζει περισσότερο στην απόχρωση κάθε τσαγιού, ενώ η έρευνα ολοκληρωνόταν με ένα ερωτηματολόγιο σχετικά με τα δημογραφικά τους στοιχεία και τις συνήθειες τους ως προς την κατανάλωση τσαγιού.
Όπως φάνηκε από τα δεδομένα που συλλέχθηκαν, στην περίπτωση του πράσινου τσαγιού το νερό που χρησιμοποιήθηκε στην παραγωγή του, επηρέασε τη γνώμη των συμμετεχόντων. Συνολικά, έδειξαν ιδιαίτερη προτίμηση στο τσάι που είχε φτιαχτεί με νερό βρύσης. Μάλιστα, ακόμη και αν δεν παρατήρησαν σημαντικές διαφορές στο πόσο στυφό ή ξινό ήταν, δήλωσαν ότι ήταν λιγότερο πικρό και περισσότερο γλυκό όταν είχε φτιαχτεί με νερό βρύσης.
Από την άλλη όμως, το πράσινο τσάι με εμφιαλωμένο νερό διατηρεί καλύτερα τις ευεργετικές του ιδιότητες. Ειδικότερα, η γαλλική επιγαλλοκατεχίνη-3 (EGCG), μία ένωση που βρίσκεται στο πράσινο τσάι, καταλήγει να βρίσκεται σε μεγαλύτερη συγκέντρωση όταν το τσάι έχει φτιαχτεί με εμφιαλωμένο νερό. Την ίδια στιγμή όμως, η μεγαλύτερη συγκέντρωση αυξάνει και την πίκρα του τσαγιού, άρα δικαιολογείται γιατί το προτιμούσαν λιγότερο οι συμμετέχοντες.
Όσον αφορά στα μαύρο τσάι πάλι, το είδος του νερού που χρησιμοποιήθηκε στην παρασκευή του επηρέασε επίσης τη γεύση και τις θρεπτικές ιδιότητες του, αλλά στον βαθμό που συνέβη με το πράσινο τσάι. Για την ακρίβεια, οι συμμετέχοντες δεν διαπίστωσαν καμία διαφορά στη στυπτικότητα, την πίκρα, τη γλυκύτητα ή το πόσο ξινό ήταν το μαύρο τσάι που είχε φτιαχτεί με νερό βρύσης ή εμφιαλωμένο. Σημειώνεται ότι το μαύρο τσάι τείνει να έχει μικρότερη συγκέντρωση σε EGCG από το πράσινο, γεγονός που ενισχύει την άποψη των ερευνητών ότι η μεγαλύτερη συγκέντρωση EGCG στο πράσινο τσάι μπορεί το κάνει πιο πικρό.
Σύμφωνα με τους ερευνητές λοιπόν, αν κάποιος πίνει τσάι γιατί αναζητά τις ευεργετικές ιδιότητες που μπορεί να του δώσει, τότε θα πρέπει να το φτιάχνει με εμφιαλωμένο νερό, ειδικά εάν πίνει πράσινο τσάι. Από την άλλη, εάν το ζητούμενο είναι η καλύτερη γεύση, το νερό της βρύσης (με δεδομένο ότι είναι πόσιμο), είναι η καλύτερη επιλογή.
