Τη «ζωή μου όλη», όπως λένε και στίχοι του Ακη Πάνου, θα μπορούσα να την αναλογιστώ μέσα από αναμνήσεις ταβερνιάρικες. Αναμνήσεις που αφορούν λιγότερο τις γεύσεις της ταβέρνας και περισσότερο τη «γεύση» της ταβέρνας, τον κόσμο της, το ήθος, τα τραγούδια, τα γλέντα και την ατμόσφαιρά της.