Πέρυσι το καλοκαίρι το συριανό λουκούμι απέκτησε για πρώτη φορά δικό του φεστιβάλ. Φέτος έχει πάλι την τιμητική του και θα το γιορτάσει με το 2ο LOUKOUMI FESTIVAL στις 23 και 24 Αυγούστου, στην Σύρο, πού αλλού;
Κανένα άλλο παραδοσιακό προϊόν δεν έχει ταυτιστεί με τη Σύρο όσο το λουκούμι. Και μπορεί ο Μάρκος Βαμβακάρης με τη Φραγκοσυριανή του να έχει χαρτογραφήσει το νησί κι όλοι να γνωρίζουν πια το Φοίνικα, την Παρακοπή, το Γαλησσά και την Ντελαγράτσια μέσα από τους στίχους του τραγουδιού του, ωστόσο, στο λουκούμι της η Σύρος οφείλει σημαντικό κομμάτι της φήμης και της… γλύκας της. Όσοι την έχουν επισκεφτεί θα συμφωνήσουν πως εκ πρώτης όψεως τουλάχιστον δεν μοιάζει με τις υπόλοιπες αδελφές της, τις Κυκλάδες και έχουν φύγει από το νησί γοητευμένοι από την αρχοντιά της Ερμούπολης αλλά και μερικά κουτιά με συριανά λουκούμια στην τσάντα. Όσοι την επισκεφτούν φέτος τον Αύγουστο θα έχουν τη δυνατότητα και να την απολαύσουν και να παρακολουθήσουν το φεστιβάλ λουκουμιού.
Το 2ο LOUKOUMI FESTIVAL – SYROS 2014 θα πραγματοποιηθεί το Σάββατο 23 Αυγούστου στην Άνω Σύρο και την Κυριακή 24 Αυγούστου στην Ερμούπολη σε συνδιοργάνωση με την Περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου και τον Δήμο Σύρου Ερμούπολης. Την πρώτη βραδιά η Άνω Σύρος θα μετατραπεί σε μια ελληνική Μονμάρτη, με νέους μουσικούς και καλλιτέχνες – δημιουργούς γλυκών ψηφιδωτών με λουκούμι να πλαισιώνουν τους λουκουμοποιούς του νησιού που και φέτος προσφέρουν απλόχερα το πασίγνωστο τοπικό μας προϊόν. Πέρσι το στοίχημα ήταν η δημιουργία έργων τέχνης με πρώτη ύλη το λουκούμι. Εφέτος ο στόχος του φεστιβάλ είναι να πάει ένα βήμα παρακάτω: στο πλαίσιο της υποψηφιότητας της Σύρου και των Κυκλάδων για τον τίτλο της Πολιτιστικής Πρωτεύουσας της Ευρώπης 2021, είναι να ξαναζωντανέψουν τον μοναδικό μεσαιωνικό οικισμό της Άνω Σύρου μετατρέποντας τον σε τόπο φιλοξενίας και πόλο έλξης νέων ευρωπαίων καλλιτεχνών. Το αναλυτικό πρόγραμμα του LOUKOUMI FESTIVAL – SYROS 2014 κρύβει πολλές ακόμα γλυκές εκπλήξεις που θα ανακοινωθούν προσεχώς…
Πώς φτιάχνεται όμως το λουκούμι;
Νερό, ζάχαρη και νισεστές είναι η βάση του. Αυτά ευθύνονται για τη γλυκιά, λαστιχωτή και μαλακή σάρκα του. Για να φτιαχτεί το λουκούμι, τα τρία αυτά απλά υλικά πρέπει να βράσουν για ώρα μέσα σε μπακιρένια καζάνια πάνω σε χτιστά τζάκια με πυρότουβλα μέχρι να δέσουν. Παλαιότερα ο λουκουμοποιός ήταν υποχρεωμένος να τα ανακατεύει ώρες ολόκληρες μέχρι το ένστικτο και η πείρα του να δώσουν το σήμα πως το λουκούμι είναι έτοιμο για κατέβασμα από το τζάκι. Η καυτή λαστιχωτή λάβα μετά πρέπει να μεταφερθεί μέσα σε ξύλινα τελάρα στρωμένα με νισεστέ και να μείνει εκεί μέχρι να κρυώσει και να σταθεροποιηθεί. Την επομένη μέρα τεμαχίζεται με μεγάλες σιδερένιες μαχαίρες, πάνω σε πάγκο στρωμένο με λουκουμόσκονη, όπως λένε τη ζάχαρη άχνη στο νησί. Για να μετατραπεί σε αμέτρητους λουκουμένιους κύβους και κυβάκια που θα κρυφτούν κάτω από τόνους ζάχαρης. Μιλάμε για πολλή ζάχαρη, να τη φυσάς και να θαμπώνει ο κόσμος όλος απ’ τη γλύκα!
Και πώς έφτασε η τέχνη του λουκουμιού στη Σύρο;
Μαζί με τους πρώτους χιώτες τεχνίτες του λουκουμιού που ήρθαν πρόσφυγες από τη Χίο μετά την καταστροφή της. Λέγεται ότι ή πρώτη καζανιά μπήκε το 1832. Η πρώτη επίσημη σφραγίδα λουκουμοποιού εμφανίζεται το 1837 και είναι του Σταματελάκη. Δεν είναι τυχαίο πως τα ραχάτ μαστίχας και ροδοζάχαρης με αμύγδαλο ήταν τα πρώτα και πιο σημαντικά λουκούμια από την Τουρκία και τη Σύρο, πρώτες φυσικές ύλες που μαζί με την μαστίχα αφθονούσαν στην Χίο.
