O ριζοσπαστικός Βρετανός σεφ Marco Pierre White, ο οποίος εκτός από το υψηλό επίπεδο της κουζίνας του είναι γνωστός στους γαστρονομικούς κύκλους ως ένας από τους σεφ που τη δεκαετία του ’90 επέστρεψε στη Michelin τα τρία αστέρια του, ζήτησε να μην σταλούν επιθεωρητές στο νέο εστιατόριό του στην Σιγκαπούρη.
Το «enfant terrible» της βρετανικής γαστρονομικής σκηνής, σε πρόσφατη συνέντευξή του στο Channel News Asia, περιέγραψε το προφίλ και τη φιλοσοφία του νέου εστιατορίου του, «The English House». Ωστόσο, αυτό που έκανε αίσθηση-πέρα από τον εντυπωσιακό χώρο- ήταν o ισχυρισμός του ότι η Michelin επικοινώνησε μαζί του, με αφορμή το νέο επιχειρηματικό του εγχείρημα, για πιθανή ένταξη του εστιατορίου του στον Οδηγό της Σιγκαπούρης. Ο σεφ, όπως είπε, απέρριψε κατηγορηματικά κάθε τέτοιο ενδεχόμενο δηλώνοντας: «Δεν χρειάζομαι τη Michelin και δεν με χρειάζονται. Εκείνοι πουλούν λάστιχα, εγώ πουλάω φαγητό. Η αλήθεια είναι ότι δεν υπάρχει ούτε ένας επιθεωρητής που να γνωρίζει περισσότερα για το φαγητό απ’ όσα εγώ. Οπότε γιατί θα πρέπει να με κρίνουν άνθρωποι που έχουν λιγότερη γνώση του αντικειμένου από εμένα; Αυτό δεν θα δείχνει πόσο ανασφαλής είμαι;» Βέβαια, δεδομένου ότι οι επιθεωρητές της Michelin τυπικά επισκέπτονται τα εστιατόρια ανώνυμα και χωρίς να έχει προηγηθεί ειδοποίηση, ενδεχομένως να μην συμμορφωθούν με την επιθυμία του σεφ.
Με μια σύντομη αναδρομή στο παρελθόν, θυμίζουμε ότι το 1994, ο 33χρονος τότε White, ήταν ο νεαρότερος σεφ στην ιστορία του Οδηγού που βραβεύθηκε με τρία αστέρια Michelin (στο εστιατόριο «Marco Pierre White»). Όμως, παρ’ όλο που είχε δουλέψει σκληρά για να πραγματοποιήσει τις φιλοδοξίες του, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι τα σημαντικά επαγγελματικά επιτεύγματά του δεν ήταν ισοδύναμα της τύχης στην προσωπική του ζωή. Σε αυτό το σημείο παρέδωσε τα αστέρια του στη Michelin δηλώνοντας «Κρινόμουν από ανθρώπους που είχαν λιγότερη γνώση από εμένα οπότε άρχισα να αναρωτιέμαι αν πραγματικά άξιζε όλο αυτό. Έδωσα στους επιθεωρητές περισσότερο σεβασμό (απ’ όσο άξιζαν) υποβιβάζοντας τον εαυτό μου. Είχα τρεις επιλογές: Θα μπορούσα να μείνω έγκλειστος στον κόσμο μου συνεχίζοντας να δουλεύω έξι μέρες την εβδομάδα, θα μπορούσα να ζω ένα ψέμα και να χρεώνω σε υψηλές τιμές τα μενού μου χωρίς να βρίσκομαι καν στην κουζίνα ή θα επέστρεφα τα αστέρια μου για να περάσω παραπάνω χρόνο με τα παιδιά μου επαναπροσδιορίζοντας τον εαυτό μου».
Δεν είναι λίγοι οι επαγγελματίες που στην πορεία τους έχουν αναθεωρήσει τις απόψεις τους αναφορικά με το κομμάτι της Michelin αποφασίζοντας να επιστρέψουν εν τέλει τα αστέρια τους. Η μεγάλη πίεση και το άγχος για να αντεπεξέλθουν στις οικονομικές απαιτήσεις, οι ενίοτε μη ρεαλιστικές προσδοκίες των πελατών, ο φόρτος εργασίας κ.ά είναι μερικοί μόνο βασικοί λόγοι που ανά διαστήματα οι επαγγελματίες επικαλέστηκαν προκειμένου να επιχειρηματολογήσουν αναφορικά με το θέμα. Χαρακτηριστικές είναι οι πρόσφατες περιπτώσεις των εστιατορίων «Le Suquet» (3***) του Sebastien Bras και «Le France» του Jerome Brochot στη Γαλλία αλλά και της 70χρονης σεφ Jai Fai στη Μπανγκόκ (1*) η οποία δήλωσε ότι δεν ήθελε πια το αστέρι που της απονεμήθηκε πέρυσι γιατί πλέον δεν μπορούσε να διαχειριστεί τον απίστευτο όγκο της δουλειάς. Η Michelin εδώ απαντά: «Ο Οδηγός δεν είναι για τους εστιάτορες ή τους σεφ αλλά για τους πελάτες».
Η περίπτωση του White, να ζητήσει να μην επισκεφθούν το εστιατόριό του επιθεωρητές, μπορεί να μην είναι συνήθης, ωστόσο ίσως αυτή η κίνηση να αποδειχθεί τελικά κάτι παραπάνω από ευφυής.
Δείτε επίσης
«Επανάσταση» στη Michelin: Όταν οι σεφ πετούν τ’ αστέρια τους…
Φωτογραφία: Marco Pierre White Group
