Στο πλαίσιο της Εβδομάδας Τουρκικής Κουζίνας, η Πρεσβεία της Τουρκίας στην Αθήνα άνοιξε τις πόρτες της για μια γευστική ξενάγηση στα κλασικά πιάτα της τουρκικής καθημερινότητας . Εκεί όπου η παράδοση συναντά τη βιωσιμότητα και η γεύση γίνεται γέφυρα ανάμεσα σε λαούς.
Βρέθηκα ένα ανοιξιάτικο βράδυ στην τουρκική πρεσβεία στην Αθήνα, προσκεκλημένη σε μια εκδήλωση αφιερωμένη στην τουρκική κουζίνα. Ήταν Τρίτη 27 Μαΐου και η ατμόσφαιρα θύμιζε περισσότερο αυλή σπιτιού παρά διπλωματικό χώρο – με γέλια, μυρωδιές και ένα πλούσιο τραπέζι γεμάτο αρώματα που έφερναν στο νου παιδικές μνήμες, οικείες κι ας προέρχονταν από την απέναντι πλευρά του Αιγαίου.
Η Εβδομάδα Τουρκικής Κουζίνας γιορτάζεται κάθε χρόνο την τελευταία εβδομάδα του Μαΐου, τόσο στην Τουρκία όσο και σε όλες τις πρεσβείες της στο εξωτερικό. Και φέτος, όπως εξήγησε ο Πρέσβης Çağatay Erciyes στον σύντομο αλλά ζεστό χαιρετισμό του, η επιλογή ήταν λίγο διαφορετική: αντί για πιάτα μιας συγκεκριμένης περιοχής, παρουσιάστηκαν 14 κλασικά τουρκικά φαγητά – εκείνα που βρίσκονται καθημερινά σε κάθε τουρκικό σπίτι. Όχι τουριστικές εικόνες ή πολύπλοκες συνταγές. Αληθινή κουζίνα.
«Ίσως κάποια από τα πιάτα σάς φανούν γνωστά», είπε ο Πρέσβης, χαμογελώντας. Δεν είχε άδικο. Υπήρχαν κοινά στοιχεία — στη γλώσσα, στις λέξεις, στα μπαχάρια. Μουσακάς, κεφτές, μελιτζάνα, ρύζι. Οι διαφορές στις συνταγές φυσικά και ήταν παρούσες, χωρίς όμως να δημιουργούν ένα ανοίκειο γευστικό αποτέλεσμα, αποδεικνύοντας για άλλη μια φορά πώς ένα υλικό μπορεί να διηγηθεί μια εντελώς διαφορετική ιστορία κάθε φορά, ανάλογα με την εκδοχή της κάθε συνταγής, το χέρι που τη δημιούργησε, τις καταβολές της.
Το μεγάλο τραπέζι στη σάλα στρώθηκε με λευκό τραπεζομάντηλο και πάνω του σερβιρίστηκαν εδέσματα και αγαπημένα πιάτα της τουρκικής κουζίνας. Βουτυράτο πιλάφι, τουρκικός φίνος μουσακάς χωρίς μπεσαμέλ, πίτες, σούπες οσπρίων, δροσερές σαλάτες με ρόδι, αλλά και ακαταμάχητα γλυκά όπως μπακλαβάς, ασουρές, κέικ trileçe, αλλά και αέρινη λευκή πουτίγκα από γάλα ήταν μόνο κάποιες από τις γεύσεις που έντυσαν την ανοιξιάτικη βραδιά. Βγαίνοντας από τη σάλα, προς τον κήπο, σε περίμενε άφθονο αλμυρό αϊράνι, που δρόσιζε με τη γεύση του τον ουρανίσκο έπειτα από κάθε πιάτο.
Η τουρκική κουζίνα, όπως την περιέγραψε ο Πρέσβης, είναι ένα μείγμα πολιτισμών και εποχών: από την Κεντρική Ασία ως τα Βαλκάνια, από τα παλάτια των Οθωμανών μέχρι τα χωριά της Ανατολίας. Μια κουζίνα, που από πάντα συνδυαζόταν για λόγους αποφυγής της σπατάλης, αλλά και για τη σωστή αξιοποίηση των προϊόντων, με μια υγιεινή και βιώσιμη μαγειρική.
Η βραδιά δεν θα είχε στηθεί χωρίς τη συμβολή της συζύγου του Πρέσβη, Hala Erciyes, του σεφ Erdem Erbil και της ομάδας της πρεσβείας, που μας έδωσαν και εκείνοι με τη σειρά τους την αίσθηση ότι μας φιλεύει φίλος και όχι διπλωμάτης.
