4 ώρες σε αλάτι και μία γεύση στη μνήμη: Η σαρδέλα της Καλλονής

Ρεπορτάζ από την 23η Γιορτή Σαρδέλας στη Σκάλα Καλλονής – σαρδέλα (παπαλίνα), μεζέδες, ψαράδες, ούζο και καλή καρδιά.

«Αν είσαι μερακλής την αφήνεις στο αλάτι μόνο 15 λεπτά. Αλλιώς, άμα δεν σου αρέσουν τα ωμά, τότε τέσσερις ώρες. Όχι παραπάνω. Και στις τρεις είναι έτοιμη, είναι και θέμα γούστου. Αλλά πρόσεξε: η παπαλίνα δεν θέλει τίποτα στο πιάτο. Την απολαμβάνεις σκέτη. Με ένα ποτήρι ούζο δίπλα». Έτσι ξεκινάει φέτος το ρεπορτάζ του Cantina, που για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά βρέθηκε στην Καλλονή. Όχι από τη σκηνή ή τα περίπτερα, αλλά από το λιμάνι, στις 7 το πρωί, ανάμεσα σε ψαράδες, γάτες, γλάρους και σαρδέλες που ακόμα στάζουν θάλασσα. Στο γραφικό λιμανάκι του Κόλπου, στη Σκάλα Καλλονής, σε ένα από τα ιστορικότερα σημεία όπου οι παραδοσιακή αλιεία έσωσε τον κόσμο από την πείνα και έζησαν γενιές και γενιές, κάποτε.

Από την 1η έως και την 3η Αυγούστου, η Σκάλα Καλλονής μεταμορφώθηκε σε υπαίθρια γαστρονομική σκηνή με πρωταγωνίστρια τη σαρδέλα.

Πλέον, είναι θέμα χρόνου να ολοκληρωθεί η διαδικασία ώστε η σαρδέλα της Καλλονής να αναγνωριστεί επίσημα ως το πρώτο αλιευτικό προϊόν με Προστατευόμενη Ονομασία Προέλευσης (ΠΟΠ), γεγονός που σημαίνει πως θα είναι (και επίσημα) σύμβολο, τεχνική, μνήμη και ταυτότητα. Και η 23η Γιορτή Σαρδέλας ήρθε για μία ακόμη χρονιά να το επιβεβαιώσει.

Διαβάστε περισσότερα για τη Σαρδέλα Καλλονής ή παπαλίνα: Τα μυστικά που την κάνουν μοναδική (+συνταγή)

Η σαρδέλα ξεκινάει στο λιμάνι

Κατεβήκαμε νωρίς στο λιμάνι της Σκάλας για να δούμε το ξε-σαρδέλιασμα, τη διαδικασία όπου οι ψαράδες αφαιρούν τις σαρδέλες που έχουν μπλεχτεί στα δίχτυα. Οι γατο-συμμορίες της γειτονιάς είχαν ήδη πιάσει θέσεις και δεν μας έδιναν καμία σημασία, περίμεναν υπομονετικά το «μεζεδάκι» τους, όπως τους έχουν μάθει όλα αυτά τα χρόνια οι ψαράδες.

Στα καΐκια, ο ρυθμός είναι συντονισμένος: άλλος ξεσαρδέλιαζε, άλλος ξέπλενε με θαλασσινό νερό, άλλος στοίβαζε σε καφάσια. Ο Σταύρος, γιος του προέδρου, μας λέει χαμογελαστά: «Πέρσι 9 ευρώ το κιλό, φέτος 5. Η χρονιά είναι καλή. Να σου δώσω να πάρεις μαζί σου, τέτοιο ψάρι δεν θα βρεις αλλού».

Και συνεχίζει με τοπικά προϊόντα, παραδοσιακές γεύσεις και άρωμα θάλασσας

Καθ’ όλη τη διάρκεια του φεστιβάλ, οι ποτοποιίες της Λέσβου πρόσφεραν δωρεάν ούζο, μετατρέποντας το φεστιβάλ σε μια ολοκληρωμένη εμπειρία για όλες τις αισθήσεις. Στα 32 περίπτερα που στήθηκαν δίπλα στο λιμανάκι, οι επισκέπτες δοκίμασαν προϊόντα του νησιού και προμηθεύτηκαν καλούδια από μικρούς παραγωγούς.

Ανίτα Ζάχου και ο Λευτέρης Λαζάρου

Μαρία Εκμεκτσίογλου

Οι τρεις σεφ: Λευτέρης Λαζάρου, Καλλιόπη Μπεζαντέ, Στράτος Ιωσηφέλλης

Οι σεφ έστησαν τραπέζι στο λιμάνι μαγειρεύοντας με σαρδέλα

Τον ρόλο του οικοδεσπότη και συντονιστή στις μαγειρικές είχε ο σεφ Στράτος Ιωσηφέλλης, κρατώντας σταθερά τον ρυθμό του γαστρονομικού σκέλους. Ο σεφ Λευτέρης Λαζάρου παρουσίασε μια εκδοχή της σαρδέλας με κριθαράκι, δίνοντας στο πιάτο θαλασσινό χαρακτήρα με γνώριμες, ελληνικές ισορροπίες. Η σεφ Μαρία Εκμεκτσίογλου μαγείρεψε μια σαρδελόπιτα με σταφίδες, εμπνευσμένη από τη μικρασιατική παράδοση, ενώ η σεφ Καλλιόπη Μπεζαντέ ετοίμασε ριζότο με σαρδέλες, συνδυάζοντας τεχνική ακρίβεια με τοπικές πρώτες ύλες. Τη δική τους δημιουργική ματιά πρόσφερε και ο σεφ του ξενοδοχείου «Mythical Coast».

Σοφία Ιωάννου, Κλέλια Πανταζή, Θεόφιλος Μυζίκας

«Πω πω γλέντι που ’ναι τούτο, με βιολιά και με λαούτο»

Την Παρασκευή, η βραδιά άνοιξε με το Μουσικό Σχολείο Δυτικής Λέσβου και τη Μαρία Σεϊτανίδου. Παράλληλα, τα χορευτικά συγκροτήματα από τη Λέσβο έφεραν την παράδοση στο σήμερα, με αυθεντικότητα, και χωρίς σκηνοθεσία. Το Σάββατο, ο Βαγγέλης Σραντίδης με την Κατερίνα Τσιρίδου έστησαν ένα γνήσιο ρεμπέτικο γλέντι. Την Κυριακή, οι Νίκος Οικονομίδης, Κυριακή Σπανού και Πάνος Βέργος έκλεισαν τη γιορτή με ένα μουσικό ταξίδι στις ρίζες του Αιγαίου.