Όλοι έχουμε αδυναμίες και εμείς, οι άνθρωποι του olive, τις δικές μας. Αλλά έχουμε και τους λόγους μας να έχουμε πρώτες στην καρδιά μας κάποιες ποικιλίες κρασιού!
Ελένη Ψυχούλη
Λατρεύω το Αγιωργίτικο, παρόλο που προτιμώ τα λευκά κρασιά. Είναι ατίθασο, απρόβλεπτο, με χαρακτήρα σαν άγριο άτι, που μαλακώνει και στρογγυλεύει μόνο αν το παντρέψεις με κάποια φινετσάτη γαλλική ποικιλία. Διαφορετικό και όμορφο σαν έφηβος όταν είναι φρέσκο, παλιώνει σοφά, με βελούδινα αρώματα από κόκκινα φρούτα. Είναι το κόκκινο κρασί που πίνω για να χαλαρώσω στο τέλος μιας μέρας αλλά κι αυτό που ταιριάζει με όλα τα πλούσια πιάτα των γιορτών.
Ηλίας Μαμαλάκης
Μου αρέσουν τα λευκά κρασιά, και η ποικιλία που ξεχωρίζω είναι το Μοσχοφίλερο Μαντινείας. Ένα κρασί που μοσχομυρίζει αρώματα και βγάζει λεμονάτη γεύση, λευκά φρούτα όπως το λίτσις και συνοδεύει πλειάδα φαγητών ακόμα και αυτών που κατά παράδοση χρειάζονται κόκκινο κρασί. Το αγαπώ πολύ και στο ψυγείο μου υπάρχει πάντα ένα μπουκάλι. Προέρχεται από ένα κόκκινο σταφύλι που κατά παράδοση δίνει ένα λευκό κρασί. Δοκιμάστε το μαζί με τυρόπιτα, κοτόπουλο μαγειρεμένο με μανιτάρια, τηγανητές γλώσσες ή και μια τσιπούρα με λαδολέμονο.
Ντίνα Νικολάου
Έχω ιδιαίτερη αδυναμία στο Αγιωργίτικο. Είναι μια ερυθρή ποικιλία που προέρχεται από τη Νεμέα Κορινθίας. Την αποκαλούμε πολυδύναμη γιατί μπορεί να μας δώσει όλους τους τύπους κρασιών που επιθυμούμε. Από ένα πολύ φρέσκο και αρωματικό ροζέ κρασί έως ένα συμπυκνωμένο και γλυκό! Είναι σαγηνευτική, πλούσια αλλά ταυτόχρονα και κομψή, μπορεί να μαγνητίσει όλες μας τις αισθήσεις με τις βελούδινες τανίνες της, τη φρεσκάδα της αλλά και την ένταση αρωμάτων, όπως κεράσι, βύσσινο, φράουλα και μικρά κόκκινα φρούτα του δάσους, τόσο στη μύτη όσο και στο στόμα.
Ανδρέας Λαγός
Η αγαπημένη μου ποικιλία δεν είναι άλλη από το Μοσχάτο, και όχι μόνο λόγω της σχέσης μου με τη Σάμο. Η ποικιλία αυτή φημίζονται γιατί δίνει αφρώδη, ξηρά και γλυκά κρασιά. Μία από τις παραλλαγές είναι και το Μοσχάτο Μικρόραγο και ανήκει στη ζώνη Προστατευόμενης Ονομασίας Προέλευσης Σάμου, Πατρών, Ρίου και Κεφαλληνίας και φέρνει στη μύτη τριαντάφυλλα, μέντα, άγουρα φρούτα, βερίκοκο, ανανά, μέλι και περγαμόντο. Άλλες παραλλαγές του είναι το Μοσχάτο Αλεξανδρείας, που ανήκει στη ζώνη Προστατευόμενη Ονομασία Προέλευσης Λήμνου, το Μοσχάτο Σπίνας – ίσως ο μοναδικός κλώνος αυτής της ποικιλίας που χρησιμοποιείται μόνο για την παραγωγή ξηρών οίνων, εξαιρετικά σπάνια το συναντάμε σε μορφή γλυκού κρασιού. Προέρχεται από τη μικρή κοινότητα Σπίνας στην περιοχή Σελίνου Χανίων και θεωρείται από τους Κρητικούς οινοποιούς το διαμάντι της αμπελοκαλλιέργειας του νησιού.
Ιωάννα Σταμούλου
Η αγαπημένη μου ποικιλία είναι η Μαλαγουζιά, γιατί είναι σκέτη γιορτή δροσιάς λεμονιών και λουλουδιών στο στόμα. Η ίδια η άνοιξη! Δεν την μπερδεύεις με καμιά άλλη ποικιλία, είναι σίγουρο. Ταιριάζει με όλα τα πιάτα της μεσογειακής κουζίνας, τα λαδερά που υπεραγαπώ, τα ψάρια και τα θαλασσινά. Αξίζει να αναφέρω πως είναι μια ποικιλία που είχε σχεδόν εξαφανιστεί και το 1977 την έβγαλε από την αφάνεια ο Βαγγέλης Γεροβασιλείου, που τότε ήταν ο οινολόγος του Κτήματος Καρά. Σιγά σιγά η Μαλαγουζιά μεταπήδησε από τη Χαλκιδική και σε άλλα αμπέλια στην υπόλοιπη Ελλάδα.
