Επιβεβαιώνοντας ότι για τους Ιταλούς το aperitivo είναι μια συνήθεια που απολαμβάνουν με αξεπέραστο γούστο, πιστό στην 70 ετών συνταγή του, κλέβοντας τα χρώματα του ήλιου την ώρα που βυθίζεται στη θάλασσα και φωτίζοντας με το αισιόδοξο πορτοκαλί χρώμα του τα καλοκαιρινά -και όχι μόνο- βράδια μας, το διάσημο Aperol Spritz παραμένει ένα από δημοφιλέστερα και πλέον ινσταγκραμικά ιταλικά κοκτέιλ. Τρία μέρη Prosecco, δύο μέρη από το γλυκόπικρο απεριτίφ που οι αδερφοί Barbieri λάνσαραν το 1919, λίγη σόδα και μια φέτα πορτοκάλι σ’ ένα μεγάλο ποτήρι κρασιού, είναι αρκετά για να πλημμυρίσουν γεύση τον ουρανίσκο και να σηματοδοτήσουν την απαρχή μιας νύχτας γεμάτης με ιταλικό στυλ και κεφάτες στιγμές.
Χωρίς να απαρνιόμαστε την απολαυστική γευστική του ταυτότητα, εκμεταλλευόμαστε την καλοκαιρινή εξωστρέφεια, τις συχνότερες αυτή την εποχή εξόδους και τις μεγαλύτερες νύχτες, για να ταξιδέψουμε απ’ τη μια πόλη στην άλλη, απολαμβάνοντας περισσότερο ή λιγότερο γνωστά ιταλικά κοκτέιλ της «Bel Paese» ως εναλλακτική στο εμβληματικό βοτανικό απόσταγμα της Πάντοβα.
Ας επεκτείνουμε, λοιπόν, τους γευστικούς μας ορίζοντες, επιλέγοντας κοκτέιλ με γνώμονα την αγαπημένη μας ιταλική πόλη.
Έξι ιταλικά κοκτέιλ
Negroni, Φλωρεντία
Οι περισσότεροι Ιταλοί ισχυρίζονται ότι το διάσημο για την ισορροπία των συστατικών του Negroni -ίσα μέρη Campari, τζιν και γλυκό, κόκκινο βερμούτ- επινοήθηκε από τον Κόμη Camillo Negroni στις αρχές του 20ου αιώνα. Σύμφωνα με την τοπική παράδοση, ο Κόμης ενόσω βρίσκονταν στο Caffè Casoni της Φλωρεντίας, ζήτησε από τον μπάρμαν Forsco Scarselli να του ετοιμάσει μια δυνατότερη εκδοχή του αγαπημένου του κοκτέιλ «L’Americano» (βλέπετε παρακάτω), αντικαθιστώντας τη σόδα με το τζιν -απόσταγμα που ο Camillo είχε πρόσφατα ανακαλύψει σ’ ένα ταξίδι του στο Ηνωμένο Βασίλειο.
Μια ενδιαφέρουσα πληροφορία: Η δημιουργία του Negroni Sbagliato (το όνομά του σημαίνει «κατά λάθος») προέκυψε όταν όντως κατά λάθος ένας barista στο μιλανέζινκο Bar Basso έπιασε ένα μπουκάλι σόδας αντί για τζιν καθώς ετοίμαζε ένα Negroni. Η αφρώδης αυτή εκδοχή του, αν και λιγότερο δυνατή, είναι εξίσου γευστική.
Americano, Μιλάνο
Ο πρόδρομος του Negroni, το διαχρονικό L’Americano, δημιουργήθηκε το 1860 στο περίφημο μπαρ του Gaspare Campari στο Μιλάνο. Το κοκτέιλ πρωτονομάστηκε «Milano-Torino» ή «Mi-To» εν συντομία, από τις δύο πόλεις απ΄όπου προέρχονται τα βασικά συστατικά του. Η χαρακτηριστική γεύση του οφείλεται στο συνδυασμό Campari bitters -η συμβολή του Μιλάνου στη συνταγή-, γλυκού κόκκινου βερμούτ -που εκπροσωπεί το Τορίνο- και σόδα σε αναλογία 1:1:2, που σερβίρονται με πάγο και μια φλούδα πορτοκαλιού.
Η απαραίτητη διευκρίνηση: Παρά το ό,τι υπονοεί το όνομά του, το L’Americano είναι προϊόν 100% «made in Italy». Η ονομασία του αποδίδεται στην τεράστια επιτυχία που είχε στους Αμερικανούς τουρίστες όταν πρωτοεμφανίστηκε.
Pirlo, Μπρέσια
Με καταγωγή από τη Λομβαρδία και τους πρόποδες των Άλπεων όπου φωλιάζει η Μπρέσια, το Pirlo είναι επίσης ένα κοκτέιλ τριών συστατικών, αυτή τη φορά του συνδυασμού Campari, σόδας και λευκού, ξηρού, μη αφρώδους κρασιού. Αν και οι κάτοικοι της Μπρέσια δεν το παραδέχονται, μοιάζει αρκετά με το Spritz και παραδοσιακά ετοιμάζεται σε μεγάλη γυάλινη καράφα, παγώνει καλά και σερβίρεται χωρίς πάγο.
Το παράδοξο της ονομασίας: Πολλοί πιστεύουν ότι το κοκτέιλ φέρει τιμητικά το όνομα του διάσημου ποδοσφαιριστή Andrea Pirlo, που κατάγεται από την περιοχή, ωστόσο στην πραγματικότητα η ονομασία του προέρχεται από το ρήμα «pirlare» ή «fare un pirlo» που στην τοπική διάλεκτο σημαίνει περιστρέφομαι, στριφογυρίζω – σαν την εικόνα που σχηματίζει το Campari καθώς χύνεται στο λευκό κρασί.
Hugo Spritz, Τρεντίνο-Άλτο Άντιτζε
Μένουμε στη Βόρεια Ιταλία για το νεότερο από τα δημοφιλή aperitivo κοκτέιλ, έμπνευση του Roland Gruber, ενός μπάρμαν στο San Zeno Bar του χωριού Naturno στο Νότιο Τιρόλο. Η επινόηση του δροσιστικού και ανάλαφρου ποτού πριν ακριβώς 20 χρόνια, βασίζεται στην ανάμιξη του αφρώδους Prosecco με σιρόπι ανθέων κουφοξυλιάς, μεταλλικό νερό, φρέσκα φύλλα μέντας και φετούλες lime.
Οι παραλλαγές στο ίδιο θέμα: Στους πρώτους πειραματισμούς του ο Gruber, αντί για σιρόπι elderflower χρησιμοποιούσε χυμό λεμονιού, ενώ δεν άργησε ν΄αλλάξει και το αρχικό όνομα του κοκτέιλ από «Otto» στο πιο εύηχο κατά τη γνώμη του «Hugo».
Cardinale, Ρώμη
Πιθανόν το πιο άγνωστο μεταξύ των ιταλικών κοκτέιλ, το Cardinale θεωρείται έμπνευση ενός ανώτατου μέλους του Καθολικού κλήρου, ο οποίος σύχναζε στο διάσημο Hotel Excelsior της εμβληματικής Via Veneto στη Ρώμη. Πρόκειται για ένα ξηρό punch, με χρώμα κοκκινωπό σαν τα άμφια ενός Καρδινάλιου, που περιέχει τζιν, ξηρό βερμούτ και Campari -40, 20 και 10ml αντίστοιχα. Κι όσο κι αν φαίνεται απίστευτο, δεν άργησε να προστεθεί στον κατάλογο του Excelsior και να γίνει σύμβολο της ρωμαϊκής dolce vita στη δεκαετία του 1950.
Το αμαρτωλό ολίσθημα: Ο μπάρμαν Giovanni Raimondo θεωρείται ότι σέρβιρε το πρώτο Cardinale στον υψηλόβαθμο κληρικό, ο οποίος μάλιστα είχε κληθεί στο Βατικανό από τον Πάπα Πίο ΙΒ΄ για το Ιερό Έτος του 1950.
Bellini, Βενετία
Ταυτόσημο με το θρυλικό Harry’s Bar της Βενετίας και δημιούργημα της χρυσής εποχής του, αυτό το εκλεπτυσμένο όσο και εμπνευσμένο μείγμα από πουρέ αρωματικού, λευκόσαρκου ροδάκινου και των χαρούμενων φυσαλίδων του Prosecco, αποτελεί ένα από τα πλέον εμβληματικά ιταλικά κοκτέιλ, καθώς έχει αγγίξει τα χείλη κάποιων από τις μεγαλύτερες διασημότητες του κόσμου: από τον Ernest Hemingway έως την Audray Hepburn και τον Alfred Hitchcock.
Η καλοκαιρινή νότα: Ο Giuseppe Cipriani, ο ιδρυτής του Harry’s Bar στον οποίο και αποδίδεται η συνταγή του Bellini, φέρεται να είχε ιδιαίτερη αδυναμία στα λευκόσαρκα ροδάκινα κι αναζητούσε ένα τρόπο να εκμεταλλευτεί την καλοκαιρινή τους αφθονία.
Διαβάστε επίσης
Margarita ή Pina Colada; Αυτό το κοκτέιλ συνδυάζει και τα δύο
Όχι άλλο Spritz – 4 συνταγές με Aperol για να δροσιστείτε αλλιώς
Devil’s Margarita: Το εντυπωσιακό κοκτέιλ με τα 4 υλικά
