Το μεγαλύτερο μέρος των ανθρώπων, που θέλουν να μπουν σε δίαιτα, ξεκινούν κάνοντας ένα κυριολεκτικά τεράστιο σφάλμα. Δημιουργούν μια τόσο μεγάλη αλλαγή στην καθημερινότητα τους, που τελικά γυρνάει boomerang σαν το φίλτρο του instagram. Έχεις φτάσει σε σημείο που λες δεν πάει άλλο και θέλεις να κάνεις κάτι για τον εαυτό σου και να αλλάξεις το σώμα σου και την ψυχολογία σου. Είσαι, για παράδειγμα, άτομο που κατά το πλείστον η ζωή σου κινείται γύρω από το junk food μεταξύ του 7-10, όπου το 10 είναι το ύψιστο junk και το 1 τα ωμά βιολογικά καρότα. Τέρμα κορεσμένα λιπαρά, οι πάστες και τα τρίγωνα πηγαίνουν σύννεφο και στη βρύση του σπιτιού σου έχεις κάνει πατέντα με ένα tank από αναψυκτικό. Diet φυσικά.
Βλέπεις στο instagram διάφορες και διάφορους «SuperFit» να τρέχουν σε crossfit, personal studios, yoga, γυμναστήρια κτλ, μιας και έχει γίνει της μόδας τα τελευταία χρόνια, σε τραβολογάει και κανένα φιλαράκι και λες άντε ας πάω και εγώ σε ένα από όλα αυτά. Οπότε γράφεσαι σε κάτι που σου κάνει «κλικ» και ξεκινάς. Πηγαίνεις, κοπανιέσαι και μετά γυρνάς σπίτι και αντιμετωπίζεις το μεγάλο, καθημερινό και σύνηθες ερώτημα… Και τώρα τι τρώμε;
Αν δεν ξέρεις και πολλά περί φαγητού, για παράδειγμα, να ξεχωρίζεις ποια φαγητά σου δίνουν την πρωτεΐνη, τον υδατάνθρακα, τα λιπαρά και γιατί χρειάζεσαι το καθένα από αυτά, αρχίζεις και ψάχνεις κάποιον που μπορεί να σε βοηθήσει σε αυτό. Είτε πηγαίνεις σε κάποιο διαιτολόγο/διατροφολόγο όπου σου δίνει ένα εβδομαδιαίο πρόγραμμα με το φαγητό που πρέπει να τρως, που ένα κλασικό format είναι κάπως έτσι:
Ρυζογκοφρέτα με μέλι και χυμό πορτοκάλι
Πράσινο μήλο & βραστό αβγό
Ψητό κρέας με σαλάτα και λίγο ρύζι
Γιαούρτι με ξηρούς καρπούς
Ψητό κρέας με σαλάτα
Είτε παίρνεις συμβουλές από φίλους και γνωστούς, που δεν θα φύγουν από το κλασικό τριπάκι του «CBR». Δεν είναι το μηχανάκι γνωστής ιαπωνικής εταιρίας αλλά το ανεπανάληπτο Chicken-Broccoli-Rice. Βασικά λίγο καλύτερο σε «UCBR». Untasty-Chicken-Broccoli-Rice. Επειδή όμως πρακτικά λειτουργεί δεν είναι κακό. Απλά είναι λίγο καταπιεστικό. Και βαρετό μετά την 3η μέρα. Ίσως και απ’ τη 2η. Και σίγουρα, όχι και ό,τι πιο απολαυστικό… Γιατί όπως είπαν και τα Ημισκούμπρια σε γνωστό all time classic anthem: «Ρύζι με κοτόπουλο traditional φαΐ».
Την πρώτη εβδομάδα όλα πηγαίνουν καλά. Και τη δεύτερη μάλλον. Στην αρχή έχεις πωρωθεί με την απόφασή σου να κάνεις την αλλαγή και ακολουθείς πιστά τις συμβουλές που σου έδωσε ο χτισμένος γυμναστής η αλλιώς «δίφυλλη ντουλάπα» ή o wannabe coach φίλος σου: Τρως στεγνό κοτόπουλο που κατά μεγάλη πιθανότητα δεν ξέρεις να το μαγειρέψεις κιόλας, οπότε διπλασιάζεις τις πιθανότητες να μην τρώγεται. Σαλατούλα με 1 κουταλιά της σούπας λάδι, λες και είσαι κατσίκα που βγήκες να βοσκήσεις και νερόβραστο ρύζι -το γνωστό νοσοκομειακό, όλα αυτά σε έναν επικό συνδυασμό, που για να καταπιείς ίσως χρειαστείς βοήθεια από πιεστικό αυτοκινήτων ή κάποιο γρασάρισμα στον οισοφάγο. H μέθοδος αυτή πρακτικά λειτουργεί αλλά θα πρέπει η πειθαρχεία σου να είσαι το λιγότερο αυτής ενός στρατιώτη ειδικών δυνάμεων.
Στην αρχή δείχνεις να το απολαμβάνεις. Κατά βάθος όμως από μέσα σου λες «Καλά, τι κάνω πάλι;» και θα προτιμούσες ένα burger με διπλό μπιφτέκι, μπέικον, τυράκι να τρέχει άπλετο και ένα μπουκάλι σάλτσα για να κατεβαίνει χωρίς μάσημα. Έλα, πες την αλήθεια, μεταξύ μας είμαστε… Και κάπου εκεί 9 στις 10 φορές χαλάς τη δίαιτα. Τι κάνεις λάθος λοιπόν; Θα σου δώσω μια μικρή παρομοίωση-εξήγηση για να καταλάβεις λίγο πιο ομαλά κάποια πράγματα.
Εδώ και αρκετά χρόνια παρακολουθώ επιστημονικά σεμινάρια αυτοεξέλιξης, τα οποία βασίζονται στο πως λειτουργεί ο ανθρώπινος εγκέφαλος και τα οποία σε βοηθούν να κατανοήσεις διάφορα πράγματα στη περίπτωση μας για ποιο λόγο έχεις κάποιες συμπεριφορές. Όταν γεννιέσαι, λοιπόν, ο εγκέφαλος σου είναι σαν ένας άδειος υπολογιστής με κάποιες δυνατότητες. Καθώς μεγαλώνεις αρχίζεις και κωδικοποιείς κάποιες λέξεις με συγκεκριμένα αντικείμενα και συγκεκριμένες έννοιες. Για παράδειγμα: τομάτα= κόκκινη=τρώγεται= μου αρέσει να τρώω τομάτες (όχι στη μούρη φαντάζομαι). Στην ουσία αρχίζεις και κάνεις ‘install’ προγραμματάκια μέσα στο σύστημά σου. Με τη συνεχή επανάληψη φτάνεις στο τελικό στάδιο της “φακελοποίησης”. Για παράδειγμα, το τι είναι η τομάτα, ποια η χρήση της για εσένα και σε ποιο φάκελο την έχεις κατατάξει. Καλά μέχρι εδώ;
Με τον ίδιο τρόπο κατατάσσεις σχεδόν τα πάντα σε φακέλους. Μια από αυτές τις λέξεις είναι και η λέξη “δίαιτα”. Ας δούμε όμως κάτι βασικό πρώτα και θα σου εξηγήσω αμέσως τι συμβαίνει.
Τι σημαίνει δίαιτα; Ο ορισμός της είναι κάπως έτσι:
Αγωγή, περιορισμός, επιλογή της τροφής. Υου say what? Όχι και η πιο συμπαθητική ερμηνεία…
Τη στιγμή λοιπόν, που έγραφα αυτό το άρθρο, ρώτησα 5 άτομα τα οποία ήταν δίπλα μου στο τι είναι το πρώτο πράγμα που τους έρχεται στο μυαλό με τη λέξη “δίαιτα”. Η απάντηση που πήρα ομόφωνα ήταν ότι η δίαιτα ισοδυναμεί με πείνα.
Επειδή όμως ο καθένας αντιλαμβάνεται αλλιώς τα πράγματα και υπάρχουν και άλλες ερμηνείες για αυτό θα εμπλουτίσω λίγο ακόμα την γκάμα με τα παρακάτω.
Δίαιτα:
Πείνα μέχρι ελέους
Βαρετή ζωή
Άνοστο φαγητό έως και αηδιαστικό
Καταπίεση φάση: δεν είμαι εγώ γι’ αυτά
Ποιος μαγειρεύει πάλι σήμερα (το στανιό μου)
Δίαιτα οι άλλοι.. Εμείς από Δευτέρα!
And the winner is.. Δίαιτα = Πεθαίνω στην πείνα!
Κάπως έτσι…
Κάθε φορά λοιπόν που μπαίνεις σε δίαιτα, υποσυνείδητα (χωρίς να το καταλαβαίνεις δηλαδή) κάνεις κάτι βαρετό, άνοστο και καταπιεστικό για να φτάσεις σε ένα αποτέλεσμα που θέλεις.
Τι σημαίνει υποσυνείδητο:
Το πιάνεις το σκεπτικό;
Και ρωτάω… Πως είναι δυνατόν να κάνεις κάτι που δεν θέλεις πραγματικά (δίαιτα) για να πετύχεις κάτι που θέλεις; Δύσκολα τα πράγματα.
Ειδικά δε, όταν συνειδητοποιήσεις ότι παλεύεις τόσο καιρό και δεν έχεις δει και καμία μεγάλη διαφορά?
Τα πράγματα καταλήγουν κάπως έτσι:
Του-τουτ:
Α: Σουβλατζίδικο “Τα πάχη μας τα κάλλη μας” παρακαλώ;
Β: Ναι καλησπέρα μια παραγγελία θα ήθελα να κάνω…
Α: Πείτε μου παρακαλώ.
Β: Μισό κιλό κοντοσούβλι ξεροψημένο, 1 μερίδα γύρο κοτόπουλο με έξτρα σος (από τη λιπαρή), 1 σκεπαστή γίγας, 2 μερίδες πατάτες με τσένταρ μπέικον και έξτρα σος, 2 χωριάτικα λουκάνικα και 1 σόδα. Κάντες 2 καλύτερα. Τις σκεπαστές.
Α: Πολύ ωραία. Για πόσα άτομα παρακαλώ;
Β: Για ένα.
Μια χαρά τα πήγες νομίζω, έχασες κάποιο καιρό από τη ζωή σου και έκανες μια τρύπα στο νερό γυρνώντας ξανά στα ίδια. Και χειρότερα…
Το κακό πέρα από την πλάκα με όλο αυτό είναι ότι κάθε φορά που αποτυγχάνεις παταγωδώς στην προσπάθειά σου αυτή, ενισχύεις ακόμα περισσότερο την απέχθεια σου για δίαιτα, με αποτέλεσμα να ξενερώνεις ακόμα περισσότερο και να προσθέτεις ακόμα μεγαλύτερη βαρύτητα στη λέξη αυτή. Τελικώς ποτέ δεν καταφέρνεις να αδυνατίσεις ή να φέρεις το επιθυμητό αποτέλεσμα. Μπαμπούλας με λίγα λόγια η δίαιτα.
Ανακεφαλαιώνοντας:
Αν θες πραγματικά να κάνεις κάτι ουσιαστικό και να μην χάσεις τον χρόνο σου ξανά, ακολούθησε τις παρακάτω οδηγίες:
#1. Ξεκίνησε σιγά σιγά την αλλαγή. Γενικά σαν άνθρωποι μας αρέσει η ασφάλεια ή αλλιώς το comfort zone. Αν κάνεις μεγαλύτερη αλλαγή από αυτή που μπορείς να αντέξεις κατά μεγάλη πιθανότητα τη πάτησες. Μισή μονάδα (1-10) κάθε φορά.
#2. Μην βάζεις τον εαυτό σου στην διαδικασία της δίαιτας. Μην λες καν αυτή την λέξη. Σοβαρά. Πες το κάπως αλλιώς. Καλλωπισμό, ξέρω εγώ..
#3. Κάθε άνθρωπος έχει διαφορετικές ευαισθησίες στις τροφές με αποτέλεσμα να αντιδρούν διαφορετικά στο καθένα μας. Κάτι που λειτουργεί στη «ντουλάπα» δεν σημαίνει ότι λειτουργεί και σε σένα. Συμβουλέψου κάποιον ειδικό η ακόμα καλύτερα κάποιον που να έχει τη πληροφορία.
#4. Ακολούθησε ένα σωστά δομημένο πρόγραμμα γυμναστικής έτσι ώστε να αξιοποιήσεις στο μέγιστο βαθμό το χρόνο που αφιερώνεις.
#5. Ανάλογα με τον στόχο σου αντίστοιχα βρες συνταγές που ταιριάζουν περισσότερο με το προφίλ σου και τον στόχο σου. Εδώ μπορώ να βοηθήσω!
Απλά μην ξεχνάς το εξής. Όσο και να κοπανιέσαι πάντα θα ισχύει αυτό:
Τελευταίο αλλά πολύ σημαντικό.
Ρώτησε τον εαυτό σου τo εξής: «Γιατί θέλω να πετύχω τον στόχο μου;». Αν ο λόγος είναι σοβαρός θα είσαι και εσύ.
Συμπέρασμα: Αν κάνεις κάτι λάθος μια ζωή, δεν παύει να είναι λάθος όσο χρόνο και αν έχεις σπαταλήσει. Το ότι έχεις κουραστεί να προσπαθείς για κάτι που κάνεις λάθος, δεν παύει να είναι λάθος. Αυτό που σου λείπει είναι η σωστή πληροφορία.
Μην απογοητεύεσαι, απλά σκέψου τον τρόπο στο πως θα το κάνεις σωστά αυτή τη φορά.
Τα ξαναλέμε σύντομα!
