Η χώρα που λάτρεψε όσο καμία ο πρίγκιπας Χάρι προσφέρει αυθεντική ταξιδιωτική συγκίνηση, σαφάρι σε μερικά από τα πλέον παρθένα τοπία της Αφρικής και απέριττη δυτικού τύπου πολυτέλεια σε συσκευασία ανοιχτού κάμπινγκ και τιμή οκαζιόν.
Η χώρα στον βαθύ Νότο της Αφρικής -φημισμένη για την ατελείωτη σαβάνα της και το επιβλητικό δέλτα του ποταμού Οκαβάνγκο- τον τελευταίο μισό αιώνα έχει κατακτήσει πολλά -και διόλου ευκαταφρόνητα- ρεκόρ. Είναι η μακροβιότερη δημοκρατία της ηπείρου, αφού από το 1966, όταν δηλαδή κήρυξε την ανεξαρτησία της από τη Μεγάλη Βρετανία παραμένοντας όμως μέλος της Κοινοπολιτείας, τίποτα δεν έχει διαταράξει το πολιτικό της σύστημα, ανήκει στις πλέον αναπτυσσόμενες χώρες της Υποσαχάριας Αφρικής και κατάφερε να αυξήσει το κατά κεφαλήν ΑΕΠ από 70 δολάρια το 1960 σε 18.825 δολάρια, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία του 2015.
Βέβαια, το ζήτημα είναι πόσο καταφέρνουν να ζήσουν οι κάτοικοί της για να απολαύσουν όσα μπορεί πια να τους προσφέρει -σε λελογισμένο πλαίσιο- η πατρίδα τους. Το προσδόκιμο ζωής στη χώρα που συγκαταλέγεται, μεταξύ άλλων, και στις πιο αραιοκατοικημένες του πλανήτη φτάνει μόλις τα 54 χρόνια. Αυτό οφείλεται κατά κύριο λόγο στην επιδημία του ιού HIV, από τον οποίο υπολογίζεται ότι είναι προσβεβλημένο το 21% του πληθυσμού. Στην περίπτωση της Μποτσουάνα, όμως, το ένα κακό, όπως θέλει η λαϊκή θυμοσοφία, δεν έφερε το άλλο. Τουναντίον, η ανεξέλεγκτη εξάπλωση του HIV έστρεψε το ενδιαφέρον της διεθνούς κοινότητας, και κυρίως των όπου γης φιλάνθρωπων, στη χώρα, με σημαντικά οφέλη για τη δημόσια εικόνα εκείνων και κυρίως με θεαματική βελτίωση των δεικτών υγείας της χώρας, η οποία παρεμπιπτόντως έχει από τους χαμηλότερους δείκτες διαφθοράς στην Αφρική. Πλέον μόλις το 4% των νεογέννητων πάσχουν από συγγενή μετάδοση του HIV χάρη στα προγράμματα ενημέρωσης και πρόληψης.
Μια τέτοια μη κερδοσκοπική οργάνωση ίδρυσε το 2006 ο πρίγκιπας Χάρι με τον ιθαγενή πρίγκιπα Seeiso, με σκοπό να ενημερώσουν και να υποστηρίξουν τα παιδιά που έχουν προσβληθεί από τον ιό και να τα βοηθήσουν να κερδίσουν μια καλύτερη ζωή. Ονόμασαν τον οργανισμό τους Forget Me Not, δηλαδή μη με λησμόνει. Η επιλογή τους διόλου τυχαία ήταν και δεν είχε απλώς να κάνει με τη σημειολογική διεκδίκηση της ορατότητας γι’ αυτά τα συχνά ξεχασμένα παιδιά. Υπήρχε ένας ακόμη συμβολισμός, αφού αμφότεροι οι πρίγκιπες αφιέρωσαν τη φιλανθρωπική συνέργειά τους στις πρόωρα χαμένες μητέρες τους. Ειδικά, δε, για τον Χάρι, η Μπουτσουάνα έγινε το πολύ προσωπικό καταφύγιό του από το 1997, όταν λίγες εβδομάδες μετά τον αδόκητο θάνατο της πριγκίπισσας Νταϊάνας, ο πατέρας του αποφάσισε, για να τον προφυλάξει από τη μιντιακή θύελλα που μαινόταν, να τον στείλει μαζί με τον αδελφό του, πρίγκιπα Γουίλιαμ, στην εν λόγω νοτιοαφρικανική χώρα. Τότε ο δούκας του Σάσεξ ήταν μόλις 12 ετών, όμως, όπως εξομολογήθηκε πολλά χρόνια αργότερα, στην Μποτσουάνα κατάφερε να βρει την ηρεμία, να συμφιλιωθεί με τους δαίμονές του, να βρει το αληθινό νόημα της ζωής στην απλότητα του τίποτα.
Εκτοτε ο έκτος στη σειρά διαδοχής για τον βρετανικό θρόνο επισκέπτεται ανελλιπώς την Μποτσουάνα -είτε με αφορμή το ανθρωπιστικό και οικολογικό του έργο, αφού στηρίζει ως χορηγός και το Rhino Conservation Botswana, ένα ταμείο για τη διάσωση των ρινόκερων από τη λαθροθηρία, είτε για να επικοινωνήσει με τον ανώτερο εαυτό του, δηλαδή για διακοπάρες. Βέβαια, την τελευταία φορά που επισκέφτηκε τον περιβεβλημένο με ιερότητα για εκείνον τόπο δεν ήταν πια μόνος. Είχε μαζί του τη μέλλουσα τότε σύζυγό του Μέγκαν Μαρκλ, η οποία έφυγε από την Μπουτσουάνα βαρύτερη κατά πολλά καράτια. Σύμφωνα με τον αστικό μύθο, ο Χάρι ζήτησε τη Μέγκαν σε γάμο στη διάρκεια του ταξιδιού τους που πραγματοποιήθηκε επ’ αφορμής των 36ων γενεθλίων της το καλοκαίρι του 2017, προσφέροντάς της ένα εντυπωσιακό δαχτυλίδι σφυρηλατημένο από τον εμβληματικό οίκο Cleave & Company με ένα διαμάντι από την Μποτσουάνα και δύο ακόμα από τη συλλογή της αείμνηστης πριγκίπισσας Νταϊάνας. «Είναι μέρες σαν κι αυτή που στ’ αλήθεια μου λείπει η μητέρα μου και η δυνατότητα να μοιραστώ μαζί της τα ευτυχή νέα μου. Αλλά με το δαχτυλίδι και όλα όσα συμβαίνουν είμαι σίγουρος ότι είναι μαζί μας και χοροπηδά από τη χαρά της κάπου αλλού», έλεγε μήνες αργότερα στη συνέντευξη που παραχώρησε. Το Παλάτι ποτέ δεν επιβεβαίωσε ότι η πρόταση γάμου έγινε σε αφρικανικό έδαφος, αντιθέτως στην ανακοίνωση που εξέδωσε στις 27 Νοεμβρίου του 2017 ανέφερε ότι οι αρραβώνες έλαβαν χώρα στο Λονδίνο.
Κάτι μάλλον δύσκολο να πιστέψει κανείς, όταν πληροφορείται ότι, εκτός από την περίθαλψη ρινόκερων και τις τυπικές επισκέψεις τους στα κέντρα του Forget Me Not, ο Χάρι και η Μέγκαν πέρασαν άπλετο χρόνο στο αδιαπραγμάτευτα ειδυλλιακό περιβάλλον του «Meno A Kwena». Πρόκειται ίσως για το διασημότερο resort της Μποτσουάνα που όμως απέχει πόρρω από εκείνο που έχει κανείς στον νου του ως δυτικού τύπου καταφύγιο για πάσχοντες από burn out syndrome. Στην πραγματικότητα, είναι ένα ανοιχτό οργανωμένο κάμπινγκ, απολύτως εναρμονισμένο με το φυσικό τοπίο στις όχθες του ποταμού Μποτέτι με εννέα πολυτελείς σκηνές σε μέγεθος έπαυλης. Οι εννέα ώρες δρόμου που απαιτούνται για να διανύσει κανείς τα 773 χιλιόμετρα από την πρωτεύουσα Γκαμπορόνε και να φτάσει εκεί μπορεί να μοιάζουν -και να είναι- πολλές, όμως το resort, που στην πραγματικότητα είναι η επιτομή του glamping (νεολογισμός από το πάντρεμα των λέξεων «glamour» και «camping») αποζημιώνει για κάθε λεπτό της πολύωρης διαδρομής. Αλλωστε, πού αλλού στον κόσμο μπορεί να απολαύσει κανείς από τη βεράντα του μια ακάματη παρέλαση από κοπάδια ελεφάντων, αντιλοπών και ζεβρών; Το μόνο ανάλογης αισθητικής καταφύγιο που μπορεί να ανταγωνιστεί τη ναυαρχίδα του glamping είναι το «Nxabega Okavango Tented Camp», το οποίο, όπως προδίδει και το όνομά του, βρίσκεται βορειότερα, στο παρθένο δέλτα του ποταμού Οκαβάνγκο. Με περίπου 800 ευρώ ανά διανυκτέρευση μπορεί κανείς να απολαύσει διαμονή καταμεσής ενός οργιώδους φυσικού περιβάλλοντος και να κοιμηθεί κυριολεκτικά κάτω από τα αστέρια ενώ τον νανουρίζουν τα τιτιβίσματα των υποτροπικών πτηνών και τα ποδοβολητά και οι βρυχηθμοί των άγριων ζώων.
Οι υπεύθυνοι του εν λόγω camp προτείνουν ως ενδεδειγμένη περίοδο για να το επισκεφτεί κανείς από τον Ιανουάριο έως τον Απρίλιο ενώ προσφέρουν στους επισκέπτες τους και ένα ζευγάρι κιάλια -απαραίτητα μαζί με την υπόλοιπη εξάρτυση για το σαφάρι- με τη βαρύτιμη υπογραφή του οίκου Swarovski. Ακόμα πιο βαθιά στη σαβάνα βρίσκεται το «Sanctuary Chief’s Camp». Χτισμένο πάνω σε ένα νησί καταμεσής του δέλτα, το μεγαλύτερο κομμάτι του οποίου ανήκει στο Εθνικό Πάρκο της χώρας και προστατεύεται από αυστηρή νομοθεσία, προσφέρει αν μη τι άλλο την πιο αμφίβια εμπειρία σε εκείνους που δεν έχουν τον παραμικρό ενδοιασμό να περιστοιχίζονται από 11 κυβικά χιλιόμετρα νερού. Πάντως, τα πενθήμερα πακέτα που πωλούνται αντί 1.100 δολαρίων ανά άτομο (δεν περιλαμβάνονται οι μετακινήσεις με ελικόπτερο) είναι ό,τι πρέπει για να γνωρίσει κανείς (και να μην παραγνωριστεί με) τη χλωρίδα και την πανίδα της Αφρικής. Πάντως, την αρχετυπική αποικιοκρατική και την πιο σοφιστικέ εμπειρία θα βρει κανείς ακόμα πιο βόρεια από τον Οκαβάνγκο, στο Εθνικό Πάρκο Τσόμπε. Εκεί περιμένει τον ακούραστο φυσιοδίφη η απροσποίητη πολυτέλεια του «Belmond Savute Elephant Lodge» και πιθανότατα οι περισσότεροι ελέφαντες, ύαινες και τσιτάχ που θα αντικρύσει ποτέ στη ζωή του.
Το κείμενο δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Gala που κυκλοφορεί με την εφημερίδα ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ.
Δείτε επίσης
Τζαμάικα: Το νησί που λατρεύουν οι σταρ
Ζανζιβάρη: Ο τελευταίος παράδεισος
